Η τιμωρία της Θείας Δίκης μέσα από μιά ιστορία

Κάποιος έμαθε πως η ζωή είναι ένα αλισβερίσι με τους άλλους, στο οποίο νικητής είναι αυτός που έχει τη μεγαλύτερη συγκρότηση, τη μεγαλύτερη πειθαρχία, καθόλου χρόνο για χάσιμο και αξιοπρέπεια. Τα συνδυάζει λοιπόν όλα αυτά και καταφέρνει να πάρει απολυτήριο λυκείου στα 18 με βαθμό άριστα και να πετύχει στις εισαγωγικές εξετάσεις, την πρώτη θέση στην ιατρική σχολή. Όλοι τον επικροτούν, όλοι τον αναγνωρίζουν για το προβάδισμά του και θυμούνται πως αυτός ο άνθρωπος αποστασιοποιημένος από τις αγωνίες και τα προβλήματα της καθημερινότητας, προσηλώθηκε στη μελέτη και αρίστευσε, πως δεν έδωσε ποτέ δικαίωμα για κανένα σχόλιο, ακόμα κι αν αυτό προκύπτει από την απουσία του και όχι από την παρουσία του και πως αυτός έχει ένα πολύ καλό μυαλό. Ο άνθρωπός μας λοιπόν, γνωρίζοντας την κατάκτησή του και τον τρόπο που κέρδισε μέχρι τα 18 συνεχίζει ακάθεκτος και στα 24 έχει ένα πρώτο πτυχίο στην ιατρική με βαθμό άριστα. Μετά έρχεται το αγροτικό και εκεί βεβαίως, εκεί θα πρέπει σύμφωνα με τις ρήτρες που έχει μάθει να βάζει στη ζωή του να πάει τακτοποιημένος από κάθε άποψη. Δηλαδή να έχει ήδη δημιουργήσει οικογένεια πετυχημένη και συμπληρωματική στις επαγγελματικές του προοπτικές. Έτσι, μαζί με την γυναίκα του, γιατρός και αυτή παρακαλώ, καταλήγουν μαζί στο αγροτικό τους, όπου γιορτάζουν, τον γάμο τους και τη γέννα του πρώτου τους παιδιού και την πεποίθησή τους ότι δύο αριστούχοι γιατροί θα είναι πολύ γρήγορα διάσημοι, αφού πλέον όλα τα γνωρίζουν σε σχέση με την υγεία. Τότε η μοίρα έρχεται και τους αναθέτει ένα αντάξιο της γνώσης τους έργο. Τους στέλνει για αγροτικό σε ένα νησί, που όλοι  οι άρωστοι πάσχουν από μια μυστηριακή νόσο, όσον αφορά τα συμπτώματα και τις σωματικές εκδηλώσεις της πάθησης, όπου δεν έχει μελετηθεί ποτέ και καλούνται να απαντήσουν ιατρικά, σε αυτά τα προβλήματα. Φυσικό λοιπόν είναι, να ερευνήσουν και να πειραματιστούν πάνω στους ανθρώπους που έφεραν το πρόβλημα και άθελά τους να γίνουν η κακή μοίρα των ανθρώπων αυτών μέχρι να ανακαλύψουν περί τίνος πρόκειται. Έτσι τιθάσευσαν την μοίρα που τους έλαχε, την οποία οι ίδιοι είχαν προκατασκευάσει στην ζωή τους και έτσι καθόρισαν και την μοίρα άλλων με την εξουσία που τους έδινε η ιατρική γνώση τους. Βέβαια θεωρητική ιατρική γνώση είχαν, όμως δεν είχαν κλινική εμπειρία, δεν είχαν γνώση των άγραφων ηθικών νόμων που είναι ανώτεροι κάθε γνώσης και όλα υπόκεινται σε αυτούς. Όμως, δεν είχαν και γνώση ότι δεν είχαν γνώση. Έτσι γεμάτοι έπαρση για τις γνώσεις τους συνέχιζαν το έργο τους με κάθε τίμημα για τους ίδιους και για τους ασθενείς που επέβλεπαν. Έκαναν φυσικά και μερικούς από αυτούς πειραματόζωα, για να επιταχύνουν την έρευνά τους προς όφελος των υπολοίπων και να αποκτήσουν και πρακτική εμπειρία στις γνώσεις τους. Και βεβαίως μέσα σε αυτή την εξέλιξή τους, έγιναν περιζήτητοι  και ακριβοθώρητοι για όλους τους γνωστούς και αγνώστους τους. Αδύνατον να επικοινωνήσεις μαζί τους. Αδύνατον να ασχοληθούν στο ελάχιστο με κανέναν. Σχεδόν περιφρόνησαν τα πάντα και τους πάντες, οι οποίοι ήταν ανάξιοι λόγου και παρενοχλούσαν το έργο τους ή το παρεκώλυαν. Επτά με οκτώ χρόνια αργότερα έχασαν το πρώτο τους παιδί, σε μιά βουτιά με το αυτοκίνητο στην θάλασσα από την προβλήτα του λιμανιού, όπου θα επιβιβάζονταν στο καράβι για το νησί τους από  τον Πειραιά, μέσα σε φοβερά δυσμενείς συνθήκες, πρωτοφανούς κακοκαιρίας. Δύο μεγαλογιατρών το παιδί, πνίγηκε στο λιμάνι, τη στιγμή που βαριά διανοητικά ανάπηροι, ή τυφλοί κυκλοφορούν αλώβητοι, αγνοώντας τους κανόνες της κυκλοφορίας στο δρόμο. Δεν μοιάζει με θεία δίκη??? Φίλοι μου δεν υπάρχει άλλη απάντηση για τις αρρώστιες μας και την απώλεια της υγείας μας και τους θανάτους μας, αλλά και τα κακά που συμβαίνουν στη ζωή μας, από τις κακίες και τις αδικίες που έχουμε κάνει  ή έχουμε ξεστομίσει εμείς, χωρίς να συνειδητοποιήσουμε τι κάνουμε, γιατί δεν διδαχθήκαμε αυτή τη γνώση, αλλά και γιατί όταν βρήκαμε έστω και ψήγματα αυτής της γνώσης, την περιφρονήσαμε σαν ανάξια λόγου ή εντελώς δευτερεύουσα και ανούσια γνώση.

Νόμος

Η ψυχολογία είναι διαδραστική, ανακλαστική αλληλεπίδραση και ανταποδοτική αλληλεπίδραση. Π.χ. αν δεν μου δίνεις ούτε 5 λεπτά χρόνο να ασχοληθώ με τον εαυτό μου, τότε θα σε στήνω σε όλα μας τα ραντεβού. Αυτό δεν γίνεται συνειδητά, αλλά ανακλαστικά, διαδραστικά, ανταποδοτικά. Είναι η απάντηση των αρνητικών συναισθημάτων μου, στην επίδραση που μου ασκούν τα παραγγέλματά σου, και μπλοκάρουν την δυνατότητά μου να ασχοληθώ με τον εαυτό μου έστω και 5 λεπτά. (Το παράδειγμα είναι τυχαίο).

Ποιός θα πάει στον Παράδεισο???

