Πολιτική και Χριστός

Ο δεξιός, ο αριστερός, ο κεντρώος, ο ακροδεξιός και ο ακροαριστερός, είναι ρόλοι στο θέατρο της πολιτικής σκηνής που εκφράζουν συγκεκριμένες θέσεις. Στην πραγματικότητα όμως δεν μπορεί να υπάρξει άνθρωπος, οπαδός μιας από αυτές τις θέσεις, ο οποίος να μην είναι αντιφατικός στην πραγματική ζωή του σε σχέση με τις θέσεις του. Ενίοτε, θα έλεγε κανείς ότι ένα δεξιό ή έναν αριστερό ή έναν κεντρώο, αν τους παρατηρήσεις επί μακρόν σε κάθε εκδήλωση της προσωπικής τους ζωής θα συμπεράνεις "Πλίνθους και κέραμους ατάκτως ερριμμένους". Στην πορεία της ζωής του, ο άνθρωπος δεν πράττει σύμφωνα με τις πολιτικές του θέσεις, αλλά σύμφωνα με ότι βλέπει για συμφέρον του. Στην πραγματικότητα, οι διαφορετικές πολιτικές θέσεις που υπάρχουν, εξυπηρετούν διαφορετικά συμφέροντα. Ο άνθρωπος όμως, την πραγματική του ζωή, πρέπει να την οδηγήσει. Και όπως όταν περπατούμε στο μονοπάτι της ζωής, δεν έχουμε μια θέση, δεξιά ή αριστερά ή κέντρο, αλλά κάνουμε τους απαραίτητους ελιγμούς, πότε δεξιά, πότε αριστερά, πότε κέντρο πότε στα άκρα, για να αποφύγουμε εμπόδια που βρίσκονται στο δρόμο μας προκειμένου να προχωρήσουμε, έτσι και ο κάθε άνθρωπος με όποια θέση και να ταυτίζεται πολιτικά, είναι υποχρεωμένος να κινηθεί πάνω σε όλη την πάντα της οδού. Τότε, θα μου πείτε, τι χρειάζονται οι πολιτικές τοποθετήσεις??? Είναι όπως όταν ανοίγουμε το ράδιο και ψάχνουμε τα κανάλια, που εκπέμπουν σε διαφορετικές συχνότητες. Αλλού παίζει κλασσική μουσική, αλλού παίζει τζάζ, αλλού παίζει ελαφρολαικό, αλλού παίζει λειτουργία. Για να σταματήσει αυτός ο πλουραλισμός,η πολυφωνία θέσεων και συμφερόντων αντιφατικών προσεγγίσεων και αντίπαλου δέους απαιτείται η "σύγκλιση της ακολουθίας". Και η σύγκλιση αυτή οδηγεί σε ένα σταθμό που λέγεται σταθμός ειρήνης, σταθμός συνεννόησης, σταθμός συνύπαρξης και αγάπης και καταρρίπτει όλα τα συμφέροντα και τις αντιπαλότητές τους και όλο τον αντίλογο που παράγουν. Ίσως έτσι θα είναι η παγκόσμια διακυβέρνηση του Χριστού. Στο βωμό του Χριστού και στο βωμό της πολιτικής έχουν θυσιάσει τη ζωή τους πολλοί. Ο ίδιος ο Χριστός θυσίασε τη ζωή του. Άρα το μόνο που καταλήγουν όλα είναι η Θυσία. Ε!!! τότε είναι πιό επάξια ανώτερο να θυσιαστείς για το Χριστό παρά για την πολιτική!!! Γιατί η πολιτική θέση του Χριστού, είναι η πολιτική θέση, όχι της έξωθεν καλής μαρτυρίας του κόσμου τούτου και των πεπραγμένων του,  αλλά η πολιτική της εσωτερικής ανυψώσεως που ξεχειλίζει από πληρότητα και αγαλλίαση και ανάταση λογισμών!!!

Νόμοι

Θα Σε Ακολουθήσει Ότι Ακολουθείς.

Τον συνοδοιπόρο, το σύμμαχο, τον σύντροφο, τον συνεργάτη πρέπει να τους κερδίσεις με εκτίμηση.

Τον σύντροφό σου χρειάζεται να τον εκπαιδεύεις και να εκπαιδεύεσαι από αυτόν για πάντα γιατί ο δρόμος προς την αλήθεια είναι ατελείωτος.

Η τέλεια σχέση είναι αυτή που γεννιέται από δικαιοσύνη,  ισοτιμία, παρουσία και αγάπη γιατί μόνο η αγάπη δείχνει έλεος.

Το χιούμορ είναι πηγή έμπνευσης και αφύπνισης.

Τα κενά του ο άνθρωπος οφείλει να προσπαθεί να τα καλύψει.

Ότι ζητήσεις θα σου δοθεί.

Ερεύνα για να Πιστέψεις, αν δεν μπορείς να Πιστέψεις χωρίς Έρευνα.
.

Υπευθυνότητα - Ευζωϊα-Μοναχικότητα

Η άσκηση ευθυνών και η ευζωϊα μοιάζουν για αντίθετες η μία προς την άλλη. Δηλαδή στην εργασία σου ή υπεύθυνος θα είσαι ή ευζωϊστής θα έλεγε κάποιος. Ομως εδώ κρύβεται η μεγάλη παγίδα. 'Ολοι οι άνθρωποι βλέπουν τον ευζωϊστή για δυνατό και επιτυχημένο και παρασύρονται αποφεύγοντας την υπευθυνότητα, προκειμένου να κερδίσουν μια πιό ξέγνιαστη ζωή, με περισσότερο χρόνο και πιό πολλά χόμπυ.Τα χόμπυ τους όμως είναι υποδιέστερα από τα χόμπυ ενός υπεύθυνου ευζωϊστή.Οι περισσότεροι σταματούν στο γυμναστήριο, στην καφετέρια, στο μπαράκι, στην αγορά αυτοκινήτου πολυτελείας, στην ταβέρνα, στην εναλλαγή γυναικών ή ανδρών στην σεξουαλική τους ζωή ή στο ποδόσφαιρο, ή στην μόνιμη ανακατασκευή του σπιτιού τους. Τελικά, όταν τα βαριούνται όλα αυτά καταλήγουν στον γάμο και στην οικογένεια για να αναπληρώσουν το νόημα της ζωής τους. Όμως οι συγκινήσεις που μπορεί να σου προσφέρει ο συνδιασμός υπευθυνότητας και ευζωϊας είναι πολύ ανώτερες. Ένα πολύ καλό βιβλίο που σου ανοίγει ορίζοντες, ένα πολύ καλό έργο μουσικό, θεατρικό ή κινηματογραφικό στρέφει την συγκίνηση πιό ψηλά. Η φιλοσοφία, η μουσική, η ποίηση, οι τέχνες σε γεμίζουν με ακόμα περισσότερη απόλαυση.  Η ενασχόλησή σου με μια επιστήμη κι αυτή σε δυναμώνει περισσότερο.Η μέγιστη όμως απόλαυση είναι η ενεργή συμμετοχή σου όχι πλέον σαν θεατής, αλλά ως δημιουργός, ως οραματιστής σε μια νέα σύλληψη. Εκεί όμως χρειάζεται μέγιστη υπευθυνότητα. Άρα μόνο και μόνο όταν ασκηθεί η υπευθυνότητα μαζί με την ευζωία υπάρχει υπόσχεση για μεγάλες συγκινήσεις. Η μεγαλύτερη δε των συγκινήσεων είναι να είσαι περιζήτητος για την εξασφάλιση δυνατών συγκινήσεων στους συνανθρώπους σου. Και η πιό ουσιαστική συγκίνηση είναι η θεραπεία ενός προβλήματος που επικρέμμεται και σκιάζει τους ανθρώπους. Γι αυτό η μεγαλύτερη συγκίνηση καλείται θαύμα. Πόσο υπεύθυνα ευζωϊστής πρέπει να είναι κάποιος λοιπόν για να φθάσει στο θαύμα??? Λοιπόν μη αυταπατόμαστε!!!Είναι αδύνατον να κατακτήσεις την κλίμακα που σε κάνει δημιουργό στο τέλος, μόνος, χωρίς να αποκτήσεις κάποια ψυχολογικά προβλήματα. Διότι η ζωή είναι ένα απέραντο και ατελείωτο σχολείο μέχρι το θάνατο και ο δάσκαλος είναι ο έρωτας. Όπως θέλετε πάρτε το. Άλλοι εξελίσσονται με σεξ, άλλοι πιό φτασμένοι εξελίσσονται με πνευματικό έρωτα. (Πλατωνικός έρως). Σίγουρα όμως όποιος αναλώνεται από κρεββάτι σε κρεββάτι,απλά μένει συνέχεια μετεξεταστέος στο σχολείο της ζωής, πιστεύοντας ο ίδιος, ότι έχει κατακτήσει τα σκήπτρα της ευζωίας, αλλά έχοντας σοβαρές απώλειες στην ηθική του ακεραιότητα. Το μυστικό είναι, σε όποια κατηγορία και αν ανήκετε, να είσαστε προσαρμοστικοί και επιδεκτικοί του μαθήματος που θέλει να σας παραδώσει η Ζωή. Εράσω και ευδαιμόνει, μέμνησω και μη λησμόνει. Όπως  έχετε διαπιστώσει είναι αδύνατον να κάνει κανείς παιδιά μόνος του. Είναι ακόμα πιό αδύνατο να κάνεις φιλοσοφία μόνος σου ή μουσική συναυλία  μόνος σου. Δεν θα μπορέσεις δε, να παράξεις φιλοσοφία αν δεν έχεις σαν κίνητρο κάποιο πνευματικό έρωτα. Τα ψυχολογικά προβλήματα της μοναχικότητας έχουν να κάνουν με τους αμυντικούς μηχανισμούς και τέτοια είναι ο αλτρουϊσμός, η αναπλήρωση, η απώθηση, η άρνηση, η διανοητικοποίηση, η εξειδανίκευση, η καταστολή, η ματαίωση, η μετάθεση, η μετουσίωση,η υποκατάσταση, το χιούμορ, η εκλογίκευση  και άλλα. Από εκεί ξεκινούν τα προβλήματα. Βλέπετε.... Ο παθός, μαθός.......

