Η Θυσία είναι απαραίτητη για να βαδίσουμε τον πνευματικό δρόμο. Στην αρχή ο πνευματικός δρόμος είναι ο Αριστοτέλης, μετά όμως ο πνευματικός δρόμος καθώς συνεχίζει λέγεται Πλάτωνας και καθώς ο πνευματικός δρόμος, συνεχίζει ακόμα, λέγεται Χριστός ή Βούδας ή Αλάχ. Ναι στη Θυσία!!!, Όχι σε όποια θυσία μας σκοτώνει!!! Διότι ότι δε σε σκοτώνει, σε κάνει πιό δυνατό!!! Ίσως βέβαια να ανταμοίβεσαι ακόμα περισσότερο αν θυσιάσεις την ίδια σου τη ζωή!!! Όμως αν ξοδεύεις τη ζωή σου ανώφελα, η θυσία σου δεν θα έχει νόημα για κανέναν και δεν θα αναγνωριστεί σαν θυσία, ενώ αν χάσεις τη ζωή σου θυσιαζόμενος αλλά με νόημα, η αναγνώριση θα είναι άπειρη, και τα δώρα της ανταμοιβής σου επίσης άπειρα!!! Σκεφθήκατε ποτέ πως ο καθένας μας είναι ένα μικρό σκαλί στη ζωή κάποιου άλλου? Έτσι κι αλλιώς θυσιαζόμαστε. Δεν υπάρχει λόγος λοιπόν να αποφεύγουμε τη θυσία. Εξάλλου κι εμείς πατήσαμε στα σκαλιά για τα οποία θυσιάστηκαν άλλοι. Τους χρωστάμε τη δική μας θυσία!!! Όμως η θυσία μας πρέπει να μοιάζει με τη θυσία ενός πεντανόστιμου σταφυλιού. Στην ζωή του περισυνέλεξε όλες τις ουσίες από τη γη, τον αέρα, το νερό και τον ήλιο και ωρίμασε και έγινε κόκκινη φράουλα, χυμώδης και μεθυστική. Και όταν έφθασε στο τραπέζι μας, είπαμε χαλάλι και το νοσταλγήσαμε και το αναζητήσαμε. Έτσι οφείλουμε κι εμείς να γίνουμε εκλεκτός και μεθυστικός οίνος που θα ευφράνει το Θεό!!!
Δεν υπάρχουν σχόλια:
Δημοσίευση σχολίου