Ο Θεός, μετά τη δοκιμή του καρπού, του δένδρου της γνώσεως του καλού και του κακού από τον άνθρωπο, τον εξόρισε από τον παράδεισο και τον πρόσταξε να καλλιεργήσει τη γη για να ζήσει. Όμως, δεν του υπέδειξε να έχει ιδιοκτησία. Την ιδιοκτησία την εφηύρε ο άνθρωπος, για να περιχαρακώσει τις δυνατότητές του και τους κόπους του και να εξαιρέσει τους άλλους από τον καρπό των δικών του κόπων. Μετά άρχισε να θέλει μεγαλύτερη ιδιοκτησία και το ένα φέρνει το άλλο και φθάσαμε στην εποχή μας, όπως την γνωρίζουμε όλοι.Θα μπορούσε να πει κανείς ότι η εποχή μας τα έχει όλα. Όμως ταυτοχρόνως, είναι μια επίγεια κόλαση.Και μετά το θάνατό μας, ποιά θα είναι η κρίση του Θεού επάνω μας??? Θα μας δικαιολογήσει για το ότι μας παραδόθηκε μια γλώσσα και με λογικά βήματα μιλώντας, φθάσαμε στο αδιέξοδο της εποχής μας??? ή θα εμείνει στην εκπλήρωση της προσταγής του στον άνθρωπο να καλλιεργήσει τη γη για να ζήσει. Μιας και το σκέφθηκα θα το πω! Αν όλοι μαζί οι άνθρωποι καλλιεργούσαν τη γή, χωρίς σύνορα ιδιοκτησιακά, από την αρχή, πως θα ήταν άραγε η εξέλιξη της ζωής του ανθρώπου??? Όμως αυτά έχουν περάσει κι έγιναν όπως έγιναν και το ποτάμι δεν γυρίζει ποτέ πίσω. Το αδιέξοδο όμως της σημερινής ανθρωπότητας, είναι ένα αδιέξοδο που απαντιέται μόνο με ένα τρόπο. Ο δημόσιος ή ο ιδιωτικός υπάλληλος ή ο ελεύθερος επαγγελματίας ή ο ιδιοκτήτης τσιφλικάς αγρότης ΕΧΟΥΝ να χάσουν.Και έχουν να χάσουν αναμετρώμενοι πάντα με την εξουσία.Στην αρχή έχουν να χάσουν τα επιδόματά τους και τα εφάπαξ τους, μετά το μισθό και την σύνταξή τους, την κοινωνική δωρεάν πρόνοια που είχαν, την εργασία τους, τα σπίτια, τα γραφεία ή τα μαγαζιά τους, τις καταθέσεις, το συνάλλαγμα ή τις μετοχές τους. Ο εργάτης γης όμως χωρίς ιδιοκτησία, πείτε μου τι έχει να χάσει από αυτό που είχε και κατείχε ή από αυτό που έχει ή θα έχει??? Εργάζεται και λέει: δός ημίν σήμερον, τον άρτον ημών τον επιούσιον. Και επειδή ο Θεός κανένα δεν αφήνει,και κανένα δεν ξεχνά ο εργάτης αυτός ζει και μάλιστα χωρίς ίντριγκες και ψυχολογικά προβλήματα όπως όλοι οι άλλοι, δηλαδή ζει και βασιλεύει. Αν όμως είναι μνησίκακος, ζηλεύει και εποφθαλμιά την πραγματικότητα των εχόντων και των κατεχόντων, τότε και ο Θεός τον στέλνει μια βόλτα, στην οποία θα ανακατευθεί και θα συμπραγματωθεί με τους έχοντες και κατέχοντες, θα τους μοιάσει, θα κυλιστεί στη λάσπη και το βόρβορο των αδιεξόδων και θα καταλήξει απόβλητος από τη Βασιλεία του Θεού ιδία βουλήση.Όσο για τους άλλους θα ζήσουν κολασμένη επίγεια και αιώνια ζωή και δεν θα μάθουν και το λόγο.