Παραβολή *2*

'Ενας καραβοκύρης μάθαινε το γιό του καραβοκυρική.Καταμεσίς του πελάγου έκανε επιδείξεις τεχνικής  πλοήγησης στο πλήρωμα και στο γιό του. Το πλοίο του όμως ήταν παλιάς τεχνολογίας και χαμηλής αισθητικής. Ο γεροκαπετάνιος λοιπόν σκέφθηκε  να δανειστεί για να επισκευάσει το πλοίο και να το ομορφήνει. Να το κάνει να ταξιδεύει όπως τα μεγάλα κρουαζιερόπλοια με όλα τα κομφόρ και όλες τις ανέσεις. Πήρε δανεικά λοιπόν και άρχισε να ξοδεύει. Τα επισκεύασε όλα και κάλυψε τα προβλήματα.Έφτιαξε και πισίνες και μπαρ και υπερπολυτελείας εστιατόρια και hi delux καμπίνες ακόμα και ελικοδρόμιο πάνω στο κατάστρωμα. Το πλήρωμα μέθυσε στην ιδέα αυτής της αλλαγής. Πλησίασε τον καραβοκύρη λοιπόν και είπε: Θέλουμε 7 μισθούς μηνιαία παραπάνω για τον κόπο μας, για τις  ιδέες μας να κάνουμε το σαπιοκάραβο υπερωκεάνιο. Το ίδιο έκαναν και όλοι οι συντελεστές του πλοίου ακόμα και οι ναύτες ζήτησαν τρεις μισθούς. Μόνο κάτι λοστρόμοι δεν άλλαξαν κλίμακα μισθολογική. Και ο καραβοκύρης δανειζόταν και δανειζόταν για να διατηρήσει αυτό το πλοίο και το πλήρωμά του. Ωστόσο δεν έφτανε μόνο αυτό.  Πάνω στο καράβι γινόταν της ακολασίας. Τα έσοδα του πλοίου σπαταλιόνταν ασύστολα και ανεμπόδιστα από εδώ και από εκεί και ποτέ δεν προσπάθησε κανείς να βάλει τάξη ξεχρεώνοντας πρώτα τα χρέη. Μια μέρα οι δανειστές άσκησαν βέτο στον καραβοκύρη.Κι αυτός ήταν πλέον υποχρεωμένος να κάνει κάτι γι αυτό. Μάζεψε λοιπόν το πλήρωμα και τους εξήγησε την κατάσταση. Όλοι συμφώνησαν να κάνουν κάτι, αλλά εξαιρουμένου του εαυτού τους. Δεν θα χαλάγανε τη βόλεψη και την καλοπέρασή τους γιατί έτσι είχαν συνηθίσει. Τότε ο πατέρας φώναξε το γιό του που είχε ήδη μεγαλώσει και τον ορμήνευσε ότι δεν έχει δύναμη να τους πείσει να αλλάξουν γιατί αυτός ήταν που τους κακόμαθε. Ζήτησε λοιπόν να αναλάβει τη διακυβέρνηση ο γιός. Έπεσε σε βαθειά περισυλλογή ο γιός στην προσπάθειά του να βρει πειστικό τρόπο να τους αλλάξει. Σκεφτόταν ατελείωτα και κάθε σκέψη του την έλεγε παντού. Οι σκέψεις του ήταν σωστές, εξ΄ανάγκης  βέβαια, στην κατάσταση που είχε περιέλθει, ή μάλλον στην κατάντια. Όμως δεν μπορούσε να  χτυπήσει τα συμφέροντα που είχαν διαβρώσει τη συνείδηση και την ψυχολογία του πληρώματος. Αναγκάστηκε λοιπόν να σκεφθεί πως θα τους ανταποδώσει σε ψυχολογικό επίπεδο (πως θα καθρεφτίσει δηλαδή πάνω τους) την σύγκρουση των κοντόφθαλμων συμφερόντων τους, πως δηλαδή θα τους φέρει εν τέλει αντιμέτωπους με τον εαυτό τους.Τους έφερε μπροστά τους το τάνκερ των δανειστών τους. Τους έδειξε τις απειλές τους και δεν τους κράτησε τίποτα κρυφό, όλα στη διαφάνεια. Όμως δεν τους έπεισε. Αυτοί έπαιζαν το δικό τους βιολί. Μιά μέρα το καράβι αυτό όδευε προς το τάνκερ των δανειστών του για να τους αποπληρώσει τη δόση του δανείου. Τόση!!! ήταν η χάβρα και η αποχαύνωση πάνω στο κατάστρωμα και στη γέφυρα. Μόνο κάτι λοστρόμοι ήταν ακόμα ευσυνείδητα στην θέση τους. Το καράβι ανεξέλεγκτο κατευθυνόταν σε σύγκρουση με το τάνκερ. Και η σύγκρουση ήταν αναπόφευκτη. Όλοι όμως χωρίς προσανατολισμό, χωρίς περίσκεψη, και καλομαθημένοι όπως ήταν παζαρεύανε τις αποδοχές τους και τη βόλεψή τους, και κάποιοι από αυτούς το έκαναν μεγαλόφωνα και επιδεικτικά, στερούμενοι και της στοιχειώδους αξιοπρέπειας. Ο υιός του καραβοκύρη, τους είχε προειδοποιήσει ότι το πλοίο θα βουλιάξει. Και έτσι και έγινε. Το καράβι αυτό είχει όλα τα κομφόρ πάνω σε ένα σκαρί και ένα σκελετό σχεδόν σάπιο μα καμουφλαρισμένο άριστα. Στην σύγκρουση δεν έμεινε κολυμπηθρόξυλο όρθιο. Μόνο οι ταπεινοί λοστρόμοι είχαν την αυτοσυγκέντρωση που χρειαζόταν μέσα στο κομφούζιο και τη σύγχυση να προετοιμαστούν για τη σωτηρία τους. Μόνο αυτοί  ήταν άξιοι να σωθούν!!! Μόνο αυτοί σκέφτονταν και στον ύπνο τους. Οι άλλοι κοιμόντουσαν όρθιοι. Μόνο αυτοί ήξεραν πως η αλήθεια απελευθερώνει τις υγιείς δυνάμεις τους, ενώ το ψέμα συγκεντρώνει όλη την αρρώστια!!! Ταγοί λοιπόν της αλήθειας, δεν την πρόδωσαν ποτέ, γι αυτό είχαν τα μάτια να δουν όταν έπρεπε να δούν!!!!!

Γράμμα στο Γεώργιο Παπανδρέου

Η λύση για το Υπουργείο Οικονομικών είναι να καταργηθεί εντελώς η φορολογική νομοθεσία και οι εγκύκλιοι και οι ερμηνευτικές τους και η πάσα εφαρμόσιμη ή ανεφάρμοστη αηδία που εμπεριέχεται στους κώδικες και στις φορολογικές επιθεωρήσεις και να αντικατασταθεί από ένα βιβλιαράκι αποτελούμενο από 100 σελίδες το οποίο θα έχει όλο το πλαίσιο διαλόγου του πολίτη με τον εφοριακό για όλα τα ζητήματα που θέτει ο πολίτης προς το κράτος και το κράτος προς τον πολίτη, όσον αφορά τη φορολογία, με σαφήνεια και ακρίβεια.  Αν είναι ανάγκη να αλλάζει η φορολογική πολιτική από χρόνο σε χρόνο, να ξαναγράφεται από την αρχή αυτό το βιβλιαράκι. Άρα το ζητούμενο είναι να καταργηθούν όλες οι διευθύνσεις στο Υπουργείο. Η διαλεκτική των ΔΟΥ με τον ΠΟΛΙΤΗ  και η διαλεκτική των ΔΟΥ με το επιτελείο της Κυβέρνησης είναι αρκετή.Οι χιλιάδες διευθύνσεις που υπάρχουν μέσα στο Υπουργείο δείχνουν ότι η ανοησία εις το τετράγωνο έχει ρίζα. Και η ρίζα είναι η ανοησία. Ας κόψει λοιπόν η Κυβέρνηση την ανοησία, που παράγει και αναπαράγει πολλαπλασιαστικά τον ευατό της συνέχεια, για να σιάξουν όλα. Αναδιαρθώστε το Κράτος,κόβωντας το κουβάρι που κανείς δεν μπορεί να βρεί την άκρη του. Ειδάλλως, δεν κάνετε τίποτα άλλο, από το να καλλιεργείτε μια χρονοβόρα και επικίνδυνη σύγχυση, και να βυθίζετε τη βάση του λαού στο απόλυτο χάος, μόνο και μόνο για να συντηρήσετε στον αφρό της επιβίωσης τους ημέτερους.Με όλη μου τη συπάθεια!!! Πάντως μόνο το σύμπαν και η ανοησία φαίνεται ότι δεν έχουν όρια (όπως είπε και ο Αινστάιν).

Παραβολή *1*

Μετά την Ανάσταση του Ιησού από τη Ναζαρέτ, όλοι  οι χριστιανοί επίστεψαν στην Ανάσταση των νεκρών. Δεν είχε κανένας από αυτούς τη δυνατότητα να σκεφθεί, ότι ένα φύλλο που πέφτει από το δέντρο και σαπίζει στο χώμα, είναι αδύνατο να ξαναγίνει πράσινο και να ξανανέβει στο δέντρο, να συμπληρώσει τη φυλλωσιά του, διότι αυτό θα ανέτρεπε τη φυσική νομοτέλεια και αυτή μπορεί να την ανατρέψει μονάχα ο Θεός. Είναι αδύνατον λοιπόν να αναστηθεί ένας νεκρός ο οποίος έγινε χώμα. Με την μεταφυσική όμως νομοτέλεια, που δεν υπάρχει πείραμα να την αποδεικνύει, όλα είναι εφικτά. Μπορεί η ψυχή που έφυγε να ξαναενσαρκωθεί. Το πότε και το που δεν μπορούμε να το ορίσουμε εμείς, σίγουρα υπάρχει κανόνας γι΄αυτό, όπως υπάρχει κανόνας την Άνοιξη να ξαναγεμίζει ένα φυλλοβόλο δέντρο φυλλωσιά. Μία απόδειξη για την εκ νέου ενσάρκωση, είναι οι έμφυτες κλίσεις υψηλού επιπέδου που μερικοί άνθρωποι έχουν από πολύ μικροί.Οι ιδιαιτερότητες και οι ευαισθησίες που αναπτύσουν πολλοί άνθρωποι από πολύ μικροί αποκαλύπτουν, το μυστικό αυτό της μεταφυσικής, δηλαδή την νέα ενσάρκωση. Επίσης δι αυτού του τρόπου εξηγείται με μοναδικό τρόπο η αδικία μεταξύ μιας γέννησης στην Αφρική και μιας γέννησης στην Αμερική, για το νεογέννητο. Διότι, αν ο άνθρωπος συνέλαβε την ιδέα της δικαιοσύνης, είναι γιατί αυτή είναι μια ιδιότητα του Θεού. Η τιμωρία του Θεού έχει πολύ μεγάλη σχέση με αυτή την ενσάρκωση. Διότι ο Θεός δημιούργησε το σύμπαν με σοφία και οικονομία.Θα έλεγε κανείς ότι ο Θεός είναι ένας λογιστής, των άπειρων χρεώσεων και άπειρων πιστώσεων των έμβιων όντων ανάλογων, με το ηθικό ποιόν τους και την ηθική τους συγκρότηση.Και η ηθική του Θεού είναι αυτή που μας διδάκσουν τα ιερά κείμενα. Είναι η τήρηση των εντολών του στην παλιά διαθήκη, είναι το "αγάπα τον πλησίον σου ως εαυτόν" στην καινή διαθήκη. Προσπαθήσατε μήπως ποτέ να καταλάβετε, γιατί ο Θεός κήρυξε την αγάπη στον πλησίον?? Σύμφωνα με την γνώμη μου ο Θεός μας συμβουλεύει, αλλά μας αφήνει και ελεύθερους να επιλέξουμε, σύμφωνα με τη δική μας κρίση.Θα αναφέρω εδώ, μια παραβολή: Ένας άντρας γεννήθηκε φτωχός μέσα σε πολυμελή οικογένεια και δεν είχε ούτε παπούτσια να φορέσει. Καθώς μεγάλωνε εφεύρισκε καθημερινά τρόπους να ξεφύγει από την φτώχεια του και την ανέχειά του. Τελικά τα κατάφερε. Έφτασε σε μακρινές χώρες, εργάστηκε σκληρά, πλούτισε, παντρεύτηκε και έκανε παιδιά, για τα οποία, προσπάθησε να μην τους λείψει τίποτα, για να μην νιώσουν όπως ένιωσε αυτός και τα εξασφάλισε με γνώσεις και πλούτη για να ζήσουν πασάδες. Αυτό όμως είχε και ένα τίμημα στη ζωή του. Δεν μπόρεσε ποτέ να δει τον πλησίον του, να φανεί αλληλέγγυος σε κάποιον συνάνθρωπό του, ή να ασχοληθεί με την σωτηρία της ψυχής του. Πάντα τον ενδιέφερε το κέρδος και το χρήμα, ο πλουτισμός και η δόξα. Κάθε άνθρωπο που περνούσε δίπλα του προσπαθούσε να τον εκμεταλλευτεί και να αποκομίσει κάτι από αυτόν. Όταν πέθανε ο Θεός ζύγισε στη θεική ζυγαριά του τα λόγια και τις πράξεις του άνδρα αυτού. Και είπε : εργάστηκες σκληρά για τα παιδιά σου, και τα παιδιά σου έχουν για να ζήσουν, αλλά δεν γνωρίζουν τα ίδια, ούτε τι θα πει εργασία, ούτε πως να προστατέψουν την περιουσία που τους άφησες, ούτε τι θα πεί αγάπη. Έτσι η περιουσία αυτή θα εξανεμιστεί. Από την άλλη, εσύ δεν έδωσες ούτε του Αγγέλου σου νερό. Σε ενσαρκώνω λοιπόν πάλι σε μια χώρα που  τη μαστίζει η φτώχεια, η μιζέρια και ο θάνατος. Εκεί, όπου ο μεγαλύτερος εχθρός και δυνάστης για τις συμφορές που θα βιώσεις, θα είναι ο εαυτός σου, στην προηγούμενη ζωή σου. Οι εχθροί σου, θα είναι τα ίδια τα παιδιά σου, που θα ζούν ακόμα πασάδες στην ξένη χώρα που τα άφησες. Δεν θα σε γνωρίζουν όμως!!Δεν θα σε βοηθήσουν, γιατί έτσι τα δίδαξες με το παράδειγμά σου. Αυτό λοιπόν το δίπολο, θα διαιωνίζεται συνέχεια, μέχρι να συλλάβεις τι προκαλείς με τις επιδιώξεις σου, εν ζωή. Όταν όμως θα μάθεις να αγαπάς τον συνάνθρωπό σου και να ενεργείς θετικά γι αυτόν, τότε και μόνο τότε, θα έχεις το δικαίωμα να ζήσεις ισσοροπημένα, θα μπορείς να αναπαυθείς και να μην χρεωθείς αυτή την τιμωρία.Έτσι συμπεραίνουμε ότι το να γεννηθεί κάποιος φτωχός, είναι κατά κάποιο τρόπο μια θεική κατάρα. Το ίδιο όμως ισχύει κι αν γεννηθεί κάποιος πλούσιος. Αυτό θα το δείξουμε σε άλλη παραβολή. Ίσως η λύση σ΄αυτό το πρόβλημα, είναι η μέση οδός κατά τον Βούδα.Δηλαδή αν είσαι φτωχός να δοξάζεις το Θεό για την ποινή που σου έδωσε και να προσπαθήσεις να επιβιώσεις αφυπνίζοντας τους πλούσιους και ζητώντας βοήθεια από αυτούς και αν είσαι πλούσιος δεν χρειάζεται να εργάζεσαι άλλο έργο από την κοινωνική αποκατάσταση, για να επέλθει ισορροπία και δικαιοσύνη!!

