Μαθηματικά σύνολα

Το άτομο είναι σύνολο που απαρτίζεται από τον εαυτό του. Το ζευγάρι είναι σύνολο που απαρτίζεται από δύο άτομα. Ο βαθμός δυσκολίας συνύπαρξης εν αρμονία των δύο και συνάφειας με το είναι του ο καθένας εξ αυτών, σε ένα τέτοιο σύνολο, είναι μεγαλύτερος από  ότι στο μονομελές σύνολο, όπου το άτομο αρκεί να τα βρεί με τον εαυτό του, εξασφαλίζοντας από μόνο του όπως επιθυμεί την συνάφεια με τον εαυτό του και την αρμονία του. Το σύνολο με το ζευγάρι και τα τέκνα του είναι πιό πολύπλοκο σύνολο όσον αφορά την αλληλεπίδραση μεταξύ όλων ώστε να διασφαλιστεί πάλι η αυτοπραγμάτωση του καθενός με τον εαυτό του και η αρμονική συνύπαρξή του με τους υπόλοιπους. Μεγαλύτερο σύνολο, είναι αυτό που περιέχει και τους εκατέρωθεν του ζευγαριού συγγενείς και φίλους, προσθέτοντας ένα βαθμό μεγαλύτερης δυσκολίας στην αυτοπραγμάτωση, αλληλεπίδραση, αλληλεγγύη, αρμονία.Μεγαλύτερο σύνολο, είναι αυτό την κοινωνίας της πόλης, όπου όλα τα μέλη της έχουν δικαιώματα και υποχρεώσεις που απορρέουν από νόμους και ρυθμίζουν τις σχέσεις των μελών με τελικό σκοπό την αρμονία και ως μεγαλύτερο σύνολο, έχει μεγαλύτερο βαθμό δυσκολίας. Θα έλεγα μάλιστα ότι ο βαθμός δυσκολίας, για την επίτευξη αρμονίας σε ένα τέτοιο σύνολο, είναι τεράστιος. Ξέχασα να σας πω ότι το μικρότερο σύνολο, είναι υποσύνολο του μεγαλύτερου. Δηλαδή η οικογένεια, είναι υποσύνολο της κοινωνίας της πόλης.Η κοινωνία της  πόλης, είναι υποσύνολο της κοινωνίας της χώρας- έθνους. Η κοινωνία της χώρας- έθνους, είναι υποσύνολο της ηπείρου που βρίσκεται η χώρα. Η ήπειρος, είναι υποσύνολο του παγκόσμιου συνόλου των 5 ηπείρων.Και οι 5 ήπειροι, είναι υποσύνολα της γής. Και η γη είναι υποσύνολο ηλιακού συστήματος. Και το ηλιακό σύστημα είναι υποσύνολο του γαλαξία. Και ο γαλαξίας είναι υποσύνολο του σύμπαντος. Φανταστείτε τώρα τι  σημειακή ασημαντότητα είναι το άτομο μέσα στο σύμπαν. Σκεφθείτε τώρα ότι μέσα στη ζωή του το άτομο πρέπει να καταφέρει να αυτοπραγματωθεί και να αλληλεπιδράσει αρμονικά και μονοσήμαντα  με τους γεννήτορές του, με τους αδελφούς, τους απογόνους, τους συγγενείς, τους φίλους, τους συναδέλφους, τους προισταμένους, τους διευθυντές, τους πολιτικούς, τους  καλλιτέχνες, τους γιατρούς, τους μηχανικούς και όλα τα άλλα επαγγέλματα, τους νόμους, τους άγραφους νόμους (ηθική), με το ζωικό και φυτικό βασίλειο, με τις επιστημονικές και τεχνολογικές γνώσεις και την εξέλιξή τους, με την παραγωγή, κατανάλωση, αποταμίευση και επένδυση, με την καινοτομία και την παραγωγή νέων ιδεών, με την αφομοίωση και κατανόηση του ιστορικού παρελθόντος, με την φροντίδα, καθαριότητα και οικιακή μέριμνα, με την διασκέδασή του ή τη συμμετοχή του σε δραστηριότητες που το ευχαριστούν και του προάγουν την δημιουργική απασχόληση. Για όλα αυτά, το άτομο πρέπει να έχει άποψη και εφαρμοσμένη πρακτική αντιμετώπιση μέσα στη ζωή του.