Ζώντας μέσα στο δίλλημα

Θυμάμαι στο Τ.Ε.Ι. τους καθηγητές να ζητούν εργασίες για την Ευρωπαϊκή Ένωση και τα μακροχρόνια οφέλη που θα αποκομίζαμε από την συμμετοχή μας σε αυτήν.Θυμάμαι και την κατεύθυνση που μας έδιναν για την υποστήριξη της εξειδικευμένης παραγωγής σύμφωνα με το συγκριτικό πλεονέκτημα κάθε χώρας. Θυμάμαι το πάθος και την πειθώ τους, τις χρηματοοικονομικές αναλύσεις και τα επιχειρήματα που μας φύτευαν στα μυαλά μας για να προωθήσουν την ιδέα της Ένωσης. Ένας κυκεώνας  πολυδαίδαλος και πολλά υποσχόμενος χωρίς καμμιά εμβάθυνση. Και όλοι το θεωρούσαν αυτό γνώση και θεμέλιο σκέψης. Τώρα που έχω απομακρυνθεί από την φοιτητική κατευθυνόμενη σκέψη, αλλά που εξακολουθώ να είμαι παρατρεχάμενη του συστήματος, υπηρετώντας τις σαθρές επιταγές του, υποχρεωμένη σε αυτό γιατί με πληρώνει να ζήσω, ανακάλυψα ότι  οι προθάλαμοι της γνώσης όπως τα σχολεία, τα λύκεια και τα πανεπιστήμια, έχουν ως βασικό σκοπό να ζυμώσουν  τις σκέψεις και τις ιδέες για να παράξουν ένα καλύτερο επίπεδο ζωής για τον άνθρωπο από το να σκάβει το χωράφι του, αλλά τελικά αυτό που πετυχαίνουν είναι να αποπροσανατολίζουν μεθοδικά και συστηματικά τον άνθρωπο από τον εσωτερικό του άξονα, να τον παραγεμίζουν με ιδέες και επινοήματα και λογικές κατασκευές, έτσι ώστε να παράγουν άτομα εξαρτώμενα από αυτά τα επινοήματα, που θα έχουν μηδενική ικανότητα αντίδρασης στο παράλογο, και θα συμφωνούν και θα επικροτούν τον πολυδαίδαλο και χαοτικό αποπροσανατολισμό τους, θα υπομένουν όλες τις συνέπειες και θα εξυπηρετούν τάχιστα και με όλο τους το δυναμικό τα συμφέροντα των ισχυρών,που τους οδήγησαν στο χάος, μη μπορώντας να συλλάβουν και να συνειδητοποιήσουν το που βρίσκονται γιατί μέσα στο χαοτικό σύστημα είναι πολυάσχολοι, (το σύστημα φροντίζει γι αυτό). Θυμάμαι την πρώτη μου αντίδραση στην πρώτη δημοτικού στο σχολείο. Δεν μου άρεσε καθόλου η πειθαρχημένη και υποχρεωτική καθήλωση μέσα στην τάξη, το υποχρεωτικό διάβασμα, η εξέταση στον πίνακα, η τιμωρία αν δεν ήξερες το μάθημα, η κατευθυνόμενη σκέψη και οι εξετάσεις και ο έλεγχος. Ειδικά γι αυτές τις εξετάσεις ομολογώ ότι διαστράφηκε όλο το είναι μου. Χρόνια πολλά κατηγορούσα ανθρώπους που δεν γνώριζαν γράμματα. Ήταν  για μένα ανυπόστατοι. Ήταν άχρηστοι. Ήταν περιττοί. Ήταν άσχετοι. Τους υποβίβαζα λοιπόν όχι δημόσια αλλά εσωτερικά μέσα μου για να αισθανθώ υπεροχή και να δικαιολογήσω την προσπάθεια και την ικανότητα να συμμετέχω σε εξετάσεις και να διαπρέπω, ενώ όσο συνέβαινε αυτό, εγώ κυριολεκτικά υπέφερα. Το πρώτο πράγμα που σου μαθαίνουν σ΄αυτή την κοινωνία είναι να κρύψεις αυτό που νιώθεις. Να μην το εκθέσεις για να μην εκτεθείς. Δεν είναι δα ανάγκη να ξέρει κανένας πως νιώθεις εσύ, για να μην" σε εκμεταλλευθεί". Έτσι συγκάλυπταν όλοι το φόβο, την απέχθεια και τον πόνο των εξετάσεων. Το παράλογο όμως δεν τελειώνει εδώ. Διότι όταν κατέκτησα το πτυχίο μου, που με διαφοροποιούσε από τους αγράμματους, αυτό δεν έγινε αποδεκτό από την δουλειά μου, αλλά μου ζητήθηκε να ξαναδώσω εξετάσεις. Τέλος δε, άκουσα ότι για να συνεχίσω να δουλεύω σε αυτή τη δουλειά πρέπει να ξαναδώσω εξετάσεις. Για όλα αυτά έκρυβα ένα ασυνείδητο φόβο και μια βαθειά αποστροφή. Κλωτσούσε η καρδιά μου. Αντίθετα στο χωριό, όπου θα με έστελναν να μαζέψω ξυλαράκια για τη φωτιά και θα  μου μιλούσαν με πράγματα από την παράδοση και θα με μάθαιναν τα μυστικά της φύσης, για να ζήσω μέσα σ΄αυτήν χωρίς ελέγχους, εξετάσεις και υποχρεωτική καθηλωτική και προσαρμοσμένη παρουσία ένιωθα σα στο σπίτι μου.  Τώρα κατάφερα να ξέρω που είναι η διώρυγα του Σουέζ ή ο Παναμάς, κατάφερα να ξέρω ποιός είπε τι, είμαι κλεισμένη μέσα στο διαμέρισμα, χρεώνω με προσαυξήσεις τους συνανθρώπους μου  στη δουλειά, επειδή δεν μπόρεσαν να είναι συνεπείς με τις επιταγές του συστήματος, η Ευρωπαϊκή Ένωση "το όνειρο" ήταν μια εξαπάτηση των 300 ισχυρών της Ευρώπης που αποφάσισαν να αλλάξουν ρότα για την προάσπιση των συμφερόντων τους και να στραφούν εναντίον των Ευρωπαίων πολιτών και οι συνέπειες των πεποιθήσεων της κοινωνίας που ζούμε δεν έχουν τέλος αν προσθέσετε όλοι και τις δικές σας εμπειρίες. Μα το πιό τραγικό από όλα είναι αυτό που προκύπτει από την θεωρία των στοιχημάτων. Η θεωρία των στοιχημάτων λέει ότι τα πάντα στη ζωή είναι ένα στοίχημα. Π.χ αν πιστεύεις ότι θα πέσει βροχή αγοράζεις ομπρέλα, αν όχι τότε όχι, αν πιστεύεις ότι θα χρεωκοπήσει η χώρα πάς σε κάποια άλλη χώρα πιό εύρωστη οικονομικά, αν όχι κάθεσαι σε αυτήν. Αν πιστεύεις ότι η Ευρωπαϊκή Ένωση είναι η απάντηση στο πρόβλημά σου σαν αγρότης, τότε καταστρέφεις την παραγωγική σου αυτάρκεια στο χωράφι σου και παράγεις μόνο μούσμουλα. Αν δεν το πιστεύεις αυτό τότε εξακολουθείς να υποστηρίζεις την παραγωγική σου αυτάρκεια. Όλες οι επιλογές στη ζωή είναι ένα στοίχημα. Στο στοίχημα απαντάς μόνος σου, με την οπτική σου ζώντας μέσα στο δίλλημα και πολλές φορές εκβιάζεσαι ψυχολογικά να στοιχηματίσεις. Νιώθω λοιπόν ότι στοιχημάτισα λάθος σε αυτή τη ζωή.Και αυτό αποδυκνείεται από το γεγονός ότι αν η Ευρωπαϊκή Ένωση με εξαπάτησε και τώρα με οδηγεί στην κοινωνική εξαθλίωση, εγώ που στοιχημάτισα τόσο απαίδευτα σ΄αυτήν, βγαίνω χαμένη, γιατί οι γνώσεις με τις οποίες με φόρτωσε μου είναι τελείως άχρηστες για να ζήσω, αφού μέσα στην κοινωνική εξαθλίωση η μόνη λύση είναι η επιστροφή στο χωριό, αλλά γι΄αυτό το σοβαρό θέμα δεν έχω καμμιά γνώση, για το πως πραγματικά θα ζήσω εκεί.Δεν ξέρω να σκάβω, δεν ξέρω να φυτεύω, δεν ξέρω να θερίζω, δεν ξέρω την συγκομιδή, ΑΡΑ ΔΕΝ ΞΕΡΩ ΝΑ ΖΩ.