Το μάννα και οι ρόλοι στο έργο της ζωής

Το μάννα δεν ήταν μόνο τα ορτύκια και το ψωμί στην έρημο για να θραφεί ο Ισραηλινός λαός. Το μάννα είναι και το ψάρι και ο άρτος, που έγιναν χιλιάδες ψάρια και χιλιάδες άρτοι, σε θαύμα του Ιησού. Το μάννα είναι και οι χιλιάδες εφευρέσεις τεχνικής, τεχνολογικής, επιστημονικής, ιατρικής, εκπαιδευτικής παιδείας. Όλα ετούτα που έχουν κατακλύσει τον πλανήτη από ένα απλό βιβλίο, και μια γραφομηχανή μέχρι ένα computer, το internet (επαναστατικό εργαλείο), ή ένα κινητό τηλέφωνο, μέχρι ένα αξονικό τομογράφο ή ένα διαστημόπλοιο, μια εγχείρηση ανοιχτής καρδιάς ή μία πυρηνική σύντηξη, είναι μάννα. Είναι συμβολικά το δισκοπότηρο της θείας κοινωνίας με το οποίο κοινωνούν όλοι τον άρτο της ζωής. Πόσα στόματα έθρεψε το μάννα!! Πόσο φως έριξε στο πνεύμα των ανθρώπων!! Κάθε καινοτομία στη ζωή πόσο μάννα εμπεριέχει !! Για να υπάρξει μάννα, ο Θεός γίνεται πάντα αγωγός στο πνεύμα κάποιου ανθρώπου, φωτισμένου, δια μέσω του οποίου αποκαλύπτονται τα μυστικά του καρπού του δέντρου της γνώσης του καλού και του κακού στον άνθρωπο. Ο Θεός που είναι πανάγαθος και δίκαιος και αγαπά τα πλάσματά του, παρόλο ότι τα τιμωρεί, δεν τα αφήνει ποτέ απροστάτευτα. Τους δίνει και θα τους δίνει ότι ζητήσουν. Πάντοτε όμως το χρίσμα της λήψεως, θα το λαμβάνει κάποιος που  ανεβαίνει την πνευματική σκάλα μέχρι να αγγίξει το Θεό. Από τον αληθινό μύθο διδασκόμαστε για τη ζωή. Διδασκόμαστε ότι υπάρχουν ρόλοι. Ο ρόλος του Δημιουργού που δίνει εγγυήσεις ευτυχίας αλλά και ρήτρες απαγόρευσης, ο ρόλος του όφη που εμφανίζεται να αμφισβητεί την Θεική ευτυχία, αλλά και την απαγόρευση και να εισάγει καινά δαιμόνια, χωρίς να δίνει καμμιά εγγύηση και να παραβιάζει όλες τις ρήτρες απαγόρευσης, και ο ρόλος του αιώνιου ζευγαριού με την θηλυκή φύση να εξαπατιέται και να πλανεύεται πρώτη, από ένα καινοφανή λόγο και να έχει την απαίτηση να ακολουθήσει και  η αρσενική φύση που είναι απόλυτο έρμαιο της θηλυκής, η δε αρσενική φύση να είναι από τη φύση της ευάλωτη και προσαρμοστική στη θηλυκή φύση και να ενδίδει. Το έργο της ζωής σε όλες  τις περιπτώσεις από καταβολής κόσμου και μέχρι την συντέλεια θα εμπεριέχει αυτούς τους ρόλους.Αυτούς τους ρόλους που κάποτε ήθελαν 4 πρόσωπα Θεός-Αδάμ-Εύα-Φίδι γύρω από το δέντρο της γνώσης του καλού και του κακού, ήρθε η εποχή που μπορεί να τους παίξει ένα άτομο μόνο του στο Θέατρο της Ζωής. Μήπως αυτό δεν κάνουν οι μεγάλοι δημιουργοί?? Δεν συμπυκνώνουν αυτούς τους 4 ρόλους??

Ο Αληθινός Μύθος

Μέσα στο χάος υπήρχε ο αιώνιος Θεός.Ο Θεός δημιούργησε τον ουρανό, τ΄αστέρια, τη γη, τα ζώα, τα φυτά, τους ανθρώπους, τους αγγέλους, τον πνευματικό κόσμο.Όλα αυτά τα δημιούργησε με ένα Λόγο που περιείχε άπειρη σοφία.σε εξι μεγάλα χρονικά διαστήματα (έξι μέρες). Είπε να γίνει φως!Είπε να γίνει ο ουρανός και τη γη.Είπε να χωριστούν  τα νερά από τη στεριά. Είπε και βλάστησαν στην ξηρά δένδρα και φυτά. Μετά είπε κι έγιναν τ' αστέρια. Μετά είπε να γίνουν τα ζώα της θαλάσσης και τα πουλιά του ουρανού. Μετά είπε και έγιναν τα ζώα της ξηράς.Μετά πήρε χώμα και έκανε το σώμα του ανθρώπου και φύσηξε στο πρόσωπό του τη θεία πνοή Του και έδωσε σε αυτό ζωή και αθάνατη ψυχή. Του έδωσε νού και ομιλία. Τον έκανε ικανό να αισθάνεται και να σκέπτεται. Έτσι ο Θεός έπλασε τον πρώτο άνθρωπο από σώμα και ψυχή. Τον ονόμασε Αδάμ δηλαδή χωματένιο. Για να μην είναι ο Αδάμ μόνος σκέφθηκε ο Θεός να του δώσει και σύντροφο. Τότε από μια πλευρά του Αδάμ δημιούργησε τη γυναίκα, σύντροφο της ζωής του. Δεν προέρχεται από το πλευρό του, αλλά από μια πλευρά της διάστασης του Αδάμ σαν τελειότερο πλάσμα μέσα στην δημιουργία του. Την ονόμασε Εύα δηλαδή Ζωή...... Κατόπιν ο Θεός ευλόγησε αυτούς τους ανθρώπους να πληθαίνουν και να εξουσιάζουν όλη τη γη. Ο Αδάμ και η Εύα λέγονται πρωτόπλαστοι γιατί ήταν οι πρώτοι άνθρωποι που πλάστηκαν στη γη.Ονομάζονται και προπάτορες γιατί από αυτούς κατάγονται όλοι οι άνθρωποι. Την έβδομη μέρα ο Θεός ευχαριστημένος  για όλα για την τελειότητά τους και την ωραιότητα τους αναπαύθηκε. Περισσότερο από όλα τα πλάσματά του αγαπούσε τον Αδάμ και την Εύα. Γι αυτό φρόντισε ξεχωριστά για την τροφή και την κατοικία τους. Τους έβαλε να κατοικήσουν στον Παράδεισο που ήταν ένας μεγάλος και πανέμορφος κήπος ανάμεσα στα ποτάμια Τίγρη και Ευφράτη της Μεσοποταμίας. Στον απέραντο αυτό κήπο ζούσαν ήσυχα, μικρά και μεγάλα ζώα. Πολύχρωμα πουλιά πετούσαν εδώ, εκεί ολημερίς και σκόρπιζαν γλυκιές μελωδίες.Πυκνόφυλλα δέντρα ήταν φορτωμένα με άφθονους καρπούς. Πολύχρωμα φυτά και λουλούδια σκορπούσαν γλυκιές ευωδιές. Τον απέραντο αυτό κήπο διέσχιζαν ήσυχα ποταμάκια και τον πότιζαν με τα κρυστάλλινα νερά τους. Στο θαυμάσιο αυτό κήπο οι πρωτόπλαστοι ζούσαν ευτυχισμένοι. Τίποτε δεν τους έλλειπε. Όλα ήταν στη διάθεσή τους και τα ζώα και τα δέντρα με τους όμορφους και θρεπτικούς καρπούς τους. 'Οταν ο Θεός έβαλε τους πρωτόπλαστους στον Παράδεισο είπε στον Αδαμ: - Από τους καρπούς κάθε δέντρου του παραδείσου να τρώτε, μόνο από τους καρπούς του δέντρου της γνώσης του καλού και του κακού να μη φάτε. Αυτή την εντολή τους έδωσε ο Θεός ίσως για να τους δοκιμάσει, αν θα υπάκουαν σ΄αυτόν. -Αν, δε με ακούσετε και φάτε από τους καρπούς του δέντρου αυτού, θα σας βρεί μεγάλη συμφορά, θα φύγετε αμέσως από τον παράδεισο, θα χαλάσετε τη χαρά και την αιώνια ευτυχία που έχετε τώρα εδώ και θα πεθάνετε. Αυτή την εντολή έδωσε ο καλός πατέρας και τους άφησε να ζήσουν ελεύθεροι στον παράδεισο. Οι πρωτόπλαστοι είχαν στον παράδεισο όλα τα καλά του κόσμου χωρίς κόπο. Ζούσαν εκεί μέσα ξέγνοιαστοι καλλιεργώντας τη γη και απολάμβαναν κάθε χαρά. Τηρούσαν την εντολή του Θεού. Δυστυχώς όμως η ξένοιαστη αυτή και ήσυχη ζωή δεν κράτησε πολύ. Ο διάβολος ζήλεψε την ευτυχία τους και έβαλε στο νου του να τους κάνει κακό, να τους σπρώξει στην παρακοή. Μια μέρα λοιπόν, που η Εύα έκανε τον περίπατό της ο διάβολος χρησιμοποίησε το φίδι για όργανό του και μόλις η Εύα πλησίασε τη ρωτά με προσποιητό ενδιαφέρον : -Αλήθεια, Εύα, σας απαγόρευσε ο θεός να τρώτε από τους καρπούς  που είναι στον κήπο? - Όχι, απάντησε η Εύα. Από όλους τους καρπούς  μπορούμε να φάμε, εκτός  μόνο από τους καρπούς του δέντρου που είναι στη μέση του κήπου. Αν φάμε από αυτόν, θα πεθάνουμε, είπε ο Θεός. - Μα αυτό, είναι το δέντρο που θα σας κάνει σοφούς είπε το φίδι. Όχι μόνο δεν θα πεθάνετε, αλλά θα γίνεται κι εσείς Θεοί. Η Εύα δυστυχώς πίστεψε στα ψεύτικα λόγια  του φιδιού. Κοίταξε με περιέργεια  τους καρπούς του δέντρου. Άπλωσε το χέρι της, έκοψε ένα καρπό και έφαγε. ΄Υστερα έδωσε και στον Αδάμ και έφαγε κι εκείνος... Μόλις όμως ο Αδάμ και η Εύα έφαγαν από τον καρπό, κατάλαβαν πόσο μεγάλο κακό έκαναν. Βαριά πίκρα και τρομερή θλίψη τους πίεζε. Όταν δε άρχισε να βραδιάζει τους έπιασε φόβος. Πως θα αντίκριζαν το Θεό! Σε λίγο ακούστηκε ο Θεός που περπατούσε στον παράδεισο όπως πάντα. Ο Αδάμ και η Εύα, αντί να πάνε να τον υποδεχθούν, όπως άλλοτε, τώρα ντροπιασμένοι και δυστυχισμένοι κρύφτηκαν πίσω από τα δέντρα.-Που είσαι Αδάμ? φώναξε με αγάπη ο Θεός.- Άκουσα τη φωνή σου Κύριε, είπε τρομαγμένος ο Αδάμ, φοβήθηκα και έτρεξα να κρυφτώ. -Γιατί φοβήθηκες? ρώτησε ο Θεός. Μήπως έφαγες από τον απαγορευμένο καρπό? Ο Αδάμ προσπάθησε να δικαιολογήσει τον εαυτό του και είπε: Δε φταίω εγώ. Η γυναίκα που μου έδωσες, μου πρόσφερε κι έφαγα. -Γιατί έφαγες από αυτό τον καρπό? είπε ο Θεός στην Εύα.- Κύριε, το φίδι με ξεγέλασε κι έφαγα, είπε φοβισμένη η Εύα. Ο Θεός λυπήθηκε γιατί ο Αδάμ και η Εύα δεν τον άκουσαν. Τους είπε ότι δεν μπορούν να ζουν πιά στον ωραίο αυτό κήπο. Έπρεπε να φύγουν, να εργάζονται βαριά για να καλλιεργούν τη γη. Να κερδίζουν με ιδρώτα την καθημερινή τους τροφή. Η Εύα με πόνο να φέρνει στον κόσμο τα παιδιά της. Σε λίγο ήταν έξω από τον Παραδεισο. Κατάλαβαν ότι είχαν χάσει αυτή την ευτυχισμένη ζωή τους γιατί παράκουσαν την εντολή του Θεού. Συχνά θυμούνταν  πόσο όμορφα περνούσαν στον παράδεισο κι έκλαιγαν απαρηγόρητα. Όμως ο πανάγαθος και δίκαιος Θεός δεν έπαψε να αγαπάει τα πλάσματά του, τους ανθρώπους.Δεν τους άφησε απροστάτευτους. Από την πρώτη στιγμή σχεδίασε τη σωτηρία τους. Απάλυνε τον πόνο τους με την υπόσχεση που τους έδωσε ότι θα στείλει τον Κύριο Ιησού Χριστό  που θα είναι ο Λυτρωτής του Κόσμου. Αυτή η πρώτη υπόσχεση που έδωσε ο Θεός στους πρωτόπλαστους λέγεται πρωτοευαγγέλιο. Αυτή φανερώνει τη μεγάλη Του αγάπη στον άνθρωπο. Με την παρήγορη αυτή ελπίδα ο Αδάμ και η Εύα πήραν θάρρος και άρχισαν τη νέα δύσκολη ζωή τους.

