Πολιτική και Χριστός

Ο δεξιός, ο αριστερός, ο κεντρώος, ο ακροδεξιός και ο ακροαριστερός, είναι ρόλοι στο θέατρο της πολιτικής σκηνής που εκφράζουν συγκεκριμένες θέσεις. Στην πραγματικότητα όμως δεν μπορεί να υπάρξει άνθρωπος, οπαδός μιας από αυτές τις θέσεις, ο οποίος να μην είναι αντιφατικός στην πραγματική ζωή του σε σχέση με τις θέσεις του. Ενίοτε, θα έλεγε κανείς ότι ένα δεξιό ή έναν αριστερό ή έναν κεντρώο, αν τους παρατηρήσεις επί μακρόν σε κάθε εκδήλωση της προσωπικής τους ζωής θα συμπεράνεις "Πλίνθους και κέραμους ατάκτως ερριμμένους". Στην πορεία της ζωής του, ο άνθρωπος δεν πράττει σύμφωνα με τις πολιτικές του θέσεις, αλλά σύμφωνα με ότι βλέπει για συμφέρον του. Στην πραγματικότητα, οι διαφορετικές πολιτικές θέσεις που υπάρχουν, εξυπηρετούν διαφορετικά συμφέροντα. Ο άνθρωπος όμως, την πραγματική του ζωή, πρέπει να την οδηγήσει. Και όπως όταν περπατούμε στο μονοπάτι της ζωής, δεν έχουμε μια θέση, δεξιά ή αριστερά ή κέντρο, αλλά κάνουμε τους απαραίτητους ελιγμούς, πότε δεξιά, πότε αριστερά, πότε κέντρο πότε στα άκρα, για να αποφύγουμε εμπόδια που βρίσκονται στο δρόμο μας προκειμένου να προχωρήσουμε, έτσι και ο κάθε άνθρωπος με όποια θέση και να ταυτίζεται πολιτικά, είναι υποχρεωμένος να κινηθεί πάνω σε όλη την πάντα της οδού. Τότε, θα μου πείτε, τι χρειάζονται οι πολιτικές τοποθετήσεις??? Είναι όπως όταν ανοίγουμε το ράδιο και ψάχνουμε τα κανάλια, που εκπέμπουν σε διαφορετικές συχνότητες. Αλλού παίζει κλασσική μουσική, αλλού παίζει τζάζ, αλλού παίζει ελαφρολαικό, αλλού παίζει λειτουργία. Για να σταματήσει αυτός ο πλουραλισμός,η πολυφωνία θέσεων και συμφερόντων αντιφατικών προσεγγίσεων και αντίπαλου δέους απαιτείται η "σύγκλιση της ακολουθίας". Και η σύγκλιση αυτή οδηγεί σε ένα σταθμό που λέγεται σταθμός ειρήνης, σταθμός συνεννόησης, σταθμός συνύπαρξης και αγάπης και καταρρίπτει όλα τα συμφέροντα και τις αντιπαλότητές τους και όλο τον αντίλογο που παράγουν. Ίσως έτσι θα είναι η παγκόσμια διακυβέρνηση του Χριστού. Στο βωμό του Χριστού και στο βωμό της πολιτικής έχουν θυσιάσει τη ζωή τους πολλοί. Ο ίδιος ο Χριστός θυσίασε τη ζωή του. Άρα το μόνο που καταλήγουν όλα είναι η Θυσία. Ε!!! τότε είναι πιό επάξια ανώτερο να θυσιαστείς για το Χριστό παρά για την πολιτική!!! Γιατί η πολιτική θέση του Χριστού, είναι η πολιτική θέση, όχι της έξωθεν καλής μαρτυρίας του κόσμου τούτου και των πεπραγμένων του,  αλλά η πολιτική της εσωτερικής ανυψώσεως που ξεχειλίζει από πληρότητα και αγαλλίαση και ανάταση λογισμών!!!