Και είναι πάρα πολλά ακόμα αυτά που δεν ανέφερα για λόγους ευνόητους.Μέχρι στιγμής είμαστε στο σύνολο της χώρας. Για να μεταβούμε σε μεγαλύτερο σύνολο, όπως αυτό της ηπείρου, πρέπει να προσθέσουμε άλλες τόσες μονοσήμαντες αντιστοιχίες του ατόμου με τις χώρες που απαρτίζουν τις ηπείρους, την κουλτούρα τους, την γλώσσα, τους, τις ιδιαιτερότητές τους, τις πολιτικές τους πρακτικές, την νομοθεσία τους, κλπ.Δεν το συζητώ βέβαια για τις μονοσήμαντες αντιστοιχίες που απορρέουν για  το άτομο με την αναφορά του στο παγκοσμιοποιημένο σύνολο.Μπορείτε να το φανταστείτε και μόνοι σας. Όμως καλείται σήμερα να επιβιώσει όποιος μπορεί να σταθεί στο ύψος των περιστάσεων τουλάχιστον μιας παγκοσμιοποιημένης κοινωνίας, σπορ που το κατέκτησαν όσοι γαλουχήθηκαν με κεφάλαια, τεχνογνωσία υψηλού επιπέδου και διαρκή ενημέρωση επιστημονική και αυτοί δεν είναι άλλοι από τους αριστοκράτες της μεγαλοαστικής τάξης, που δεν φοβούνται και τις αγορές, που είναι παρούσες να αναπτυχθούν κι αυτές κερδοσκοπικά και τζογαδόρικα πάνω στην αποταμίευση του εργατικού δυναμικού της γης, και που οι ιδιοι έχουν άκρες μέσα σ΄αυτές, γιατί πιστεύουν στην διασπορά της δύναμής τους και της εξουσίας τους.Η συνάρτηση που προκύπτει, από την μονοσήμαντη αυτή αντιστοιχία του ατόμου με όλα τα μέλη του συνόλου και του κάθε υπερσυνόλου, μέχρι το άπειρο, κάνει την ζωή του ατόμου πολυπαραγοντική και ανελέητα δύσκολη και αναγκάζει το άτομο να εθελοτυφλεί, μπροστά στην άβυσσο και να αναπτύσει  πνευματική μονομέρεια στις απόψεις και στις πράξεις γιατί, όσο εκτείθεται στην άβυσσο, αποκτά ψυχολογικά προβλήματα. Πρέπει λοιπόν να  μελετήσουμε τρόπους μιας αμφιμονοσήμαντης αντιστοιχίας μεταξύ όλων των μελών των συνόλων και των υπερσυνόλων που ανήκουν, τέτοια ώστε να μετριάζεται ο βαθμός δυσκολίας, διαδικασία που θα κρατήσει πολλούς αιώνες. Το εργαλείο που θα χρησιμοποιήσουμε προκειμένου να το πετύχουμε αυτό, είναι η συνείδηση που η αφύπνισή της, οδηγεί στη συνειδοποίηση και στην συνειδητότητα, που με τη σειρά τους οδηγούν τον εγκέφαλό μας σταδιακά στην λειτουργία του με χρήση όλου του δυναμικού του.Και παραστατικά θα σας έλεγα ότι οι μονοσήμαντες αντιστοιχίες των πάντων σε σχέση με το άτομο έχουν στραμμένα τα βέλη τους στο άτομο, ενώ το σωστό και το δίκαιο είναι η αμφιμονοσήμαντη αντιστοιχία μεταξύ ατόμου και των πάντων, όπου και το άτομο θα μπορεί να κατευθύνει τα βέλη του προς τα πάντα και να οικοδομεί αρμονικές σχέσεις με αυτά και όχι καταπιεστικές σχέσεις του εαυτού του, από όλα αυτά μαζί.