Ο νικητής

Ο νικητής έιναι ο εργάτης γης, μη κάτοχός της. Είναι ο τσοπάνος με τη φλογέρα. Αυτός που εργάζεται για τον επιούσιο, αυτός που δεν αποθηκεύει τίποτα, αυτός που δεν έχει ιδιοκτησία, αυτός που μπορεί να φιλοσοφεί τα πάντα, αυτός που διδάσκεται από τη φύση, το μεγάλο σχολείο, ζώντας μέσα στη φύση. Αυτός έχει τη γνώση για τα πάντα, γιατί έχει εννοήσει την αληθινή ζωή.

Αυτός έχει επίγνωση, αυτός έχει συνείδηση, αυτός μόνο δεν κινδυνεύει από το θηρίο. Αυτός που ζει λαθρέα, εργαζόμενος έξω από το σύστημα, για το ημερήσιο φαγητό και ύπνο του.  Ο τσιγγάνος ίσως. Αυτός που δεν έχει υπογράψει καμμιά σύμβαση, ούτε ιδοκτησίας, ούτε μίσθωσης, ούτε εργασίας, ούτε απώλησης, ούτε φορολογίας, ούτε αποταμίευσης, ούτε επένδυσης, ούτε μετακίνησης. Αυτός έχει κάθε λόγω να χαίρεται τη ζωή του, γιατί αυτός είναι ο μόνος που έχει κερδίσει τη ζωή του. Όποιος προσπάθησε να εξασφαλίσει τη ζωή του, με τον άλφα ή βήτα τρόπο, αυτός θα τη χάσει τη ζωή του.

O πατέρας μου

Ο πατέρας μου πέθανε 28-4-1981 Τρίτη του Πάσχα από καρδιακή προσβολή.Τον σκέφτομαι συνέχεια. Πληθωρικός άνθρωπος με μεγάλη αγάπη στη μουσική, στην αριθμητική και στις νομικές επιστήμες. Λάτρης του ωραίου,  του αγαθού και του δίκαιου. Μου δίδαξε την προπαίδεια  και το αλφάβητο όταν ήδη ήμουν 1 έτους. Ήταν παθιασμένος με  τη ζωή, ήθελε να τα γευτεί όλα. Οικονομολόγος και δημιουργικός. Μου δίδαξε την θεωρία της εξέλιξης του Δαρβίνου σε ηλικία 4 ετών. Με παραδειγμάτισε να είμαι αυτάρκης και ανεξάρτητη και υπεύθυνη. Και μου έφερε ένα δώρο. Ένα ψεύτικο μικρό περίστροφο με αληθινά σκάγια.Μου είπε ότι πρέπει να μάθω να πολεμώ. Μέχρι τα 17 μου που πέθανε με έφερε άλλα δύο δώρα. Την Ιλιάδα και την Οδύσσεια του Ομήρου. Μου είπε ότι αυτά θα είναι η ζωή μου. Δεν είχαμε πολύ διάλογο. Εργαζόταν μονίμως. Τον έβλεπα πολύ λίγο. Ήταν επιθετικός χαρακτήρας, και αυταρχικός..Είχε επιβάλλει στο σπίτι στρατιωτική πειθαρχία. Γινόταν θηρίο αν τα πράγματα δεν ήταν όπως τα ήθελε. Βασιλικός στις πεποιθήσεις, έλεγε ότι η δημοκρατία των 300 βουλευτών, είναι πολιτική αναρχία 300 βασιλιάδων. Επίσης δεν άντεχε τις δικαιολογίες κάθε είδους, το ψέμα, το κλάμα και τα παιδικά παιχνίδια τα οποία θεωρούσε αφηρημένες ιδέες. Ήταν αυτοδίδακτος στο μαντολίνο και έπαιζε με πάθος όλα τα παραδοσιακά και δημοτικά τραγούδια και τις ζακυνθινές καντάδες. Μέσα στο φέρετρο είχε την πιό γλυκιά μορφή, που είδα στην ζωή του, από άποψη γαλήνης και έκφρασης χαράς, κάτι που με έπεισε ότι κέρδισε μια θέση στον Παράδεισο.

'Ολα εδώ θα μείνουν

Σήμερον εμού, αύριο εσού, ουδέποτε τινός. Αυτό που πραγματικά έχω αποκλειστικά δικό μου, είναι τον εσωτερικό εαυτό μου, που ακόμα και αν μου τα πάρουν όλα, ακόμα και αν με σκοτώσουν, αυτό δεν θα μπορέσει κανένας να το πάρει, ούτε να το νικήσει, ούτε να το γνωρίσει, ούτε καν να το βρεί, γιατί είναι αόρατη, άφθαρτη, ανέναη, άχρονη, άναρχη, άπειρη ουσία.

Το διπλό μήνυμα-δικαιολογίες-ενοχή

Όταν ήμουν μικρή 2-4 χρόνων, η μητέρα μου με έβαζε πρωί, μεσημέρι, βράδι σ΄ένα καρεκλάκι, μου φόραγε τη σαλιάρα και καθόταν πάντα απέναντί μου (ποτέ αγκαλιά) και καθιστή μα σκυμμένη με τάιζε με το κουτάλι, πάντα με τάϊζε γάλα με μπουκίτσες ψωμί, ψωμί με λάδι, τριμμένη ντομάτα και τυρί φέτα και ρίγανη, αυγό χτυπημένο με ζάχαρη, σούπες με κρέας ή ψάρι ή γιουβαρλάκια από όσο θυμάμαι αυτή την ηλικία μου και κρέμμες αν θυμάμαι καλά.Συνήθιζε να μου μιλάει με χαζοπαραμύθια που εκείνη κατασκεύαζε μιας και ήταν στα γράμματα της 2ας δημοτικού και ήξερε μόνο ότι είχε μάθει από την παράδοση στο χωριό της. Εκείνο που της είχε κάνει εντύπωση είναι ότι δεν έτρωγα αν δεν μου έδινε κάτι για να απασχολήσω το μυαλό μου. Αυτό ήταν και το βασανιστήριό της με εμένα. Μου έδινε ας πούμε το ρολόι της. Την τρέλλαινα στις ερωτήσεις. Πως φτιάχτηκε αυτό?? Τι μας χρειάζεται αυτό?? Ποιός το έφτιαξε αυτό?? Τι σημαίνει ώρα?? Από τι φτιάχτηκε αυτό?? Που, πως, πότε, γιατί??? Ποτέ δεν ρώτησα πόσο κάνει αυτό και γι αυτό ο πατέρας μου βάλθηκε να μου το μάθει  αυτό από την ηλικία των 2 ετών. Ο πατέρας μου ήξερε πολύ καλά το "πόσο". Η μητέρα μου δεν ήξερε ούτε το πόσο, ούτε το που, ούτε το πως, ούτε το ποιός, ούτε το γιατί και όλα αυτά τα κάλυπτε με μια δικαιολογία "Τα μικρά παιδιά δεν ρωτάνε τέτοια πράγματα. Θα πάς σχολείο και θα μάθεις ότι σε ενδιαφέρει, Φάε το φαγητό σου γιατί θα κρυώσει." Ποτέ δεν ασχολήθηκε δημιουργικά μαζί μου και όταν εγώ επέμενα πολύ μου έδειχνε τα άλλα δύο βασανιστήρια που είχε στο σπίτι. Την Ελένη και τη Γιώτα που ήταν μικρότερες από μένα και είχαν περισσότερες ανάγκες. 'Ετσι κι εγώ παρουσίασα την εξής ανεξήγητη αντίδραση. Κατέστρεφα τουλάχιστον για δύο χρόνια ότι μου έδιναν και η απολογία μου ήταν "ότι θέλω να δω τι έχει μέσα", πράγμα για το οποίο έφαγα πάρα πολύ ξύλο.Πολλές φορές μου έδινε παραμύθια γεμάτα εικόνες με αγγλικό κείμενο από αυτά που έστελνε ο θείος Γιώργης από την Αμερική. Και μου έλεγε "για τα μικρά παιδιά δεν είναι το ρολόϊ, είναι το αρνάκι.Κοίτα τι όμορφο και καλό που είναι το αρνάκι. Δεν ήξερα γιατί κατσούφιαζα όταν μετά από αυτό ερχόταν η κουταλιά στο στόμα. Ήξερα ότι αυτό το κρεατάκι ήταν ζώο μα δεν ήξερα ποιό. Έτσι έμαθα με τη μητέρα μου, να παίρνω διπλό μήνυμα σε όλα τα θέματα και να είμαι συνέχεια στεναχωρημένη γι αυτό που μου λέει και μπερδεμένη σαν κουβάρι σε όσα μου έμαθε. Μου είχε διαλύσει τη σχέση μου με το λόγο, άρα και τη σχέση μου με το Θεό ή το Δημιουργό. Μου είχε αποδείξει με χιλιάδες δικαιολογίες ότι αυτή είχε δίκαιο πάντα. Το πείσμα της ήταν πάντα μια δικαιολογία. Έτσι έμαθα να σκέφτομαι κι εγώ. Όσο όμως μεγάλωνα οι δικαιολογίες οι δικές της και οι δικές μου απόκλιναν. Οι δικαιολογίες οι δικές μου ήταν πάντα απολογητικές σχεδόν την εκλιπαρούσα μέσα από τις δικαιολογίες που της έλεγα να με συγχωρέσει για το ότι δεν κατάλαβα πόσο δίκαιο έχει. Ήμουν απολύτως εξαρτημένη από τη δική της κρίση. Γιατί όμως??? Αφού δεν είχε τα προσόντα να μου μάθει τίποτα. Ούτε καν τα όρια της ανθρώπινης συμπεριφοράς. Όταν έφθασα 46 χρονών άκουσα κι αυτό "Δεν θέλεις να έρθεις εδώ???" με ένα πονετικό σπαραγμό!!! Επί 5 μήνες ήμουν άρρωστη ψυχολογικά και αντηχούσε στα αυτιά μου αυτή η μαγική φράση. Πάλεψα  πολύ να καταλάβω γιατί πριν από το "θέλεις" βάζει το "δεν". Και ανακάλυψα την ενοχή. Η μητέρα μου σκέφτεται ενοχικά.Αυτό το εργαλείο με το οποίο με εξάρτησε ήταν η ενοχή. Μου μιλούσε πάντα με εκείνο τον τρόπο που αν δεν τον ασπαζόμουν θα φορτωνόμουν ενοχές. Δεν φαντάζεστε πόση δύναμη έχει σ΄αυτό. Έτσι με διατήρησε μέχρι τώρα κοντά της, ένα ενοχικό και ενοχοποιημένο άτομο. Όταν της αποκάλυψα αυτό που ανακάλυψα, η απάντησή της ήταν "Αυτά είναι δικαιολογίες. Εκεί τρελλάθηκα.Το διπλό μήνυμα. Με κατασκεύασε σαν προιόν της πειθήνιο και υπάκουο με ένα κώδικα δικαιολογιών και ενοχών και μετά από άπειρη προσπάθεια να εξηγήσω γιατί δεν ήμουν καλά και μετά από ατελείωτη ψυχική αιμοραγία, βρήκα το φαύλο ασυνείδητο ψυχολογικό παιχνίδι που με είχε παγιδέψει και της το αποκάλυψα.Όμως αυτή δεν το δέχθηκε και είπε ότι όλα αυτά είναι δικαιολογίες, που κάποιος άλλος μου τις είπε, γιατί αλλιώς, γιατί δεν τις έλεγα από την αρχή.Πως σας φαίνεται που μια γυναίκα με απειροελάχιστες γνώσεις και δυνατότητες για τη ζωή που ζούμε σήμερα με κρατάει ψυλογολικά όμηρό της??? Το διπλό μήνυμα, οι δικαιολογίες, ή  το ότι μου καλλιεργούσε ενοχική σκέψη φταίνε??? Και που λέω "φταίνε" σημαίνει ότι σκέφτομαι ακόμα ενοχικά. Ξέχασα να σας πω ότι η μητέρα μου είναι χριστιανή και ότι οι χριστιανοί δεν μου αρέσουν, ακριβώς για τους λόγους που ανέφερα για τη μητέρα μου.Όπου ακούσω χριστιανός είμαι πολύ επιφυλακτική. Το κλειδί για τους ουρανούς είναι ο Χριστός και όχι ο χριστιανός.Προσοχή!!!!Και βεβαίως αυτό δεν σημαίνει πως ο Βούδας δεν μπορεί να είναι επίσης κλειδί για τους ουρανούς.Απλά δεν τον έχω γνωρίσει και δεν μπορώ να εκφέρω άποψη