Το "μπορετό" του εαυτού

Ας υποθέσουμε, ότι ένα αγόρι πειθαρχημένο στα υψηλά κοινωνικά στάνταρ που του επιβάλλει η καθ΄όλα εντάξει οικογένειά του, δηλαδή οι γονείς του που έχουν κατακτήσει υψηλές θέσεις στην κοινωνία (π.χ γιατρός, δικηγόρος) και οι οποίοι του επιτρέπουν να ακολουθήσει τον δικό του δρόμο και να επιλέξει στη ζωή του, αλλά πάντα βάζοντας τον πήχυ ψηλά στις επιλογές, το οδηγούν και τελικά καταλήγει να είναι σε ηλικία 24 ετών ένας αριστούχος τελειόφοιτος του Ε.Μ.Π. με άριστες γνώσεις γερμανικών και αγγλικών και Η/Υ, μέ πάρα πολλά ταλέντα σε καλλιτεχνικά θέματα όπως σχέδιο, ζωγραφική, λογοτεχνία, μουσική, φωτογραφία, κολύμπι, γνώσεις χειρισμού ιστιοπλοϊκού σκάφους, γνώσεις αστρονομίας, γνώσεις ορειβασίας, γνώσεις, γνώσεις, γνώσεις.... και φυσικά σαν υψηλόμισθοι οι γονείς του έχουν φτιάξει και μια αξιόλογη περιουσία για κληρονομιά. Αυτός ο άνθρωπος βέβαια φαινομενικά είναι ασυναγώνιστος και ακριβοθώρητος. Όμως η αλήθεια είναι ότι αυτός ο άνθρωπος κινδυνεύει περισσότερο από ένα σκουπιδιάρη, όπως αποκαλεί ο λαός αυτόν που μαζεύει τα σκουπίδια, να μείνει μόνος του στην ζωή. Και θα μείνει μόνος του στην ζωή, όχι από δική του επιλογή αυτή καθεαυτή, αλλά από την απαξίωση που θα αισθάνεται συνανστρεφόμενος με τους άλλους, για την αξία τους συγκρινόμενη με τη δική του. Όλους θα τους αντιλαμβάνεται σαν αγράμματους, απολίτιστους, ανάξιους κ.τ.λ.. Αυτό το κόμπλεξ ανωτερότητας, θα τον συντροφεύει όλη του τη ζωή σαν αναγκαιότητα, για να αποφορτίσει την ψυχολογική συμπίεση που δέχθηκε στα πρώιμα παιδικά εφηβικά και νεανικά του χρόνια να κατακτήσει την προαναφερόμενη γνώση. Στα αλήθεια όμως, δεν θα έχει κατακτήσει την ψυχή του και δεν θα μπορεί να αντιληφθεί την ψυχή των άλλων. Διότι ο Θεός δεν μας δημιούργησε για να ασκήσουμε με πιεστικό τρόπο το έργο της επιμόρφωσης, αλλά να καλλιεργήσουμε τον κήπο της Εδέμ να είμαστε ξέγνοιαστοι και να καλλιεργήσουμε μέσα στην ομορφιά που μας χάρισε την ψυχή μας. Αυτός ο άνδρας που προανέφερα έχει μαύρα μεσάνυχτα από την έννοια ξεγνοιασιά, ενοχλείται με αυτούς που είναι χαλαροί στη ζωή τους και τους θεωρεί τεμπέληδες και άχρηστους και αν βρει ταίρι που γνωρίζει τα ίδια ή και περισσότερα από αυτόν, τότε είναι που κινδυνεύει πραγματικά να μην κάνει τίποτα, διότι όπως ένας που έχει τέσσερα σπίτια πρέπει να επιλέξει ένα για να ζήσει, έτσι κι αυτός που έχει 2000 ταλέντα πρέπει να επιλέξει ένα για να ζήσει. Θα φαντασιώνεται μονίμως τις δυνατότητές του, θα μαραζώνει που δεν μπορεί να τις ζήσει όλες, θα αντιδρά συνεχώς για την μη εκπλήρωση της φαντασίας του, δεν θα ηρεμεί ποτέ, διότι το φορτωμένο μυαλό του, θα θέλει διέξοδο σε όλες αυτές τις δυνατότητές του και θα σηκώνει συνεχώς το φορτίο των επιλογών του χωρίς τέλος και έλεος. Μονίμως δε, το αγαπημένο θέμα του, θα είναι αυτές οι κατακτήσεις του και η σύγκρισή του με οτιδήποτε άλλο έχουν οι άλλοι που συναναστρέφεται.  Αυτή θα είναι και η τιμωρία του, για τη μεγαλομανιακή κατάκτηση που πέτυχε, την τόσο ματαιόδοξη και κούφια και τόσο μεγάλη θα είναι η δυσανεξία του για την συντροφικότητα με άλλους, που βέβαια δεν θα μπορούν να συγκριθούν μαζί του, αλλά και τόσο δύσκολη θα κάνει την ζωή των συντρόφων του, που θα τους προσβάλει με την πρώτη ευκαιρία, που θα υποφέρουν κι αυτοί τα πάντα κοντά του επειδή πείστηκαν ότι άξιζε όσο τίποτα.Αυτή είναι η δυστυχία του "μπορετού" του εαυτού.

Παρελθόν- Παρόν και Μέλλον

Ακούστε παρακαλώ!!!  Ο άνθρωπος του σήμερα, σκέφτεται κάπως έτσι: Αφήστε το παρελθόν και αν είναι δυνατόν και το παρόν και σκεφθείτε το μέλλον σας. Πως σας φαίνεται αυτή η ξεκάρφωτη, αλλά καθ΄όλα προοδευτική έμπνευση του σύγχρονου ανθρώπου??? Εμένα προσωπικά μου φαίνεται ο λάκος με τα φίδια. Διότι στο παρελθόν, ενστερνιστήκαμε εν αγνοία μας κάποιες επιλογές στην ζωή μας,όσον αφορά την χώρα, τον τόπο, την κατοικία μας, τους ανθρώπους μας, την εργασία μας κ.ο.κ. Τότε δεν είχαμε δα  και φιλοσοφημένη άποψη για τη ζωή, καθ΄ότι μικρότεροι σε ηλικία, με μικρότερη εμπειρία στα θέματα της ζωής, παρασυρμένοι στο ποτάμι της ζωής, όπως το διαμόρφωνε η πλειοψηφία των μαζών γύρω μας και με έλλειψη του γνώθισαυτόν, δηλαδή καθολική έλλειψη της γνώσεως του ίδιου μας του εαυτού. Οι επιλογές μας, ήταν οι συντεταγμένες με τις οποίες μετρηθήκαμε για να ανακαλύψουμε τον ευατό μας, αλλά και να προσδιορίσουμε τις αξίες μας στο χώρο και στο χρόνο,  για τις επιλογές που κάναμε. Αυτό όμως προυποθέτει μνήμη του παρελθόντος και διαλεκτική σχέση με το παρελθόν μας, το οποίο θα μας βοηθήσει να επαναπροσδιοριστούμε σαν οντότητες στη ζωή μας στο παρόν μας, με σκέψεις σχετικά με τον επαναπροσδιορισμό των αξιών μας και έργα που απαιτούν διορθωτικές κινήσεις με γνώμονα το "μπορετό" του εαυτού μας (δηλαδή την ανακάλυψη αυτού που πραγματικά μπορούμε να κάνουμε, την πραγματική μας δυνατότητα, τις ουσιαστικές μας ανάγκες), αλλά και την επίγνωση της ηθικής, όπως αυτή μας αντιπροσωπεύει και όπως μπορούμε να την αντιπροσωπεύσουμε. Άνθρωπος που δεν είναι συνδεδεμένος με το παρελθόν του συνεχώς, δεν μπορεί να διαμορφώσει ηθική. Διότι η ηθική δεν μαθαίνεται αποστήθιση, ούτε έχει τις ίδιες αξίες για όλους, αλλά κατακτιέται και αναπτύσσεται εκεί που την σπέρνεις και με διαφορετικά θεμέλια για τον καθένα μας. Έτσι άνθρωπος ασυνάρτητος με το παρελθόν του, είναι ανήθικος στο παρόν και έρμαιο παρορμήσεων και τυχοδιώκτης ενεργειών άστοχων και ασυνάρτητων με τον εαυτό του. Κοιτάζοντας μόνο το μέλλον, υποθηκεύεις το μέλλον, στην ασυναρτησία και στην αντίφαση των σκέψεων και των ενεργειών σου, με την ανάγκη και την ουσία του εαυτού σου. Όμως νομίζω ότι όλοι αυτό κάνουν ασυνείδητα και το αποτέλεσμά του, θα το γευτούμε όλοι στην σύγχρονη εποχή μας, με την παγκόσμια κρίση που ξέσπασε και δεν πρόκειται να έχει τέλος, μέχρι και ο τελευταίος άνθρωπος πάνω στον πλανήτη να αναστοχαστεί τις αξίες της ζωής που αναδύθηκαν στο παρελθόν του. Το παρόν δεν είναι για να σκεφθούμε το μέλλον. Το παρόν είναι για να διορθώσουμε το παρελθόν. Αλλιώς το μέλλον μας θα είναι η συντέλεια.

Όταν αποφασίζει ένας άνθρωπος να φτιάξει τη ζωή του....

