'Ενας καραβοκύρης μάθαινε το γιό του καραβοκυρική.Καταμεσίς του πελάγου έκανε επιδείξεις τεχνικής πλοήγησης στο πλήρωμα και στο γιό του. Το πλοίο του όμως ήταν παλιάς τεχνολογίας και χαμηλής αισθητικής. Ο γεροκαπετάνιος λοιπόν σκέφθηκε να δανειστεί για να επισκευάσει το πλοίο και να το ομορφήνει. Να το κάνει να ταξιδεύει όπως τα μεγάλα κρουαζιερόπλοια με όλα τα κομφόρ και όλες τις ανέσεις. Πήρε δανεικά λοιπόν και άρχισε να ξοδεύει. Τα επισκεύασε όλα και κάλυψε τα προβλήματα.Έφτιαξε και πισίνες και μπαρ και υπερπολυτελείας εστιατόρια και hi delux καμπίνες ακόμα και ελικοδρόμιο πάνω στο κατάστρωμα. Το πλήρωμα μέθυσε στην ιδέα αυτής της αλλαγής. Πλησίασε τον καραβοκύρη λοιπόν και είπε: Θέλουμε 7 μισθούς μηνιαία παραπάνω για τον κόπο μας, για τις ιδέες μας να κάνουμε το σαπιοκάραβο υπερωκεάνιο. Το ίδιο έκαναν και όλοι οι συντελεστές του πλοίου ακόμα και οι ναύτες ζήτησαν τρεις μισθούς. Μόνο κάτι λοστρόμοι δεν άλλαξαν κλίμακα μισθολογική. Και ο καραβοκύρης δανειζόταν και δανειζόταν για να διατηρήσει αυτό το πλοίο και το πλήρωμά του. Ωστόσο δεν έφτανε μόνο αυτό. Πάνω στο καράβι γινόταν της ακολασίας. Τα έσοδα του πλοίου σπαταλιόνταν ασύστολα και ανεμπόδιστα από εδώ και από εκεί και ποτέ δεν προσπάθησε κανείς να βάλει τάξη ξεχρεώνοντας πρώτα τα χρέη. Μια μέρα οι δανειστές άσκησαν βέτο στον καραβοκύρη.Κι αυτός ήταν πλέον υποχρεωμένος να κάνει κάτι γι αυτό. Μάζεψε λοιπόν το πλήρωμα και τους εξήγησε την κατάσταση. Όλοι συμφώνησαν να κάνουν κάτι, αλλά εξαιρουμένου του εαυτού τους. Δεν θα χαλάγανε τη βόλεψη και την καλοπέρασή τους γιατί έτσι είχαν συνηθίσει. Τότε ο πατέρας φώναξε το γιό του που είχε ήδη μεγαλώσει και τον ορμήνευσε ότι δεν έχει δύναμη να τους πείσει να αλλάξουν γιατί αυτός ήταν που τους κακόμαθε. Ζήτησε λοιπόν να αναλάβει τη διακυβέρνηση ο γιός. Έπεσε σε βαθειά περισυλλογή ο γιός στην προσπάθειά του να βρει πειστικό τρόπο να τους αλλάξει. Σκεφτόταν ατελείωτα και κάθε σκέψη του την έλεγε παντού. Οι σκέψεις του ήταν σωστές, εξ΄ανάγκης βέβαια, στην κατάσταση που είχε περιέλθει, ή μάλλον στην κατάντια. Όμως δεν μπορούσε να χτυπήσει τα συμφέροντα που είχαν διαβρώσει τη συνείδηση και την ψυχολογία του πληρώματος. Αναγκάστηκε λοιπόν να σκεφθεί πως θα τους ανταποδώσει σε ψυχολογικό επίπεδο (πως θα καθρεφτίσει δηλαδή πάνω τους) την σύγκρουση των κοντόφθαλμων συμφερόντων τους, πως δηλαδή θα τους φέρει εν τέλει αντιμέτωπους με τον εαυτό τους.Τους έφερε μπροστά τους το τάνκερ των δανειστών τους. Τους έδειξε τις απειλές τους και δεν τους κράτησε τίποτα κρυφό, όλα στη διαφάνεια. Όμως δεν τους έπεισε. Αυτοί έπαιζαν το δικό τους βιολί. Μιά μέρα το καράβι αυτό όδευε προς το τάνκερ των δανειστών του για να τους αποπληρώσει τη δόση του δανείου. Τόση!!! ήταν η χάβρα και η αποχαύνωση πάνω στο κατάστρωμα και στη γέφυρα. Μόνο κάτι λοστρόμοι ήταν ακόμα ευσυνείδητα στην θέση τους. Το καράβι ανεξέλεγκτο κατευθυνόταν σε σύγκρουση με το τάνκερ. Και η σύγκρουση ήταν αναπόφευκτη. Όλοι όμως χωρίς προσανατολισμό, χωρίς περίσκεψη, και καλομαθημένοι όπως ήταν παζαρεύανε τις αποδοχές τους και τη βόλεψή τους, και κάποιοι από αυτούς το έκαναν μεγαλόφωνα και επιδεικτικά, στερούμενοι και της στοιχειώδους αξιοπρέπειας. Ο υιός του καραβοκύρη, τους είχε προειδοποιήσει ότι το πλοίο θα βουλιάξει. Και έτσι και έγινε. Το καράβι αυτό είχει όλα τα κομφόρ πάνω σε ένα σκαρί και ένα σκελετό σχεδόν σάπιο μα καμουφλαρισμένο άριστα. Στην σύγκρουση δεν έμεινε κολυμπηθρόξυλο όρθιο. Μόνο οι ταπεινοί λοστρόμοι είχαν την αυτοσυγκέντρωση που χρειαζόταν μέσα στο κομφούζιο και τη σύγχυση να προετοιμαστούν για τη σωτηρία τους. Μόνο αυτοί ήταν άξιοι να σωθούν!!! Μόνο αυτοί σκέφτονταν και στον ύπνο τους. Οι άλλοι κοιμόντουσαν όρθιοι. Μόνο αυτοί ήξεραν πως η αλήθεια απελευθερώνει τις υγιείς δυνάμεις τους, ενώ το ψέμα συγκεντρώνει όλη την αρρώστια!!! Ταγοί λοιπόν της αλήθειας, δεν την πρόδωσαν ποτέ, γι αυτό είχαν τα μάτια να δουν όταν έπρεπε να δούν!!!!!
Δεν υπάρχουν σχόλια:
Δημοσίευση σχολίου