Παράδεισος

'Ολοι έχουμε μια εικόνα μέσα μας για τον Παράδεισο.

Ηθική βλάβη

Εάν έχετε σχηματοποιήσει στο νού σας κάτι που αισθάνεστε σαν ηθική βλάβη, σαν απόρροια και συνέπεια της ψυχολογίας άλλων ανθρώπων που επέδρασαν βλαπτικά πάνω σας, ή σαν απόρροια και συνέπεια της εφαρμογής μιας επιστημονικής, τεχνολογικής μεθόδου στη ζωή σας που σας έβλαψε, ή μιας κρατικής παρέμβασης που σας έβλαψε, κατά την κρίση σας πάντα, θα χαρώ ιδιαίτερα αν επικοινωνήσετε μαζί μου ανώνυμα και με ένα σας γράμμα μου περιγράψετε αυτό που αισθάνεστε και την εξήγηση που έχετε δώσει εσείς σε αυτό. Θα στείλετε το γράμμα σας προς Ελισσάβετ Σ. Παναγιωτοπούλου με διεύθυνση Κων/νου Παλαιολόγου 21-23 Νέα Σμύρνη Αττικής Τ.Κ.17122 Ελλάδα. Θα αποτελέσει ιδιαίτερη τιμή για μένα η δική σας μυστική ιστορία και θα αναρτήσω σχετικό άρθρο με την δική μου ερμηνεία, με μοναδικό κίνητρο την αλληλεγγύη και την αλληλεπίδραση για την ανακάλυψη της  αλήθειας και της λύσης που βοηθά. Ευχαριστώ!!!

                                              

ΔΙΑΣΤΗΜΑ και ΗΘΙΚΗ

Κάποιος είπε ότι το μέλλον των επιστημών θα προέλθει από το συνδυασμό Αστροφυσικής και Βιολογίας. Εγώ λέω ότι το μέλλον των επιστημών θα επέλθει αφού αναθεωρηθούν όλες οι επιστήμες με ηθικά κριτήρια που απορρέουν από τις συνέπειές των εφαρμογών τους. Δηλαδή εφόσον βρισκόμαστε ήδη στο διαστημόπλοιο Γη προς τι ο λόγος να επιχειρούμε να κατασκευάσουμε διαστημόπλοια??? Όταν έλθει η ώρα η Γη θα μας πάει εκεί που χρειάζεται. Γιατί αυτό που έχουμε πάθει τώρα δεν περιγράφεται. Καταστέψαμε τον πλανήτη για να καταλήξουμε να ταξιδέψουμε στο διάστημα ικανοποιώντας την μεγαλομανία μας. Και υπό αυτή την έννοια αν ολοκληρώσουμε την καταστροφή του πλανήτη θα εξαναγκασούμε κακήν κακώς να φύγουμε όσοι απομείνουμε ή όσοι προλάβουμε για έναν άλλο πλανήτη που δεν θα είναι όπως ο δικός μας  που μας παραδόδηκε ακέραιος για τις ανάγκες μας αλλά, θα θέλει εκκατομμύρια  χρόνια ψευδοεπίπλαστης  προσπάθειας για να γίνει έτσι. Τα πράγματα γυρίζουν μπούμερανγκ αν δεν έχεις υπολογίσει τον ψυχολογικό και ηθικό παράγοντα που είναι εγγεγραμμένος στο DNA της Νομοτέλειας του Κατασκευαστή, τον οποίο όσο και αν τον αναζητούμε δεν θα γίνει ορατός, επειδή ακριβώς η φύση του δεν είναι αυτή που βλέπουμε αλλά η απόκρυφη  μυστική και υπέρτατη ηθική συγκρότησή του. Η πρόταση λοιπόν είναι ΑΝΑΘΕΩΡΗΣΗ ΤΩΝ ΕΠΙΣΤΗΜΩΝ ΜΕ ΓΝΩΜΩΝΑ ΤΗΝ ΗΘΙΚΗ. Θα δανειστώ ένα παράδειγμα από την προσωπική ζωή κάποιου για να αποδείξω αυτό που λέω.Πρόκειται για άνδρα που κατά την διάρκεια της νεαρής ενήλικης ζωής του και μέχρι τα 47 του ζούσε μια έκλυτη και έκφυλη ζωή, με γυναίκες διαφόρων χαρακτήρων τις οποίες γοήτευε με την ομορφιά του και τον παρά. Όταν είδε ότι αυτό έχει πέραση στην εποχή του, άρχισε να πειραματίζεται ακόμα περισσότερο μ΄αυτό, με αποτέλεσμα να γίνεται όλο και πιό περιζήτητος και έτσι να καταφέρει να έχει άλλη γυναίκα κάθε βράδυ στο κρεββάτι του.Η προσωπική του ηθική για τις γυναίκες ήταν ότι όλες μπορείς να τις ρίξεις με τον ένα ή τον άλλο τρόπο και ο στόχος της ζωής του ήταν να πειραματιστεί με όλες και να βρει τρόπο να τις πείσει. Ποτέ δεν τις είδε σαν ισότιμες με τον άνδρα και παραβίασε πολλές φορές τον κώδικα ηθικής αφού πολλές από αυτές εξαναγκάστηκαν να διακόψουν την εγκυμοσύνη τους. Όταν κουράστηκε κάποια στιγμή και όταν κάποιος τον περιγέλασε ότι δεν έχει κληρονόμο, αποφάσισε να παντρευτεί. Ποιά να πάρει όμως. Είχε πλέον την πεποίθηση ότι όλες οι γυναίκες είναι έκλυτες και έκφυλες και δεν ήξερε με ποιό κριτήριο να αποφασίσει για κάποια. Τότε παρουσιάστηκε κάποια που αρνήθηκε οποιαδήποτε συναναστροφή μαζί του πριν το γάμο. Σιγουρεύτηκε έτσι ότι αυτή θα άξιζε να παντρευτεί. Μετά το γάμο όμως δεν πέρασαν τρεις μέρες και άρχισε να την υποπτεύεται, διότι δεν ήταν πλέον αγνή, αλλά και να την βαριέται γιατί είχε συνηθίσει μια ζωή ελευθεριάζουσα ερωτικά και η γυναίκα αυτή ήταν άκρως συντηρητική και επιφυλακτική ακόμα και για να της πιάσεις το χέρι. Άρχισε λοιπόν ένας πόλεμος.Δεν την εμπιστευόταν να δουλεύει, δεν την εμπιστευόταν στο σπίτι μόνη της, διότι είχε τον φόβο της συνείδησης που είχε διαμορφώσει για τις γυναίκες και έτσι αισθανόταν ότι θα τον κεράτωνε. Στην ιδέα γινόταν έξαλλος. Για να ησυχάσει από αυτή την ιδέα σκέφθηκε να κάνει παιδιά μαζί της για να απασχολείται και να μην μπορεί να απιστίσει σ΄αυτόν.Έλα όμως που όταν σκέφθηκε να κάνει παιδιά δεν είχε συνειδητοποιήσει ότι ο εφιάλτης της ύπαρξής του θα ήταν να αποκτήσει κορίτσια. Και να ήρθε το πρώτο κορίτσι. Η έκλυτη ζωή του αναβίωνε μέσα του και έβλεπε κάποιον άλλο στη θέση του να εξαπατά, να κοροιδεύει και να εκμεταλεύεται την κόρη του. Με τη βοήθεια και τη στήριξη της γυναίκας του το ξεπέρασε για λίγο και ξαναβρήκε το κουράγιο να σκεφθεί ότι το δεύτερο παιδί θα είναι σίγουρα γιός. Έλα όμως που κι αυτό ήταν κορίτσι. Αποφάσισε να μην πάει στο μαιευτήριο και να καταρρακώσει τη γυναίκα του λέγοντας της ότι τον εξευτέλισε και θα περπατά τώρα με σκυμμένο κεφάλι.Και πάλι η γυναίκα του τον στήριξε και τον καθησύχασε ότι το 3ο παιδί θα είναι σίγουρα αγόρι. Έλα όμως που και το τρίτο παιδί ήταν κορίτσι. Πλέον μία ήταν η αντίδρασή του. Συνεχής εξευτελισμός της γυναίκας του και των παιδιών του που είναι κορίτσια. Τα παιδιά  και η γυναίκα υπέστησαν ψυχολογικό βιασμό. Ο ίδιος τους απειλούσε, τους τρομοκρατούσε και τους τραυμάτιζε καθημερινά προσπαθώντας να τους πείσει ότι δεν πρέπει να συναναστρέφονται το αντίθετο φύλο γιατί έχει ανήθικους σκοπούς και ο ίδιος ήταν γεμάτος ντροπή. Τα παιδιά και η σύζυγός του δεν έμαθαν ποτέ τι θα πει ισορροπημένη σχέση των δύο φύλλων. Ο ίδιος τυρρανίστηκε. Πως σας φαίνεται λοιπόν η παραβίαση του ηθικού κώδικα???? Θα μου πείτε ότι την πρώτη φορά που ήρθε σε επαφή με γυναίκα ο ίδιος μπορεί να τραυματίστηκε. Και έτσι να είναι δεν δικαιολογείται η διαιώνιση ενός λάθους. Διότι ενός κακού ελθόντος μύρια έπονται. Ο άνθρωπος τιμωρήθηκε και πατάχθηκε σύμφωνα με τον ανίερο κώδικα που είχε όπως του άρμοζε και όπως του άξιζε από τη Θεία Νομοτέλεια, αλλά και τις αμαρτίες του πλήρωσαν και πληρώνουν ακόμα τα παιδιά του όπως προμηνύει η Αγία Γραφή.

