Το πρόβλημα της Ελλάδος και της Ιταλίας

Το πρόβλημα της Ελλάδος και της Ιταλίας είναι κοινωνιοβιοψυχικό, λέγεται μαφία, αλλά η ρίζα του είναι η λογική του προστατευτισμού. Δηλαδή για να μπορέσει κάποιος καταρχήν να επιβιώσει, αλλά και για να ανελιχθεί σε ανώτερες θέσεις κοινωνικού status είναι υποχρεωτικό να είναι προστατευόμενος και να έχει προστάτες. Καθώς θα είναι προστατευόμενος θα παπαγαλίζει ότι του προωθεί σαν σκέψη και συμπεριφορά ο προστάτης του και θα έχει ευνουχισμένη την αυθόρμητη φυσική δική του σκέψη και αντίδραση και θα είναι καθηλωμένος σε ένα δήθεν σχήμα καθωσπρεπισμού και ανημπόριας για διαδραστική αντίδραση, καθ υπαγόρευση των επιθυμιών του προστάτη του και αυτό αυτομάτως θα σημαίνει, ότι ξέρει να φέρεται και να κερδίζει την εμπιστοσύνη του προστάτη για να του αναθέσει και κάτι ανώτερο. Από την άλλη πλευρά ο προστατευόμενος αυτός στην εξέλιξή του επιδιώκει και αυτός να αναθρέψει τους δικούς του προστάτες. Το κριτήριο της αξιοκρατίας με την έννοια της επιλογής και της δυνατότητας ανταπόκρισης λόγω γνώσεων  ή  της ικανότητας παραγωγής γνώσης δεν υπάρχει. Αντίθετα στη θέση του υπάρχει ένα παρεξηγημένο κριτήριο δήθεν "αξιοκρατίας" που εν πολλοίς λέγεται "ο δικός μου άνθρωπος", αυτός που θα με διευκολύνει ότι και αν ζητήσω, αυτός που δουλικά σχεδόν θα με εξυπηρετήσει, αυτός που θα μου κάνει τη χάρη αυτός που θα υποχωρήσει στις απαιτήσεις μου και θα προσποιηθεί ότι με υποστηρίζει αυτός είναι ο προστατευόμενός μου και αυτός που θα μου δώσει τα περισσότερα υλικά αγαθά και θα με κάνει να νιώσω ότι αξίζω, γιατί εγώ απριόρι αξίζω και αυτός το κατάλαβε και μου οφείλει δικαιώματα, αυτός είναι ο προστάτης μου και ότι και αν λέει ή κάνει, εγώ θα υποχωρώ και θα κάνω τουμπεκί, μήπως και με αφήσει και ελεύθερο των υποχρεώσεών μου και έτσι θα περνώ φίνα και ωραία (Μαφιόζικη πουτανιά,  δηλαδή). Από την άλλη σαν αντιστάθμισμα αυτής της κατάστασης και επειδή υπάρχει εσωτερικά συνειδησιακό φίλτρο στον κάθε ένα,  θα οργιάζει η παράφραση και το επαίσχυντο κουτσομπολιό μεταξύ τρίτων, ποτέ ευθεία αντιμετώπιση του προστάτη με τον προστατευόμενό του και ποτέ ευθεία τοποθέτηση στα θέματα. Μόνο πλάγια, υπονοούμενη και παραψυχολογική αντίδραση, στεφανωμένη από το ψέμα και κάθε είδους προωθούμενη διαφθορά. Αυτό είναι το πρόβλημα της Ελλάδος και της Ιταλίας. Και δεν τις σώζει τίποτα τώρα που έπεσαν στα δίχτυα των "αξιοκρατικών και δίκαιων πεποιθήσεων" των Βορείων Ευρωπαίων, πεποιθήσεων που δεν γνωρίζουμε ακόμη καλά μιας και δεν έχουμε την κουλτούρα του Βορειοευρωπαίου μα που ωστόσο δείχνουν να νικούν συντριπτικά τη μαφιόζικη εκπόρνευση!!!