Όταν αποφασίζει ένας άνθρωπος να φτιάξει τη ζωή του, δηλαδή να βρεί δουλειά, να γνωριστεί με το έτερο ήμισυ, να φτιάξει σπίτι, ή να κάνει οικογένεια, για κάθε μια από τις επιλογές του αυτές ένα κανόνα πρέπει να γνωρίζει. Ότι όποια επιλογή και να κάνει, θα έχει μαζί με αυτήν, ένα τσουβάλι καλά, αλλά και ένα τσουβάλι κακά προικιά.Τα καλά πρέπει να τα απολαύσει, να τα αναπτύξει και να μεγαλουργήσει πάνω σ΄αυτά. Τα καλά είναι το καύσιμο για να συνεχίσει να υποστηρίζει την επιλογή του και να υποστηρίζεται από αυτήν. Τα κακά πράγματα θα πρέπει να τα διαχειριστεί, να τα βελτιώσει και να τα βάλει και αυτά σε μια ελεγχόμενη κατάσταση. Αν όμως τα καλά είναι λιγότερα από τα κακά, τότε όταν συμβεί αυτό, ή όταν το συνειδητοποιήσει αυτό ο άνθρωπος, ή όταν κουραστεί από την προσπάθεια να περισώσει τα κακά, τότε οφείλει στον εαυτό του να φύγει από αυτή την επιλογή, διότι πλέον είναι τελματώδης, αδιέξοδη και επώδυνη για τον ευατό του. Και αν ένας άνθρωπος δεν είναι καλά με τον εαυτό του, δεν μπορεί να είναι καλά  με κανέναν άλλο και πουθενά. Για να βοηθήσεις τους άλλους, πρέπει πρώτα να μπορείς να βοηθήσεις τον εαυτό σου, ώστε να είσαι  δυνατός και να έχεις περισσευούμενες δυνάμεις.

Ο Έρωτας

Ο Έρωτας  μεταξύ των δύο δεν συνδιαμορφώνεται με κάποιον τρόπο ή σε κάποιο χρόνο. Ο Έρωτας ή υπάρχει από την Αρχή ή δεν υπάρχει και ούτε πρόκειται να υπάρξει ποτέ σε μια σχέση. Αν δεν υπάρξει έρωτας όμως, δεν πρόκειται να υπάρξει και αγάπη. Ίσως υπάρξει εξάρτηση, ίσως υπάρξει αρρωστημένη συνήθεια, ίσως υπάρξει βόλεμα, αγάπη όμως όχι. Ο έρωτας και η αγάπη δεν συνδιαμορφώνονται. Προυπάρχουν και εκδηλώνονται ταυτόχρονα σαν την απόλυτη έγκριση και συγκατάθεση του ενός προς τον άλλο.Σαν την απόλυτη ταύτιση. Είναι ο κοινός τρόπος που βλέπουν τα μάτια της ψυχής τον υπόλοιπο κόσμο γύρω τους και ο κοινός τόπος της αποκορύφωσης των συναισθημάτων και της αποκορύφωσης της λογικής.Αν αυτό δεν υπάρχει σαν προυπόθεση από την αρχή, τότε η σχέση είναι μια ατελείωτη τριβή σε ψυχοφθόρες διαφοροποιήσεις και σε ψυχικές αντιδράσεις γύρω από τις κακοφορμισμένες πληγές που δημιουργεί η έλλειψη του Έρωτα.

Μιά άρρωστη έκφραση της εποχής μας

Μια άρρωστη έκφραση της εποχής μας, είναι ο άνθρωπος καθ΄όλη τη ζωή του, καθ΄όλο το λόγο του και καθ΄όλες τις πράξεις του, ο οποίος έχει κυρίαρχο εσωτερικό σύνθημα στα φύλλα της καρδιάς του, την εξής φράση "Βολέψτε με και εγώ θα βρω τον τρόπο να σας κάνω κριτική και να δικαιολογώ την υπάρξή μου κάθε στιγμή μέσα στο βόλεμά μου" Αυτό δεν λέγεται βέβαια δημοσίως, αλλά υποκρύπτεται και υποεννοείται από εκκατομύρια ανθρώπων γύρω μας. Και πολλοί, έχουν παρανοήσει την έννοια της αγάπης και θεωρούν ότι αν τους βολέψουν, αυτό είναι αγάπη. Όμως μετά οι βολεμένοι αναπτύσουν πάσης φύσεως κακία, διότι ΑΡΓΙΑ ΜΗΤΗΡ ΠΑΣΗΣ ΚΑΚΙΑΣ και επιβάλλουν με κάθε τρόπο τη δηλητηριασμένη κακία τους γύρω τους, δικαιολογημένη σαν αληθινό ενδιαφέρον και ανταποδοτική αγάπη, σε αυτούς που τους βόλεψαν.Όσον αφορά την εργασία, επειδή υπάρχουν πολλές εργασίες, θα απαντήσω, ότι αξία έχει οποιαδήποτε εργασία, και ότι στο αξιακό σύστημα της εργασίας, η ύψιστη εργασία είναι η εργασία που σου φανερώνει τον Θεό.

Απολογία

Το μπλόγκ αυτό, είναι η ψυχική μου άμυνα και η αντίστασή μου, στον παρανοϊκό κόσμο που ζω, κυριευμένο από ιδεοληψίες κάθε μορφής και εξοστρακισμένο στα εξων συνετέθειν από τα ισχυρά συμφέροντα που οχυρώσαν αυτές οι ιδεοληψίες.

Νόμος

Ο άνθρωπος γνωρίζει όλο και περισσότερα για όλο και λιγότερα πράγματα. Σε λίγο θα γνωρίζει τα πάντα  για το απολύτως τίποτα. (τραίϊλερ στη ΝΕΤ)

H σειρά των Επαναστάσεων

Μετά την Βιομηχανική, την Αστική (Γαλλική) τη Φεμινιστική, τη Σεξουαλική, την Τεχνολογική, την Περιβαλλοντική επανάσταση έχει τη σειρά της η Αξιοκρατική επανάσταση (Μιχάλης Χαρίτος)