Επένδυση σε ομολογία

«Πάτερ ημών ο εν τοις ουρανοίς,

αγιασθήτω το όνομά Σου,

ελθέτω η Βασιλεία σου,

γενηθήτω το θέλημά σου

ως εν ουρανώ και επί της γης.

Τον άρτον ημών τον επιούσιον δος ημίν σήμερον,

και άφες ημίν τα οφειλήματα ημών,

ως και ημείς αφίεμεν τοις οφειλέταις ημών.

Και μη εισενέγκης ημάς εις πειρασμόν,

αλλά ρύσαι ημάς από του πονηρού».

[Ότι σου εστί η βασιλεία και η δύναμις και η δόξα εις τους αιώνας]

Αμήν

Απάντηση

Η παγκόσμια διακυβέρνηση υπήρχε πάντοτε. Υπάρχει σαν κατατεθειμένη γνώση από την εποχή της Αποκάλυψης του Ιωάννη. Η ερμηνεία της προυποθέτει τη δυνατότητα να κοιτάς τόσο μπροστά στο μέλλον που όταν γυρνάς πίσω σου να βλέπεις μέλλον.Αυτό μπορεί να γίνει μόνο ενορατικά. Και η ενόραση έχει μία και μοναδική προυπόθεση. Να πολεμάς τον προηγούμενο κατώτερο εαυτό σου αδιάκοπα και να τον σμιλεύεις και να αναθεωρείς τις σκέψεις και τις ιδέες εκείνες που δεν σου δίνουν πλήρεις ερμηνείες, μέχρι να ανακαλύψεις την αληθινή ερμηνεία της ζωής. Φίλοι μου, έχοντας διαλεκτική με τον εαυτό μου, σας παραθέτω τα συμπεράσματα των εσωτερικών μου αναλύσεων στα ερωτήματα που μου έρχονται στο νου για τη ζωή που ζω. Η ζωή που ζω είναι η ζωή μιας μαριονέτας εγκλωβισμένης σε κοινωνικούς ρόλους προκαθορισμένους και κατευθυνόμενους. Είμαι ελεύθερη να κινούμαι μέσα σε ένα κελί φυλακής όπου όλα υπάρχουν για μένα, αρκεί να υπηρετήσω το θηρίο της αποκάλυψης. Το χάραγμα που έχω ήδη πάρει όπως κι εσείς εξάλλου, δεν έχω καμμιά δυνατότητα να το αμφισβητήσω, γιατί χωρίς αυτό δεν υπάρχει μάσα, άρα και ζωή.Μέσα σ΄αυτό το χάλι ανακάλυψα το Θεό και αρχίζω να τρέφομαι σιγά σιγά από το νέκταρ του. Και απαντώ στο θηρίο:Τα του Θεού στο Θεό, και τα του Καίσαρα στον Καίσαρα.

Δραπέτης ευθυνών???

Το συνδικαλιστικό κίνημα έγινε θεσμός. Όταν ξεπροβόδισε, το είχε γεννήσει η ανάγκη των εργαζομένων για εκπροσώπηση των συμφερόντων τους στα μεγάλα αφεντικά. Όμως στο διάβα των χρόνων, το όργανο αυτό υπέστει αλλοιώσεις, διαβρώσεις και ανορθολογισμό και διεφθάρει η αρχική του υπόσταση. Στο φινάλε της ύπαρξης του, βρέθηκε να είναι διπρόσωπο, με το ένα πρόσωπο στραμμένο στις εγγυήσεις των μεγάλων αφεντικών  για την διατήρηση της εξουσίας του επί των εργαζομένων και με το άλλο πρόσωπο στραμμένο στους εργαζόμενους, στις υποσχέσεις ότι όλα γίνονται γι αυτούς,αρκεί να ψηφίσουν, στις υποσχέσεις ότι θα ανωνιστούν να καλλιεργήσουν την αντιπαραγωγικότητα και το βόλεμα κι άλλων στο άρμα της εξουσίας. Σε μια χώρα που δεν παράγει τίποτα και έχει μια χαοτική φορολογική νομοθεσία, που αποθαρρύνει κάθε προσπάθεια επιχειρηματικού ενδιαφέροντος για παραγωγή, αντί το συνδικαλιστικό κίνημα να απαιτήσει ραγδαία απλοποίηση του φορολογικού νόμου, έτσι ώστε να διευκολύνει τους εναπομείναντες υπαλλήλους να δράσουν συγκροτημένα και δημιουργικά και να διευκολύνει τους ανθρώπους που θέλουν να ασχοληθούν με την παραγωγή και την επιχείρηση, αντι αυτών ξαναλέω,  προτείνει να παραμείνει η γραφειοκρατική ταλαιπωρία που παράγουν οι καρεκλοκένταυροι, σφραγιδοφάγοι... ως έχει, για να εξυπηρετηθούν και νέες προσλήψεις  υπό το χάλι αυτού του καθεστώτος, και να μην μειωθούν οι μισθοί σε μια χώρα χρεωκοπημένη. Αυτός ο διμούτσουνος δραπέτης ευθυνών πρέπει να γίνει σάντουιτς υπό την πίεση της κυβέρνησης και των εργαζομένων. Πρέπει τα δύο άκρα (κορυφή και βάση) να συνεργαστούν απευθείας για το καλό όλων. Αυτό το παχύ στρώμα κοπριτολάγνων υπήρχε και υπάρχει ακόμα για να εκβιάζει την κορυφή και να χειραγωγεί και να αποδυναμώνει τη βάση του συστήματος.

ΠΑΡΑΓΩΓΗ-ΑΠΟΤΑΜΙΕΥΣΗ-ΕΠΕΝΔΥΣΗ-ΚΑΤΑΝΑΛΩΣΗ

Η οικονομία της φύσης διαθέτει Γέννηση, παραγωγή,αποταμίευση,θάνατο.Από ένα σταράκι γεννιούνται εκατό σπόροι σιτάρι, και από τους 100 σπόρους σιτάρι γεννιούνται 10000 σπόροι σιτάρι και πάει λέγοντας.Το φυτικό βασίλειο είναι η προυπόθεση για την ύπαρξη κάθε μορφής ζωής, διότι από αυτό τρέφονται τα ζώα, και από αυτό και από τα ζώα τρέφεται και ο άνθρωπος.Κάθε σταράκι γεννιέται στον αγρό και πεθαίνει αφήνοντας πίσω του 100 σπόρους σιτάρι που κι αυτοί με τη σειρά τους θα γεννηθούν και θα πεθάνουν ή θα πεθάνουν χωρίς να γεννηθούν γινόμενοι τροφή για να ζήσουν κάποια ζώα ή άνθρωποι.Όπως και να έχει η οικονομία της φύσης διδάσκει την προσφορά και τη ζήτηση. Ο άνθρωπος μέσα στη διαλεκτική που έχει με τη φύση είναι από τη φύση του επενδυτής και καταναλωτής μη μπορώντας να κάνει και αλλιώς διότι είναι υποχρεωμένος να επενδύσει στη φύση αφού μόνο αυτή υπάρχει γύρω του και να καταναλώσει για να ζήσει. Όσο ζει όμως από τη γέννηση μέχρι το θάνατο καλείται να μιμηθεί την φύση δηλαδή να παράξει έργο και να αποταμιεύσει τον καρπό. Στο διάβα των χρόνων ο άνθρωπος ζούσε με τον κώδικα που του υπαγόρευσε η φύση,μέχρι που μια μέρα, σκέφθηκε να χρησιμοποιήσει τις ιδιότητες που είχε ως προς τη φύση, δηλαδή την επένδυση και την κατανάλωση και ως προς τον συνάνθρωπό του. Δηλαδή σκέφθηκε να επενδύσει πάνω στην προσπάθεια, τον κόπο, τον αγώνα, την εξυπνάδα ή την έμπνευση των συνανθρώπων του, των ζώων και φυσικά της φυτικής παραγωγής και να καταναλώσει το προιόν της ενεργειάς τους..Τότε ήταν που γεννήθηκε η εκμετάλλευση, το κέρδος, η υπεραξία και όλα τα συμπαρομαρτούντα όπως τα γνωρίζουμε σήμερα στην οικονομική θεωρία του Μαρξ ή του Χάρβαρντ Γιουνιβέρσιτι οβ Νιου Γιόρκ.Αυτή ήταν η αρχή του τέλους και βρισκόμαστε στο τέλος της αρχής αυτής.Διότι πως να σας το πω; Το δίπολο παραγωγός -αποταμιευτής είναι εγκεκριμένο από τη Φυσική νομοτέλεια, άρα και από την Θεία Οικονομία, ενώ το δίπολο επενδυτής-καταναλωτής όπως το ξέρουμε σήμερα είναι ο εχθρός του Θείου, είναι ο παρασιτικός τρόπος σκέψης μας, είναι η αερολογία της θεωρίας του μεγαλύτερου κέρδους με τη μικρότερη θυσία, είναι η θεωρία του συγκριτικού πλεονεκτήματος, είναι όλη η οικονομική θεώρηση των σύγχρονων Πανεπιστημίων παγκοσμίως, είναι το μεγάλο λάθος, που δεν μπορούμε να ανατρέψουμε, διότι δεν μπορούμε να επιστρέψουμε στη φυσική νομοτέλεια. Παρατηρήστε τον δυτικό κόσμο  και θα δυσκολευτείτε πολύ να ανακαλύψετε κάποιον που να είναι παραγωγός και αποταμιευτής. Όλος ο κόσμος έχει γίνει επενδυτής και καταναλωτής.Και επενδύει παντού, σε ακίνητα, σε χρυσό, σε ομόλογα, σε πλατίνα, σε swaps, σε συνάλλαγμα σε λίρες, σε γνώσεις, στα παιδιά του που τα σπρώχνει να εμπεδώσουν το δίπολο επένδυση- κατανάλωση πριν ακόμα βγάλουν δόντια. Ύστερα θα σας πω ότι κάθε αποτυχημένη επένδυση και κάθε ανύπαρκτη κατανάλωση βρίσκουν καταφύγιο στον παραγωγό- αποταμιευτη και τελευταία στη φύση. Το παιχνίδι για τον άνθρωπο είναι χαμένο. ΤΗΕ GAME IS OVER δεν υπάρχει διότι δεν μπορεί να υπάρξει περισσότερη επένδυση ή μεγαλύτερη κατανάλωση. Εγώ μόνο το τέλος του παιχνιδιού μπορώ να δω. Και το τέλος θα έρθει πρώτα για την επένδυση και την κατανάλωση. Άντε τώρα να δούμε ποιός θα επιβιώσει. Ο παραγωγός- αποταμιευτής και ο επενδυτής-καταναλωτής έχουν δύο διαφορετικές ψυχολογίες. Δεν λέω βέβαια ότι ο σημερινός κόσμος θα μπορούσε να υπάρξει μόνο με τον παραγωγό-αποταμιευτή. Εκείνο όμως που μπορώ να πω με βεβαιότητα είναι ότι ο επενδυτής καταναλωτής θα σβήσει από το χάρτη πρώτος διότι  είναι το πρώτο θύμα όπως ο τζίτζικας έναντι του μέρμηγκα όταν χειμωνιάζει, διότι ο τζίτζικας πίστεψε ότι η ζωή είναι πάντα καλοκαίρι.

