Ας υποθέσουμε, ότι ένα αγόρι πειθαρχημένο στα υψηλά κοινωνικά στάνταρ που του επιβάλλει η καθ΄όλα εντάξει οικογένειά του, δηλαδή οι γονείς του που έχουν κατακτήσει υψηλές θέσεις στην κοινωνία (π.χ γιατρός, δικηγόρος) και οι οποίοι του επιτρέπουν να ακολουθήσει τον δικό του δρόμο και να επιλέξει στη ζωή του, αλλά πάντα βάζοντας τον πήχυ ψηλά στις επιλογές, το οδηγούν και τελικά καταλήγει να είναι σε ηλικία 24 ετών ένας αριστούχος τελειόφοιτος του Ε.Μ.Π. με άριστες γνώσεις γερμανικών και αγγλικών και Η/Υ, μέ πάρα πολλά ταλέντα σε καλλιτεχνικά θέματα όπως σχέδιο, ζωγραφική, λογοτεχνία, μουσική, φωτογραφία, κολύμπι, γνώσεις χειρισμού ιστιοπλοϊκού σκάφους, γνώσεις αστρονομίας, γνώσεις ορειβασίας, γνώσεις, γνώσεις, γνώσεις.... και φυσικά σαν υψηλόμισθοι οι γονείς του έχουν φτιάξει και μια αξιόλογη περιουσία για κληρονομιά. Αυτός ο άνθρωπος βέβαια φαινομενικά είναι ασυναγώνιστος και ακριβοθώρητος. Όμως η αλήθεια είναι ότι αυτός ο άνθρωπος κινδυνεύει περισσότερο από ένα σκουπιδιάρη, όπως αποκαλεί ο λαός αυτόν που μαζεύει τα σκουπίδια, να μείνει μόνος του στην ζωή. Και θα μείνει μόνος του στην ζωή, όχι από δική του επιλογή αυτή καθεαυτή, αλλά από την απαξίωση που θα αισθάνεται συνανστρεφόμενος με τους άλλους, για την αξία τους συγκρινόμενη με τη δική του. Όλους θα τους αντιλαμβάνεται σαν αγράμματους, απολίτιστους, ανάξιους κ.τ.λ.. Αυτό το κόμπλεξ ανωτερότητας, θα τον συντροφεύει όλη του τη ζωή σαν αναγκαιότητα, για να αποφορτίσει την ψυχολογική συμπίεση που δέχθηκε στα πρώιμα παιδικά εφηβικά και νεανικά του χρόνια να κατακτήσει την προαναφερόμενη γνώση. Στα αλήθεια όμως, δεν θα έχει κατακτήσει την ψυχή του και δεν θα μπορεί να αντιληφθεί την ψυχή των άλλων. Διότι ο Θεός δεν μας δημιούργησε για να ασκήσουμε με πιεστικό τρόπο το έργο της επιμόρφωσης, αλλά να καλλιεργήσουμε τον κήπο της Εδέμ να είμαστε ξέγνοιαστοι και να καλλιεργήσουμε μέσα στην ομορφιά που μας χάρισε την ψυχή μας. Αυτός ο άνδρας που προανέφερα έχει μαύρα μεσάνυχτα από την έννοια ξεγνοιασιά, ενοχλείται με αυτούς που είναι χαλαροί στη ζωή τους και τους θεωρεί τεμπέληδες και άχρηστους και αν βρει ταίρι που γνωρίζει τα ίδια ή και περισσότερα από αυτόν, τότε είναι που κινδυνεύει πραγματικά να μην κάνει τίποτα, διότι όπως ένας που έχει τέσσερα σπίτια πρέπει να επιλέξει ένα για να ζήσει, έτσι κι αυτός που έχει 2000 ταλέντα πρέπει να επιλέξει ένα για να ζήσει. Θα φαντασιώνεται μονίμως τις δυνατότητές του, θα μαραζώνει που δεν μπορεί να τις ζήσει όλες, θα αντιδρά συνεχώς για την μη εκπλήρωση της φαντασίας του, δεν θα ηρεμεί ποτέ, διότι το φορτωμένο μυαλό του, θα θέλει διέξοδο σε όλες αυτές τις δυνατότητές του και θα σηκώνει συνεχώς το φορτίο των επιλογών του χωρίς τέλος και έλεος. Μονίμως δε, το αγαπημένο θέμα του, θα είναι αυτές οι κατακτήσεις του και η σύγκρισή του με οτιδήποτε άλλο έχουν οι άλλοι που συναναστρέφεται. Αυτή θα είναι και η τιμωρία του, για τη μεγαλομανιακή κατάκτηση που πέτυχε, την τόσο ματαιόδοξη και κούφια και τόσο μεγάλη θα είναι η δυσανεξία του για την συντροφικότητα με άλλους, που βέβαια δεν θα μπορούν να συγκριθούν μαζί του, αλλά και τόσο δύσκολη θα κάνει την ζωή των συντρόφων του, που θα τους προσβάλει με την πρώτη ευκαιρία, που θα υποφέρουν κι αυτοί τα πάντα κοντά του επειδή πείστηκαν ότι άξιζε όσο τίποτα.Αυτή είναι η δυστυχία του "μπορετού" του εαυτού.
Δεν υπάρχουν σχόλια:
Δημοσίευση σχολίου