Ένας αντιεξουσιαστής στην εξουσία

'Ετσι προδήλωσε ο Γεώργιος Παπανδρέου τον εαυτό του ως πρωθυπουργός της χώρας μας. Πολλές φορές αναρωτήθηκα τι είναι εκείνο που κάνει έναν άνθρωπο που γεννήθηκε στην Αμερική και πήρε την υψηλότερη και ποιοτικότερη υποτίθεται παιδεία στα Πανεπιστήμια της Αμερικής, που κατέχουν την πρώτη θέση στον κόσμο στην Παιδεία σύμφωνα με τις στατιστικές, να καθηλώνεται στη θέση ενός πρωθυπουργού αορίστου χρόνου, υπό δυσοίωνες συνθήκες, σε μια χώρα κουδίδα στον παγκόσμιο χάρτη, να εργαστεί πιεζόμενος από τους ομολόγους του ξένους ηγέτες, να κάνει τη χώρα του προτεκτοράτο της Γερμανίας ή της Αμερικής και να παλεύει μόνος του με γίγαντες, με μοναδική του ψυχική αντίδραση την περίφημη φράση "Είμαι αντιεξουσιαστής στην Εξουσία". Γιατί αυτός ο άνθρωπος να μην είναι ένας καθηγητής, σε ένα Πανεπιστήμιο έστω Ελληνικό στην Κοινωνιολογία, φιλήσυχος και χαμηλών τόνων άνθρωπος, που θα μεγαλουργεί στο έργο της επιφοίτησης νεώτερων ανθρώπων σε Κοινωνιολογικές Αξίες? Πλέον, η μόνη εξήγηση που μπορώ να δώσω, είναι ότι η κοινωνική ανέλιξη και η καλλιεργημένη ιδεολογία που επιτάσσει μεγαλομανιακά προβαδίσματα στη ζωή, όπως αυτά της κατάκτησης πλούτου, δόξας, φήμης και κυρίως η απληστία και το ανικανοποίητο αυτών των βουλιμικών ιδεολογιών, είναι η αιτία που αυτός ο άνθρωπος καταναλώθηκε μέσα σε δύο χρόνια και αποκόμισε χιλιάδες χαρακτηριστικά απαξιωτικά και προσβλητικά σε εθνικό επίπεδο αλλά και διεθνώς. Δεν σας κρύβω την τελευταία ανακάλυψή μου, ότι δεν γίνεται να ζήσεις όλη σου τη ζωή χωρίς ούτε την υποψία καν μιας μεγαλομανίας, έστω και σε μικροεπίπεδο π.χ να αγοράσεις ένα καλό αυτοκίνητο ή ένα σπίτι. Όμως από αυτό το επίπεδο έως το επίπεδο της επιδίωξης να κυριαρχήσεις σε ένα ολόκληρο παγκόσμιο σύτημα και να θεωρείς ότι διοικείς Υπουργεία, Χώρες, ή ακόμα και πλανήτες, είναι μια τυφλή πλάνη ματαιοδοξίας και διαστροφικού σαδομαζοχισμού που έχει προωθήσει η ιδεολογία της μεγαλομανίας. Όμως η Ιστορία έχει αποδείξει περίτρανα ότι η μεγαλομανία και η ιδεολογία της Εξουσίας και της Ισχύος αναπτύσσεται σε κλούβια μυαλά. Θα έλεγα μάλιστα ότι όσο περισσότερο μεγαλομανιακός είναι κάποιος, τόσο περισσότερο κλούβιος είναι. Ενώ αυτός πιστεύει ότι μεγαλουργεί το εσωτερικό γινόμενό του σαπίζει. Στην προκειμένη περίπτωση ο Γεώργιος Παπανδρέου αξίζει πολύ, γιατί τολμά να αναζητά τον αντιεξουσιαστή μέσα του και να το φωνάζει δημόσια. Είναι από τις καλύτερες περιπτώσεις ανθρώπων του Χώρου της Πολιτικής. Μια άλλη απάντηση που έδωσα στην ριζική απορία μου γι αυτόν τον άνθρωπο, αλλά και για όλους τους ομολόγους του, είναι ότι είναι μοιραία πρόσωπα. Ζυμωμένοι από την γέννησή τους με τον λόγο της ανάληψης καθηκόντων πρωθυπουργού, καλούνται κάποια στιγμή μοιραία να σηκώσουν τον σταυρό της ανάληψης αυτών των καθηκόντων. Τιμή τους είναι, να διαισθανθούν το μοιραίο της θέσης τους και να στραφούν στον αντιεξουσιαστικό άνθρωπο, μήπως και προλάβουν και λυτρωθούν, από την βρώμικη ιδεολογία που τους οδήγησε εκεί. Ο λόγος είναι απλός. Ο άνθρωπος θέλει 8 ώρες να εργαστεί, 8 ώρες για τις υπόλοιπες προσωπικές και οικογενειακές του υποχρεώσεις και δικαιώματα και 8 ώρες ύπνο. Πείτε μου τώρα εσείς, πως είναι δυνατόν ένας άνθρωπος να μην μπορεί να διοικήσει ένα παιδί στο 8ωρο της εργασίας του και κάποιος άλλος να καλείται πλανητάρχης επειδή στο 8ωρο της εργασίας του διοικεί όλο τον πλανήτη!!! Δεν είναι παράλογο??? Οι Κυβερνήτες είναι άρρωστοι και φαντασιόπληκτοι και εγωκεντρικοί και μάταιοι. Θα μου πείτε κάποιος πρέπει να αναλάβει το ρόλο??? Ε! λοιπόν όχι. Ας αυτορυθμιστούν οι οικογένειες, οι κοινότητες, οι κοινωνίες και οι χώρες ακόμα και ο πλανήτης μόνος του!!! Καλύτερα θα τα καταφέρει μόνος του, χωρίς τα φερέφωνα μάταιων και επίδοξων ατόμων που έχουν διδαχθεί να μεγαλοπιάνονται. Και το μυστικό της κουβέντας αυτής είναι ότι δεν μπορεί άνθρωπος να διοικήσει άνθρωπο, ούτε τη μάνα του, ούτε το παιδί του. Το μόνο που μπορεί είναι να το παραδειγματίσει σωστά και να το προσελκύσει σε μία στάση ζωής που την ακολουθεί επειδή την αγάπησε και την πίστεψε. Όλα τα άλλα είναι εκ του Πονηρού. Γι αυτό Γεώργιε Παπανδρέου συνέχισε ως αντιεξουσιαστής τη ζωή σου.

Νόμος

Το ανέφικτο (ουτοπία), οδηγεί το εφικτό

Νόμος

Ένα εκατοστό κοινωνικής ευθύνης, παράγει  ένα μέτρο κοινωνικής προόδου. (Λουκάς Παπαδήμος)

Νόμος

Ο άνθρωπος έχει απόλυτη ανάγκη από μια φωλιά, μια εργασία και ανθρώπους που θα αγαπάει και θα τον αγαπούν. Όλα τα άλλα είναι περιττά και εκ του πονηρού. Οι άνθρωποι που θα αγαπάει και θα τον αγαπούν μπορεί να είναι οι γονείς του, μπορεί να είναι τα παιδιά του, μπορεί να είναι οι φίλοι του, μπορεί να είναι οι συνεργάτες του πάντως κάποιο στοιχειώδη κύκλο με άλλους ανθρώπους  που θα αγαπάει και θα τον αγαπούν, επιβάλλεται να έχει ο άνθρωπος, όπως είναι αναγκαίο να έχει μια μικρή φωλιά και μια εργασία. Ο  σωματικός έρωτας δεν είναι αναγκαίος αν το άτομο έχει υπερβεί τα ανθρώπινα και έχει εισέλθει στο πνευματικό βασίλειο απ΄όπου αντλεί τον τέλειο ψυχικό έρωτα και  αρμονία, ενώ η πλειονότητα των ανθρώπινων ερώτων μοιάζει να είναι για κλάματα. 'Ομως και το σώμα έχει ανάγκες τις οποίες δεν πρέπει να παραβλέπουμε. Να ξέρουμε όμως ότι  καλό είναι να προσπαθούμε  να ζυμώσουμε την πνευματικότητά μας και να συμφιλιωθούμε με την ιδέα ότι αξίζει και κοιτούμε προς τα πάνω και από γήινα πνεύματα, να γίνουμε επουράνια πνεύματα, πριονίζοντας τα ελλαττώματα που μας κρατούν εξαρτημένους από κακοήθεις συνήθειες και εξαρτήσεις του κατώτερου  ανθρώπου και να επιδιώκουμε καθημερινά πνευματική τροφή περισσότερο από τροφή για το στομάχι ή τη σεξουαλική τροφή. Όταν, πρώτα τραφούμε, με υψηλής ποιότητας πνευματική τροφή τότε και η τροφή για το σώμα μας θα εξευγενιστεί σε ποιοτική τροφή και σε ποιοτικό έρωτα. Αυτό δεν θα μας το δώσει κανείς έτοιμο. Πρέπει να προσπαθήσουμε, για να κατακτήσουμε την πνευματική ζωή. Να την αναζητήσουμε, να την επιδιώξουμε, να την αφομοιώσουμε, να την αφουγκραστούμε, να την ακολουθήσουμε και αυτή θα μας αλλάξει, θα μας εξαγνίσει, θα μας αγιάσει, θα μας επιβραβεύσει, θα μας αλαφρώσει από τις κακές και τις φοβικές σκέψεις μας και από τα ψυχικά βάρη και προβλήματά μας, θα μας ανεβάσει, θα μας κάνει ευτυχισμένους, όχι μόνο για μια στιγμή, μα όλο και περισσότερο, μέρα με τη μέρα, μέχρι που όλη μας η ζωή να είναι μέσα στην ευτυχία, διότι η πνευματικότητα αλλάζει τον τρόπο που βλέπουμε, αντιλαμβανόμαστε, εξετάζουμε, ελέγχουμε και διαχειριζόμαστε τα πάντα γύρω μας ακόμα και τον εαυτό μας.