Ερώτηση

Μήπως οι οικονομίες των κρατών καταρρέουν, για να οδηγηθούμε μεθοδευμένα σε μια παγκόσμια εξουσία που θα μας λύσει όλα τα προβλήματα και θα εμφανιστεί ως άλλος σωτήρας, που όμως θα θέλει ως αντάλλαγμα να λάβουμε  το χάραγμα ή μπαρκόουντ στο μέτωπο με το οποίο θα σφραγίζεται ο φιλήσυχος εκείνος πολίτης, συνετός και υπάκουος στο παγκόσμιο θηρίο που θα του εξασφαλίζει τα πάντα αρκεί να τον ελέγχει και να το κατευθύνει όπου αυτός θέλει αφαιρώντας του κάθε δυνατότητα έκφρασης και ελεύθερης βούλησης;;;;;;;

Μαθηματικά σύνολα

Το άτομο είναι σύνολο που απαρτίζεται από τον εαυτό του. Το ζευγάρι είναι σύνολο που απαρτίζεται από δύο άτομα. Ο βαθμός δυσκολίας συνύπαρξης εν αρμονία των δύο και συνάφειας με το είναι του ο καθένας εξ αυτών, σε ένα τέτοιο σύνολο, είναι μεγαλύτερος από  ότι στο μονομελές σύνολο, όπου το άτομο αρκεί να τα βρεί με τον εαυτό του, εξασφαλίζοντας από μόνο του όπως επιθυμεί την συνάφεια με τον εαυτό του και την αρμονία του. Το σύνολο με το ζευγάρι και τα τέκνα του είναι πιό πολύπλοκο σύνολο όσον αφορά την αλληλεπίδραση μεταξύ όλων ώστε να διασφαλιστεί πάλι η αυτοπραγμάτωση του καθενός με τον εαυτό του και η αρμονική συνύπαρξή του με τους υπόλοιπους. Μεγαλύτερο σύνολο, είναι αυτό που περιέχει και τους εκατέρωθεν του ζευγαριού συγγενείς και φίλους, προσθέτοντας ένα βαθμό μεγαλύτερης δυσκολίας στην αυτοπραγμάτωση, αλληλεπίδραση, αλληλεγγύη, αρμονία.Μεγαλύτερο σύνολο, είναι αυτό την κοινωνίας της πόλης, όπου όλα τα μέλη της έχουν δικαιώματα και υποχρεώσεις που απορρέουν από νόμους και ρυθμίζουν τις σχέσεις των μελών με τελικό σκοπό την αρμονία και ως μεγαλύτερο σύνολο, έχει μεγαλύτερο βαθμό δυσκολίας. Θα έλεγα μάλιστα ότι ο βαθμός δυσκολίας, για την επίτευξη αρμονίας σε ένα τέτοιο σύνολο, είναι τεράστιος. Ξέχασα να σας πω ότι το μικρότερο σύνολο, είναι υποσύνολο του μεγαλύτερου. Δηλαδή η οικογένεια, είναι υποσύνολο της κοινωνίας της πόλης.Η κοινωνία της  πόλης, είναι υποσύνολο της κοινωνίας της χώρας- έθνους. Η κοινωνία της χώρας- έθνους, είναι υποσύνολο της ηπείρου που βρίσκεται η χώρα. Η ήπειρος, είναι υποσύνολο του παγκόσμιου συνόλου των 5 ηπείρων.Και οι 5 ήπειροι, είναι υποσύνολα της γής. Και η γη είναι υποσύνολο ηλιακού συστήματος. Και το ηλιακό σύστημα είναι υποσύνολο του γαλαξία. Και ο γαλαξίας είναι υποσύνολο του σύμπαντος. Φανταστείτε τώρα τι  σημειακή ασημαντότητα είναι το άτομο μέσα στο σύμπαν. Σκεφθείτε τώρα ότι μέσα στη ζωή του το άτομο πρέπει να καταφέρει να αυτοπραγματωθεί και να αλληλεπιδράσει αρμονικά και μονοσήμαντα  με τους γεννήτορές του, με τους αδελφούς, τους απογόνους, τους συγγενείς, τους φίλους, τους συναδέλφους, τους προισταμένους, τους διευθυντές, τους πολιτικούς, τους  καλλιτέχνες, τους γιατρούς, τους μηχανικούς και όλα τα άλλα επαγγέλματα, τους νόμους, τους άγραφους νόμους (ηθική), με το ζωικό και φυτικό βασίλειο, με τις επιστημονικές και τεχνολογικές γνώσεις και την εξέλιξή τους, με την παραγωγή, κατανάλωση, αποταμίευση και επένδυση, με την καινοτομία και την παραγωγή νέων ιδεών, με την αφομοίωση και κατανόηση του ιστορικού παρελθόντος, με την φροντίδα, καθαριότητα και οικιακή μέριμνα, με την διασκέδασή του ή τη συμμετοχή του σε δραστηριότητες που το ευχαριστούν και του προάγουν την δημιουργική απασχόληση. Για όλα αυτά, το άτομο πρέπει να έχει άποψη και εφαρμοσμένη πρακτική αντιμετώπιση μέσα στη ζωή του.Και είναι πάρα πολλά ακόμα αυτά που δεν ανέφερα για λόγους ευνόητους.Μέχρι στιγμής είμαστε στο σύνολο της χώρας. Για να μεταβούμε σε μεγαλύτερο σύνολο, όπως αυτό της ηπείρου, πρέπει να προσθέσουμε άλλες τόσες μονοσήμαντες αντιστοιχίες του ατόμου με τις χώρες που απαρτίζουν τις ηπείρους, την κουλτούρα τους, την γλώσσα, τους, τις ιδιαιτερότητές τους, τις πολιτικές τους πρακτικές, την νομοθεσία τους, κλπ.Δεν το συζητώ βέβαια για τις μονοσήμαντες αντιστοιχίες που απορρέουν για  το άτομο με την αναφορά του στο παγκοσμιοποιημένο σύνολο.Μπορείτε να το φανταστείτε και μόνοι σας. Όμως καλείται σήμερα να επιβιώσει όποιος μπορεί να σταθεί στο ύψος των περιστάσεων τουλάχιστον μιας παγκοσμιοποιημένης κοινωνίας, σπορ που το κατέκτησαν όσοι γαλουχήθηκαν με κεφάλαια, τεχνογνωσία υψηλού επιπέδου και διαρκή ενημέρωση επιστημονική και αυτοί δεν είναι άλλοι από τους αριστοκράτες της μεγαλοαστικής τάξης, που δεν φοβούνται και τις αγορές, που είναι παρούσες να αναπτυχθούν κι αυτές κερδοσκοπικά και τζογαδόρικα πάνω στην αποταμίευση του εργατικού δυναμικού της γης, και που οι ιδιοι έχουν άκρες μέσα σ΄αυτές, γιατί πιστεύουν στην διασπορά της δύναμής τους και της εξουσίας τους.Η συνάρτηση που προκύπτει, από την μονοσήμαντη αυτή αντιστοιχία του ατόμου με όλα τα μέλη του συνόλου και του κάθε υπερσυνόλου, μέχρι το άπειρο, κάνει την ζωή του ατόμου πολυπαραγοντική και ανελέητα δύσκολη και αναγκάζει το άτομο να εθελοτυφλεί, μπροστά στην άβυσσο και να αναπτύσει  πνευματική μονομέρεια στις απόψεις και στις πράξεις γιατί, όσο εκτείθεται στην άβυσσο, αποκτά ψυχολογικά προβλήματα. Πρέπει λοιπόν να  μελετήσουμε τρόπους μιας αμφιμονοσήμαντης αντιστοιχίας μεταξύ όλων των μελών των συνόλων και των υπερσυνόλων που ανήκουν, τέτοια ώστε να μετριάζεται ο βαθμός δυσκολίας, διαδικασία που θα κρατήσει πολλούς αιώνες. Το εργαλείο που θα χρησιμοποιήσουμε προκειμένου να το πετύχουμε αυτό, είναι η συνείδηση που η αφύπνισή της, οδηγεί στη συνειδοποίηση και στην συνειδητότητα, που με τη σειρά τους οδηγούν τον εγκέφαλό μας σταδιακά στην λειτουργία του με χρήση όλου του δυναμικού του.Και παραστατικά θα σας έλεγα ότι οι μονοσήμαντες αντιστοιχίες των πάντων σε σχέση με το άτομο έχουν στραμμένα τα βέλη τους στο άτομο, ενώ το σωστό και το δίκαιο είναι η αμφιμονοσήμαντη αντιστοιχία μεταξύ ατόμου και των πάντων, όπου και το άτομο θα μπορεί να κατευθύνει τα βέλη του προς τα πάντα και να οικοδομεί αρμονικές σχέσεις με αυτά και όχι καταπιεστικές σχέσεις του εαυτού του, από όλα αυτά μαζί.

Άνω-Κάτω

Μια βραχυπρόθεσμη προφητεία..... Δεν θα προλάβεις να περισώσεις το περιούσιόν σου και το επιούσιόν σου. Η φαντασμαγορία των αισθήσεων που απόλαυσες στον προηγούμενο αιώνα θα ανατραπεί για πάντα.Θα βουλιάξουν όλα στις 5 ηπείρους και θα αναδυθούν οι δυνατοί.Και οι δυνατοί είναι αυτοί που τράβαγαν κουπί για χρόνια και φιλοσοφούσαν κάθε τι  μέσα στη μίζερη και σκοτεινή ζωή τους.Αυτοί που πόθησαν να ξεδιψάσουν με ένα ποτήρι νερό και το στερήθηκαν κι αυτό. Η ψευτοπυραμίδα της ιεραρχίας των σαπρόφυτων της Ευρώπης και της Αμερικής χτίστηκε πάνω στο Δράκο και τον αιχμαλώτισε. Όσο ο Δράκος κοιμόταν στη χειμερία νάρκη του οργίαζε η Ευρώπη και η Αμερική πάνω στην πλάτη του. Μόλις όμως ξύπνησε ο Δράκος και μόλις που άνοιξε το μάτι του είδε ένα χάρτη με 1000 νομίσματα και την επιγραφή Παγκοσμιοποιημένη Οικονομία, και σκέφθηκε... Μια οικονομία έχει ένα νόμισμα. Μόλις που ξύπνησε ο Δράκος και άνοιξε το μάτι του  η ψευτοπυραμίδα σείστηκε. Φαντάσου τι θα γίνει αν σηκωθεί όρθιος. Φαντάσου τι θα γίνει όταν θα ξεστομίσει τις πύρινες φλόγες του. Αγαπημένε μου Δράκε μην τρομάζεις και τα πρόβατα όσο τους λύκους.... Και οι πρώτοι έσονται τελευταίοι και οι τελευταίοι πρώτοι......

Η γνώση και οι γνώσεις

Η γνώση είναι το απόσταγμα των γνώσεων. Είναι αυτό που παραμένει όταν έχεις λησμονήσει πλέον όλες τις γνώσεις. Οι γνώσεις είναι τεχνικές, εργαλεία για να πετύχεις κάτι όχι απαραίτητα καλό μα αναγκαίο. Οι γνώσεις προυποθέτουν σπουδές, εξάσκηση, προσπάθεια και λησμονούνται εύκολα όταν δεν τους αφιερω- θείς.Η γνώση όμως είναι θεϊκή. Μέσα σου υπάρχει. Δεν υπάρχουν μόνο πνευμόνια, καρδιά και σπλάχνα μέσα σου. Το σπουδαιότερο είναι ότι υπάρχει η γνώση.Και δυσκολότερο είναι να την εμπιστευθείς αυτή τη γνώση γιατί δεν είναι ορατή. Και δυσκολότερο ακόμα είναι να την βγάλεις στο φως. Η απόδειξη για την ύπαρξη αυτής της γνώσης μέσα μας, είναι ότι συμφωνούμε αυτοστιγμής και απόλυτα και ταυτιζόμαστε  με την γνώση αυτή όταν τη βρούμε χωρίς να έχουμε σπουδάσει καμμιά τεχνική γι αυτό και έχουμε και τη δυνατότητα να θαυμάζουμε την τελειότητά της, γιατί αγγίζει την τελειότητα της γνώσης που κατοικεί μέσα μας και δεν την έχουμε εμπιστευθεί ή δεν την έχουμε εκφράσει ακόμα.

