Μεγάλη μερίδα της κοινωνίας όπως τα παιδιά, οι γέροι, οι κακομαθημένοι και οι άρρωστοι έχουν μεγάλες ανάγκες από τους υπόλοιπους.Πρέπει να τους εξασφαλίσεις πολλά οικονομικά και κοινωνικά και πολιτιστικά αγαθά και ιατρική φροντίδα για να μπορέσουν να ζήσουν. Για να συντηρήσεις ένα αντιπαραγωγικό άτομο, πρέπει να του εξασφαλίσεις στέγη, τροφή, φως, νερό, τηλέφωνο, κοινόχρηστα, τηλεόραση, διασκέδαση, συγκοινωνία και εκτός αυτού πρέπει όλη η ιατρική επιστήμη να εργαστεί, για να γιατρεύει τα προβλήματα που θα παρουσιάσει, διότι δεν μπορεί να στηριχθεί στα πόδια του. Ζούμε σε μιά κοινωνία στην οποία ευημερούν οι αριθμοί και όχι οι άνθρωποι. Όλοι μας εργαζόμαστε για να αυξήσουμε το τζίρο και για να παρουσιάσουμε πλεονάσματα και όχι ελλείματα και καθημερινά ελέγχουμε την πορεία των οικονομικών δεικτών. Η συμφωνημένη παραδοχή μας είναι τα νούμερα??? Όχι, αλλά εκεί οδηγηθήκαμε μέσα από την ταύτισή μας με άλλες παραδοχές προηγουμένως. Η παραδοχή μας είναι η ανθρώπινη βοήθεια??? Όχι γιατί δεν έχουμε χρόνο να βοηθήσουμε ούτε τον εαυτό μας καλά καλά. Δε θυμάμαι να κατάφερα να πάω στο γιατρό για την δική μου υγεία, όταν εργαζόμουν στον ιδιωτικό τομέα για 10 χρόνια. Όλη μου την ενέργεια την απορροφούσε η επιχείρηση που εργαζόμουν. Και τα κέρδη της πήγαιναν καλά. Αναπτυσσόταν. Το πως λοιπόν θα εργαστούμε για να ευημερήσουν οι αριθμοί, για να πληρωθούμε καλά, για να πληρώσουμε άλλους που θα μας βοηθήσουν να ζήσουμε είναι το ζητούμενο??? Τι φαύλος κύκλος είναι αυτός??? Και καλά. Πες θα τα καταφέρουμε με τον εαυτό μας. Το φορτίο όμως, για να βοηθήσουμε και τους άλλους, είναι πολύ μεγάλο. Πρέπει ασταμάτητα να εργαζόμαστε σε πολλά επίπεδα για να διασφαλίσουμε ζωή για ανήμπορους και ανίκανους παραγωγικά ανθρώπους, με τα δεδομένα του συστήματος αυτού. Και λες και υπάρχει μια ζήλεια μεταξύ των ανίκανων!!! Έρχονται να προστεθούν κι άλλοι που ζητούν βοήθεια συναγωνιζόμενοι μαζί τους. Οι έξυπνοι και δημιουργικοί είναι τα κορόϊδα. Οι αντιπαραγωγικοί και ανίκανοι είναι τα αφεντικά. Γι αυτούς θα δουλέψουν οι έξυπνοι. Για να μην τους λείψει τίποτα και για να μην κουραστούν στην εργασία τους, αφού δεν μπορούν να αποδώσουν!! Να μην αναλάβουν καν εργασιακά καθήκοντα. Οι ίδιοι οι έξυπνοι τους απαλλάσουν από αυτά, διότι δεν τους εμπιστεύονται. Και όσο αντιπαραγωγικοί και αν είναι, θα ξοδεύουν τον εργασιακό χρόνο τους για να μαθαίνουν πως θα εξασφαλίσουν κι άλλα δικαιώματα στη ζωή τους, όπως τους καλύτερους γιατρούς, τους καλύτερους δικηγόρους, την καλύτερη μετάθεση, την καλύτερη τοποθέτηση χωρίς σκοτούρες και ευθύνες για κανέναν, ούτε για τον εαυτό τους, την καλύτερη διασκέδασή τους.Διότι ο χρόνος περισσεύει και οι ανάγκες τους γίνονται όλο και περισσότερες. Επίσης η αργία είναι και μητέρα πάσης κακίας. Δηλαδή θα είναι και αποθρασυμένα απαιτητικοί και επικίνδυνοι στο τέλος. Αυτά όμως όλα είναι προϊόντα της εξέλιξης των επιστημών, και των τεχνών, για τα οποία οι ανήμποροι και ανίκανοι παίρνουν την μέγιστη βοήθεια, από όλες τις επιστήμες και όλες τις τέχνες, διότι δεν υπάρχει διάκριση μεταξύ των ανθρώπων. Όλοι μας χρειαζόμαστε βοήθεια. Όμως τη βοήθεια την καρπώνεται πάντοτε ο πιό ανίκανος και ο πιό κουτοπόνηρος.Και λέω κουτοπόνηρος, γιατί τι άλλο μπορεί να είναι κάποιος που ανοίγει μια επιχείρηση και καταπιέζει άξια μυαλά να του παράγουν και να καταθέσουν όλη την ικμάδα τους για να αναπτυχθεί αυτός???
Αφιερωμένο στον φίλο Μιχάλη, (για την αντίρρησή του να παίρνουν και οι ακαμάτηδες τα ίδια λεφτά με τους προσφέροντες το οποίο είναι σωστό!!!)
Δεν υπάρχουν σχόλια:
Δημοσίευση σχολίου