Νόμος

ΌΛΑ ΕΔΩ ΠΛΗΡΩΝΟΝΤΑΙ. (Και τα καλά και τα κακά!!!) Και όλα όσα έγιναν και όλα όσα θα γίνουν, σε ένα στόχο κοινό και μακροπρόθεσμο βλέπουν. Την πληρωμή σε βάθος χρόνου!!! Για άλλους  η πληρωμή αυτή είναι ανταμοιβή και για άλλους τιμωρία. Ανάλογα τις ιδέες και τις πεποιθήσεις της αρχικής τους εκκίνησης στη ζωή, τις προτεραιότητες και τις αδυναμίες, τους φόβους και την εξασφάλιση που θεωρεί ο καθένας για τον εαυτό του, την φανερή ή απόκρυφη δυναμική της συνειδητής του σκέψης και πράξης, την αντίδρασή του και τη συμμετοχή του στο καλό και το κακό.Ένας απολογισμός στο τέλος του δείχνει που ήταν σωστός και που έσφαλε, αν έχει την ικανότητα να σκεφθεί βαθειά και να καταλάβει. Αλλιώς ζώον ήταν, ζώον έμεινε, ζωωδώς έζησε και ζωωδώς θα καταλήξει!!!

Νόμος

Το μυστικό για ν΄αγαπήσεις τους άλλους και να μην τους μισείς είναι να αγαπήσεις πάνω από όλα τον εαυτό σου.

Νόμοι

Your dreams are never silly, depend on them to guide you. Τα όνειρά σου δεν είναι ποτέ ανόητα, βασίσου σ΄αυτά να σε καθοδηγήσουν.

Your fate is in no one else but you, no other hands but yours. Το πεπρωμένο σου δεν είναι σε κανέναν άλλο εκτός από εσένα, στα δικά σου χέρια μόνο.

"Εννέα είναι τα ουράνια τάγματα..."

"Εννέα είναι τα ουράνια τάγματα και τρείς τάξεις ή τρία συστήματα, που το καθένα αποτελεί τριάδα".

Η πρώτη τριάς είναι αυτή που είναι πάντοτε γύρω από τον Θεό και είναι έτοιμη να ενωθή με αυτόν αμέσως, χωρίς την μεσολάβηση κανενός. Είναι η τάξη των εξαπτερύγων Σεραφείμ και των πολυομμάτων Χερουβείμ και των αγιοτάτων Θρόνων.

Δευτέρα τάξη είναι εκείνη των Κυριοτήτων, των Δυνάμεων και των Εξουσιών. Έργο της είναι οι διευθετήσεις των μεγάλων πραγμάτων, οι ενέργειες των θαυμάτων και ο Τρισάγιος ύμνος, το Άγιος, Άγιος, Άγιος.

Τρίτη και τελευταία είναι η τάξη των Αρχών, των Αρχαγγέλων και των Αγγέλων, το χαρακτηριστικό γνώρισμα της οποίας είναι το "λειτουργικόν εν διακονίαις και τέλος ο ιερός ύμνος του Αλληλούϊα"» (Φιλοκαλία, τόμ. 3ος, σελ. 354, 355).Διονύσιος Αεροπαγίτης.

Προσευχή

Κύριε ἡμῶν Ἰησοῦ Χριστέ, διάνοιξον τὰ ὦτα καὶ τοὺς ὀφθαλμοὺς τῆς καρδίας μου, τοῦ ἀκοῦσαί με τὰ λόγιά Σου καὶ συνιέναι καὶ ποιῆσαι τὸ θέλημά Σου, ὅτι πάροικός εἰμι ἐν τῇ γῇ. Μὴ ἀποκρύψῃς ἀπ᾿ ἐμοῦ τὰς ἐντολάς Σου, ἀλλὰ ἀποκάλυψον τοὺς ὀφθαλμούς μου καὶ κατανοήσω τὰ θαυμάσια ἐκ τοῦ Νόμου Σου. Ἐπὶ σοὶ γὰρ ἐλπίζω ὁ Θεός μου, ἵνα Σύ μου φωτίσεις τὴν διάνοιαν· ὅτι εὐλογητὸς εἶ εἰς τοὺς αἰῶνας τῶν αἰώνων. Ἀμήν.

Το πρόβλημα της Ελλάδος και της Ιταλίας

Το πρόβλημα της Ελλάδος και της Ιταλίας είναι κοινωνιοβιοψυχικό, λέγεται μαφία, αλλά η ρίζα του είναι η λογική του προστατευτισμού. Δηλαδή για να μπορέσει κάποιος καταρχήν να επιβιώσει, αλλά και για να ανελιχθεί σε ανώτερες θέσεις κοινωνικού status είναι υποχρεωτικό να είναι προστατευόμενος και να έχει προστάτες. Καθώς θα είναι προστατευόμενος θα παπαγαλίζει ότι του προωθεί σαν σκέψη και συμπεριφορά ο προστάτης του και θα έχει ευνουχισμένη την αυθόρμητη φυσική δική του σκέψη και αντίδραση και θα είναι καθηλωμένος σε ένα δήθεν σχήμα καθωσπρεπισμού και ανημπόριας για διαδραστική αντίδραση, καθ υπαγόρευση των επιθυμιών του προστάτη του και αυτό αυτομάτως θα σημαίνει, ότι ξέρει να φέρεται και να κερδίζει την εμπιστοσύνη του προστάτη για να του αναθέσει και κάτι ανώτερο. Από την άλλη πλευρά ο προστατευόμενος αυτός στην εξέλιξή του επιδιώκει και αυτός να αναθρέψει τους δικούς του προστάτες. Το κριτήριο της αξιοκρατίας με την έννοια της επιλογής και της δυνατότητας ανταπόκρισης λόγω γνώσεων  ή  της ικανότητας παραγωγής γνώσης δεν υπάρχει. Αντίθετα στη θέση του υπάρχει ένα παρεξηγημένο κριτήριο δήθεν "αξιοκρατίας" που εν πολλοίς λέγεται "ο δικός μου άνθρωπος", αυτός που θα με διευκολύνει ότι και αν ζητήσω, αυτός που δουλικά σχεδόν θα με εξυπηρετήσει, αυτός που θα μου κάνει τη χάρη αυτός που θα υποχωρήσει στις απαιτήσεις μου και θα προσποιηθεί ότι με υποστηρίζει αυτός είναι ο προστατευόμενός μου και αυτός που θα μου δώσει τα περισσότερα υλικά αγαθά και θα με κάνει να νιώσω ότι αξίζω, γιατί εγώ απριόρι αξίζω και αυτός το κατάλαβε και μου οφείλει δικαιώματα, αυτός είναι ο προστάτης μου και ότι και αν λέει ή κάνει, εγώ θα υποχωρώ και θα κάνω τουμπεκί, μήπως και με αφήσει και ελεύθερο των υποχρεώσεών μου και έτσι θα περνώ φίνα και ωραία (Μαφιόζικη πουτανιά,  δηλαδή). Από την άλλη σαν αντιστάθμισμα αυτής της κατάστασης και επειδή υπάρχει εσωτερικά συνειδησιακό φίλτρο στον κάθε ένα,  θα οργιάζει η παράφραση και το επαίσχυντο κουτσομπολιό μεταξύ τρίτων, ποτέ ευθεία αντιμετώπιση του προστάτη με τον προστατευόμενό του και ποτέ ευθεία τοποθέτηση στα θέματα. Μόνο πλάγια, υπονοούμενη και παραψυχολογική αντίδραση, στεφανωμένη από το ψέμα και κάθε είδους προωθούμενη διαφθορά. Αυτό είναι το πρόβλημα της Ελλάδος και της Ιταλίας. Και δεν τις σώζει τίποτα τώρα που έπεσαν στα δίχτυα των "αξιοκρατικών και δίκαιων πεποιθήσεων" των Βορείων Ευρωπαίων, πεποιθήσεων που δεν γνωρίζουμε ακόμη καλά μιας και δεν έχουμε την κουλτούρα του Βορειοευρωπαίου μα που ωστόσο δείχνουν να νικούν συντριπτικά τη μαφιόζικη εκπόρνευση!!!