Ένα θεμελιώδες "ευγενές" προσόν του ανθρώπου

Φίλοι μου, ο άνθρωπος έχει την "ευγενή καλοσύνη" και το "ευγενές φιλότιμο" να  παριστάνει ότι καταλαβαίνει τα ακατανόητα, τα δυσνόητα, τα ασαφή, τα ανυπόστατα και να περιφρονεί τα απλά.  Διότι έτσι συμμετέχει ενεργά με αποδοχή στο τυφλό παιχνίδι της  "ασυνείδητης" γνώσης και αποκαθιστά τον εγωϊσμό του ότι και αυτός γνωρίζει.  Η αλήθεια όμως είναι ότι δεν γνωρίζει απολύτως τίποτα...Πραγματικά, δεν ξέρω πως ονομάζεται αυτό!!!Βλέπεις ανθρώπους που είναι ευκολόπιστοι σε οτιδήποτε  ακούνε  και  δεν μπορούν να ελέγξουν οι ίδιοι. Π.χ αν διαδώσεις ότι κάποιος είναι "άχρηστος" αμέσως θα προστρέξουν όλοι να συμφωνήσουν, ενώ δεν είδαν, δεν άκουσαν και δεν ήξεραν τη σειρά των πραγμάτων. Εκατομμύρια σύμμαχοι θα ξεπροβάλλουν από το πουθενά, παριστάνοντας ότι το γνωρίζουν αυτό και θα επαυξήσουν τα κοσμητικά επίθετα στους χαρακτηρισμούς τους. Στον αντίποδα, δεν θα ξεχάσω ποτέ το διδακτορικό δίπλωμα του εξαδέλφου μου. Στο αμφιθέατρο συνέρρεε κόσμος. Στην παρουσίαση όλοι καταχειροκρότησαν, δόξασαν και τίμησαν το πρόσωπο. Όταν βγαίναμε έξω, ρωτούσα διστακτικά και αδιακρίτως, τι κατάλαβαν να το πουν και σε εμένα. Κανείς δεν ήξερε τίποτα. Ούτε την κεντρική ιδέα της παρουσίασης. Έτσι κατάφερε η εξουσία να υπάρξει. Κυκλοφόρησε το μαντάτο πως είναι εξουσία και δέσμευσε και υποδούλωσε τις συνειδήσεις όλων μια για πάντα.Και έτσι..... δόθηκε το χρίσμα σε κάθε εξουσιαστή... 'Ετσι απλά!!! Το ίδιο ευκολόπιστοι είναι και όταν κάποιος τους παρουσιάσει την "ουφολογία". Πολύ θα πιστέψουν αμέσως και θα γίνουν και φαν χωρίς οι ίδιοι να έχουν γνωρίσει κάτι τέτοιο, χωρίς να μπρορούν να αποδείξουν ή να ελέγξουν τίποτα και άλλοι θα κλιδωνιστούν πολύ για το αν υπάρχει κάτι τέτοιο.Το μόνο που γνωρίζω εγώ είναι ότι αν σε κοροϊδέψει κάποιος μια φορά, φταίει αυτός. Αλλά αν σε κοροϊδέψει και δεύτερη φορά φταις εσύ...... Ο μόνος που απάντησε σωστά στον άνθρωπο σε αυτό το σημείο είναι ο Ιησούς Χριστός. Είπε : Κατά την πίστιν υμών γεννηθήτω υμίν....... Θυμηθείτε το "ωσανά !!! ευλογημένος ο ερχόμενος!!!" και λίγο αργότερα το "άρον, άρον ...σταύρωσον αυτόν". Όλοι μας είμαστε εκτεθειμένοι σ' αυτό το μοναδικό προσόν του ανθρώπου που δεν έχει ονομαστεί επίσημα ακόμα, και που ενώ είναι κυρίαρχο και πασιφανές, έχει παραμείνει απόκρυφο και ούτε λόγος γι αυτό........

Φανταστικές δικαιολογίες

Μήπως κάποιοι κορυφαίοι μάνατζερς με αμύθητη χρηματοοικονομική δύναμη και όλη την τεχνογνωσία, ετοιμάζονται ήδη να φύγουν από τον πλανήτη??? Μήπως η παγκόσμια οικονομική κρίση δεν είναι τίποτα άλλο από την συγκέντρωση και απόσυρση  των κεφαλαίων κάποιων ισχυρών για τον αποθησαυρισμό και  την διασφάλιση εξουσίας κατά την εποίκηση άλλου πλανήτη?? Μήπως ο πλανήτης μας είναι ήδη κατεστραμένος, αποστραγγισμένος, χωρίς  μέλλον και ελπίδα μετά την εντατικοποίηση της παραγωγής επί σειρά ετών??? Μήπως έχουν σημάδια για την ολοσχερή καταστροφή του πλανήτη από σύγκρουση με άλλο πλανήτη??? Μήπως οι ηγέτες μας ξεπουλούν τα πάντα για μια θέση στο διαστημόπλοιο??? Μήπως η προφητεία των Μάγια είναι ορατή και επαληθεύσιμη??? Μήπως ήρθε το πλήρωμα του χρόνου κατά τις γραφές??? Μήπως ήρθε η ώρα να καταναλώσουμε και το διάστημα, επειδή βαρεθήκαμε την επίγεια κατανάλωση και οδηγηθήκαμε σε αδιέξοδο??? Μήπως μας αποτελειώσουν φεύγοντας με ένα πυρηνικό όλεθρο όπως σκοτώνουν ένα άλογο που το βλέπουν να υποφέρει??? Μήπως γενικεύεται σιγά σιγά μια παγκόσμια σύρραξη??? Μήπως όλα αυτά είναι ασύστολα ψεύδη καλλιεργημένα τεχνιέντως επί σειρά ετών με σκοπό την υποταγή σε ένα δήθεν εξουσιαστικό σχήμα που "διαθέτει" όλα τα κόλπα πειθαναγκασμού στην παγκόσμια εξουσία??? Πάντως ένα πράγμα ξέρω σίγουρα: ότι γεννήθηκα και θα πεθάνω. Θέλω να ζήσω μια ήσυχη και ανθρώπινη ζωή.Κι αν πεθάνω ???Τι στη Γη, τι στον Άρη!!! και αφού θα πεθάνω που θα πεθάνω, γιατί πρέπει να αγωνιστώ για την κατάκτηση του διαστήματος ενώ δεν έχω κατακτήσει ακόμα τα μυστικά ενός τετραγωνικού μέτρου γης??? Μήπως κάτι με έχει πειράξει??? Μήπως έχω κάτι πολύ σοβαρό??? Ποιός θα μας πει??? Πάντως η παγκόσμια κρίση που ζούμε είναι αποκαλυψιακή, όχι με την στενή αλλά με την ευρεία έννοια της αποκάλυψης.

΄Εκκληση στη βιολογία....

Τη μοναδική εξήγηση που υπάρχει για την ύπαρξη αριστεράς και δεξιάς θα τη δώσει η βιολογία. Η βιολογία θα μας πει πως νεκρώνονται κύταρα στον εγκέφαλο και καταστρέφονται οι συνάψεις των νευρικών κυτάρων, και πως ατροφούν τα νευρικά κύταρα να παράξουν σκέψεις αριστερές αν είσαι δεξιός και δεξιές αν είσαι αριστερός.Πως παράχθηκε αυτή η ιδεολογικά αγεφύρωτη σχάση??? Ο εχθρός του δεξιού είναι ο αριστερός και αντίστροφα. Τι καταλαβαίνετε εσείς από αυτό??? Θα προσπαθήσω να δώσω μια απλοϊκή ερμηνεία που όμως πιστεύω ότι έχει βάση. Αν τρώμε κάθε μέρα π.χ αρακά, μετά από αρκετό χρονικό διάστημα ο οργανισμός θα έχει ατροφήσει στην παραγωγή πεπτιδίων και ενζύμων που θα βοηθούσαν στην αφομοίωση κάποιας άλλης τροφής. Έτσι αν επιχειρούσαμε μετά από χρόνο να φάμε π.χ μακαρόνια θα αισθανόμαστε φούσκωμα, δυσανεξία, δυσφορία, δυσκολία στην χώνευση και θα αποκηρρύταμε τη μακαρονάδα σαν γεύμα. Προσωπικά πιστεύω ότι μια ανάλογη κατάσταση έχει δημιουργήσει και την διαφοροποίηση και τον πόλεμο μεταξύ δεξιάς και αριστεράς. Ο πληθυσμός που απαρτίζει αυτές τις δύο κατηγορίες τρώει επί μακρόν διαφορετικές ιδεολογικές τροφές. Διότι η ιδεολογία είναι πνευματική τροφή, η οποία κλειδώνει τον εγκέφαλο σε συγκεκριμένες μορφές σκέψης, άρα λειτουργούν συγκεκριμένες συνάψεις και κάποιες άλλες ατροφούν και προκαλείται δυσανεξία στην παραδοχή σκέψεων που προέρχονται από άλλο ιδεολογικό σχήμα. Για τους ψυχιάτρους εγκέφαλος και ψυχή ταυτίζονται.Η ιδεολογία λοιπόν που θα αφομοιώσουμε καθορίζει την ψυχική μας σφαίρα.Θα έλεγα εδώ ότι έχω παρατηρήσει ότι στην εκκίνηση της παραδοχής μιας ιδεολογίας σημαντικό ρόλο παίζει ο φόβος. Άνθρωπος που αντιλαμβάνεται τον κόσμο γύρω του με φόβο και συντηρητική αντιμετώπιση ρέπει προς την αφομοίωση της δεξιάς ιδεολογίας. Άνθρωπος άφοβος έχει περισσότερες ανοχές στην αριστερή ιδεολογία. Θα έλεγα συμπερασματικά ότι οι αριστεροί είναι πιό άφοβοι και πιό ανοιχτοί στην ερμηνεία του κόσμου. Οι δεξιοί είναι ανασφαλείς και πιό κλειστοί στην διαδραστική κοινωνικοποίηση. Βλέπουν παντού συμφέροντα, βλέπουν παντού κακοήθεια, βλέπουν παντού κακία, βλέπουν παντού απάτη βλέπουν παντού ξενότητα, δεν εμπιστεύονται τίποτα,  και κλίνονται στο οικογενειακό κουβούκλιο που τους είναι οικείο και δημιουργούν συγκεντρωτικές εξουσίες. Είναι φυσικό λοιπόν να είναι οικογενειοκράτες, και να πρεσβεύουν το συμφέρον τους, την κακοήθεια, την κακία και να μισούν το ξένο, σαν άμυνα του οργανισμού τους σε αυτό που φοβούνται. Από την άλλη μεριά οι αριστεροί νιώθουν καταπιεσμένοι από το παράλογο που συναντούν στους δεξιούς, νιώθουν ότι είναι αχάριστοι, διότι όσο και να τους ευεργετήσεις ένα πραγματικό ευχαριστώ δεν θα πάρεις, ούτε καμμιά ηθική αναγνώριση και βαπτίζουν τους δεξιούς, εχθρούς τους, και κήρυκες της δειλίας και μάχονται τουλάχιστον ψυχολογικά συνέχεια εναντίον τους, καθιερώνοντας μια αριστερά που έχει κάνει επιστήμη την άρνηση σε όλα. Όμως ας περιμένουμε τα αποτελέσματα αυτά να τα επαληθεύσει η βιολογία. Έχω μια μικρή υποψία εδώ. Μήπως η ιδεολογία της αριστεράς και της δεξιάς είναι ιδεολογίες που έχουν ήδη κατασκευαστεί στα εργαστήρια της βιολογίας???