Απάντηση στον Ιωάννη...

Το έδαφος είναι πάντοτε Ένα. Είναι το Πνεύμα που καθώς εξελίσσεται κατακτά μιά ανώτερη βαθμίδα στην επίγνωση της Αρετής, του Δικαίου, του Ωραίου και του Αγαθού. Το Πνεύμα ερωτεύεται αυτή την ανώτερη επιγνωσμένη συνείδησή του και αφιερώνεται σ΄αυτήν. Εργάζεται πυρετωδώς και κατακτά όλο και μεγαλύτερη γνώση.Τότε αυτομάτως το έδαφος είναι το ίδιο το Πνεύμα και όλοι προσπαθούν να το εννοήσουν, να το φθάσουν, να το ξεπεράσουν αν είναι δυνατόν. Αυτό το σημείο είναι το σημείο εκκίνησης κάθε μορφής πολέμου. Από τον επαίσχυντο μέχρι τον Ιερό πόλεμο. Το Πνεύμα μέχρι να το φθάσουν τους  Νικά όλους και αναπτύσει καθώς τους παρακολουθεί όλο και μεγαλύτερη επίγνωση άρα όλο και καλύτερη στρατηγική για τη Νίκη.Επειδή λοιπόν το Πνεύμα έχει όλη την επίγνωση όλης της ιστορικής ύπαρξής του, γνωρίζει πάντοτε πως θα Νικήσει. Την επίγνωση αυτή δεν την φθάνει άνθρωπος παρά αν αφεθεί και παραδοθεί στο Πνεύμα, αφού πρώτα το αναζητήσει, αναπτύξει ευγενή άμιλλα, ή ακόμα και αθέμιτο ανταγωνισμό, αλλά βάλει γνώση για την ύπαρξη του ανίκητου πνεύματος στις ήττες του. Μετά θα προσκυνήσει τον Παράκλητο!!!

Έξοδος

Η λύση στο πρόβλημα της Ελλάδος είναι η ταυτόχρονη έξοδος από το Ευρώ και την Ευρωπαϊκή Ένωση.

Νόμος

Ταυτίσου με το όραμά σου.

Άγιοι Ανάργυροι

Οι  Άγιοι Ανάργυροι, ήταν αδέλφια από ευσεβείς και ενάρετους γονείς  και τα ονόματα που έφεραν ήταν Κοσμάς και Δαμιανός. Ήταν γιατροί και κτηνίατροι και ασκούσαν την ιατρική χωρίς αργύρια, δηλαδή χωρίς πληρωμή, γι΄αυτό ονομάστηκαν και ανάργυροι. Ήταν φωτισμένοι άνθρωποι,που άσκησαν τις αρετές στον μέγιστο βαθμό, γι αυτό έφθασαν στα θαύματα, θεραπεύοντας τις ασθένειες, σωματικές και ψυχικές. Εμφανίστηκαν πολλές φορές πάνω στην γη, τόσο στην Ασία, όσο και στη Ρώμη, αλλά και στην Αραβία. Και τα 3 διαφορετικά ζευγάρια που εφμανίστηκαν τα γιορτάζει η Εκκλησία στις 1/11, στις 1/7 και στις 17/10.

Nόμος

Ο άνθρωπος που εργάζεται πνευματικά απεριόριστα, μεγιστοποιεί τις αρετές στις οποίες ασκείται, αλλά ελαχιστοποιεί τη δυνατότητά του να υπηρετήσει κατώτερες μορφές πνεύματος όπως τα εργασιακά του καθήκοντα που είναι καθημερινά, μονότονα, επαναλαμβανόμενα και τετριμμένα ή αδυνατεί να υπηρετήσει την ύλη, διότι οι ψυχικές του εφορμήσεις είναι προς το πνεύμα. Όμως η λύση που απαιτεί η ζωή του είναι να ασκήσει την αυτοσυγκέντρωσή του και σε αυτά και να μην τα παραμελήσει διότι μέσα στην ύλη κατοικεί το πνεύμα στον υπάρχοντα κόσμο. Άρα η ικανή και αναγκαία συνθήκη για να ζήσει κάποιος είναι να υπηρετήσει και την ύλη και το πνεύμα με μια ροπή προς το πνεύμα απ΄όπου θα αντλήσει τη δύναμη και τη θέληση για ζωή.

Γράμμα στο Γεώργιο Παπανδρέου

Όταν μία πόρτα είναι ανοιγμένη κατά το ήμισυ, τότε άλλος την βλέπει μισάνοιχτη και άλλος μισόκλειστη. Η μεγάλη απόφαση του πνεύματος είναι η  πνευματική διάθεση να δει  την πόρτα μισάνοιχτη. Η συσσωρευμένη εμπειρία της άσκησης του πνεύματος για να μπορέσει να πετύχει αυτή την οπτική στα πράγματα δίνει στο πνεύμα φτερά. Είσαι  στο οριακό σημείο να αντιστρέψεις την πραγματικότητα και να κάνεις την Ελλάδα το κέντρο του παγκόσμιου προβαδίσματος στις εξελίξεις,  Ο λαός βλέπει  ελλειπτικά  το φαινόμενο Παπανδρέου, διότι ελλειπτική είναι η πνευματική του κατάσταση. Μπορείς να αντιστρέψεις την πολικότητα,δηλαδή ο λαός να βλέπει τυχοδιωκτισμό και ηλιθιότητα, κίνδυνο και  ταυτόχρονα αποφυγή κάθε ευθύνης, εγκληματικές συμμορίες και προκατασκευασμένα συνομωτικά σενάρια περί μυστικών συμφωνιών με την Αμερική και την Γερμανία για έξοδο από το Ευρώ, όμως μέσα σε αυτό το βάλτο που σοκάρει,  κρύβεται το χρυσό φλουρί που μόνο εσύ μπορείς να το δεις.Η μόνη προυπόθεση είναι συνέπεια με το πνεύμα σου και αρετή σε κάθε βήμα. Η ταύτιση με την αρετή θα σου φέρει τη νίκη..Συνέχισε