Νόμοι

Το πνεύμα  τα ανατρέπει όλα μέσα από τη λυτρωτική καταστροφή.

Παιδεία είναι η επιστήμη του να μάθεις να σκέφτεσαι.

Το συναίσθημα από μόνο του είναι παρορμητικό και οδηγεί σε παράνοια και ψυχική αρρώστια.

Το συναίσθημα αναπτύσεται σε σχέση με το "άλλο", το "έτερο".

Η λογική κρύβει βαθύ και υγιές συναίσθημα και διαχειρίζεται άριστα το συναίσθημα που αναπτύσεται σε σχέση με το "άλλο", το "έτερο".

Η Ελλάδα χρειάζεται άσκηση στη λογική για να θεραπευθεί από την ψυχοπαθογένειά της.

Το Πνεύμα το Οδηγούν τα Καθάρματα της Επανάστασης και της Τέχνης

Στον πόλεμο οι μετόπισθεν στέλνουν τους στρατιώτες της 1ης γραμμής να πεθάνουν, για να δοξαστούν  στη συνέχεια αυτοί. Τους λένε "Πολεμήστε γερά εσείς, για να δοξαστούμε εμείς". Στρατιώτες πάντοτε ήταν οι πιό αδύναμοι.

Σημασία ..

Σημασία δεν έχει ποιός είναι ο Κύριος του σπιτιού, αλλά ποιός κάθεται στο σπίτι, σημασία δεν έχει ποιός είναι ο Κύριος του χωραφιού, αλλά ποιός καλλιεργεί το χωράφι, σημασία δεν έχει ποιός είναι ο Κύριος της γυναικός ή η Κυρία του ανδρός, αλλά που η καρδιά τους λέει ΝΑΙ. Μακάρι, ο Κύριος του σπιτιού να είναι αυτός που κάθεται στο σπίτι, ο Κύριος του χωραφιού να είναι αυτός που το καλλιεργεί, και ο Κύριος της γυναικός να είναι ο άνδρας που υπανδρεύτηκε και η Κυρία του ανδρός να είναι η γυναίκα που νυμφεύτηκε. Δεν οφελεί να έχω τα πάντα αλλά να μην έχω το δικαίωμα της χρήσης. Η δυστυχία μου θα είναι πολύ μεγάλη. Αντιθέτως το ελάχιστο να έχω, αλλά να το χρησιμοποιώ, είναι το δικαίωμα μου στην ευτυχία. Διότι  με την χρήση που κάνω, επέρχεται τριβή, που με επαναπροσδιορίζει σε ανώτερη συνείδηση, ενώ χωρίς τη χρήση δεν οφελούμαι σε τίποτα, παρά βλάπτομαι από ανώφελες έννοιες. Μακάριοι δε αυτοί που έχουν Κύριό τους το Θεό και κάνουν χρήση των ιδιοτήτων του Θεού.

Νόμοι

Ο Άνδρας είναι Ένας, η Γυναίκα είναι Μία.

Κινώ προς προκειμένου να προσκυνήσω.

Επεξήγηση (Βιολογία)

Οι πύλες του σώματος είναι 13. 2 μάτια, 2 αυτιά, 2 ρουθούνια, 1 στόμα,  2 θηλές στο στήθος, 1 αφαλός,  1 ουρήθρα, 1 κόλπος, 1 πρωκτός... 13 είναι για τις γυναίκες, 12 για τους άνδρες. Οι πόροι του σώματος είναι πάρα πολλοί. Ούκ έστιν αριθμός. Κατ΄αντιστοιχία και στο σύμπαν οι πόροι του σύμπαντος είναι άπειροι. Οι ενεργειακές πύλες όμως είναι 13, μα ποιές είναι αυτές στο σύμπαν??? Από τον ίδιο Λόγο προερχόμαστε και εμείς και το σύμπαν, και από τον ίδιο Λόγο θα μεταβληθούμε ή θα συντελεστούμε.

Παραβολή *4*

Για να ζευγαρώσουν δύο άνθρωποι, όπως και δύο πουλιά, χρειάζονται φωλιά. Για να αποκτήσουν φωλιά, θα πρέπει να συμβάλλουν και οι δύο εξίσου ή εάν ο ένας έχει φωλιά, θα πρέπει ο άλλος, εφόσον αποδέχεται αυτή τη φωλιά,να εξωφλήσει το δικό του αντίτιμο για την μισή κυριότητα ή τη μισή επικαρπία ή δια λόγου να συμφωνηθεί ότι παρέχεται δωρεάν μέχρι του ποσού......... η συστέγαση και δωρεάν μέχρι αυτού του ποσού θα λάβει ο παραχωρητής αντίτιμο όταν το χρειαστεί από το έτερο ήμισυ. Στην Ελλάδα βέβαια δεν ισχύουν αυτά. Μόνο σε εξαιρετικές περιπτώσεις ζευγαριών. Οι Έλληνες έχουν μάθει να λειτουργούν, μόνο όταν κάποιος τους πιάσει στο φιλότιμο (εξάλλου το φιλότιμο είναι αρχαία ελληνική και μόνο ελληνική λέξη) και δεν έχουν μάθει την ανταλλαγή, τον κώδικα και τους κανόνες της υγιούς ανταλλαγής ή συνεισφοράς που δεν καταλήγει σε παρεξήγηση και δεν αφήνει περιθώρια για ψυχολογικές δυσαρμονίες και ανισορροπίες στο μέλλον. Η παραβολή αυτή είναι ένας διάλογος μεταξύ δύο Ελληνίδων μιας "νύφης" και μιας "πεθεράς" μέσω του γιού :

Μητέρα προς γιό : Έρχεται μπόρα, θα χρειαστούμε λεφτά..... Ο πατέρας σου δεν έχει και έχω πολύ λίγες οικονομίες....

Γιός : Εγώ δεν έχω τίποτα να δώσω. Τώρα μάλιστα που θα έρθει η απόφαση να δουλεύω το μισό ωράριο, θα παίρνω και τα μισά λεφτά.

Μητέρα: E! κάνε μια πρόταση στην κοπέλα σου.

Γιός : Θα κάνω.

Γιός : Tι θα έλεγες να σου γράφαμε ένα μέρος του σπιτιού και του οικοπέδου στο χωριό και να μας έδινες 30.000 Ευρώ να βάλουμε φωτοβολταϊκά στη στέγη, για να μην πληρώνουμε ΔΕΗ?

"Νύφη" Δεν έχω αντίρρηση να βοηθήσω, μόνο που εγώ δεν θα μείνω στο χωριό και το σπίτι που θα αγοράσω εκεί θα με κάνει να νιώθω ότι αλλού είναι το σώμα μου και αλλού η ψυχή μου. Τι θα έλεγες αν αγόραζα τη μισή επικαρπία του σπιτιού σας στην Αθήνα, με 30.000 Ευρώ? (Είναι δεδομένο, ότι ο γιός έχει την Ψ.Κ και η μητέρα του την επικαρπία, με γονική παροχή από τη μητέρα).

Γιός : Δέχομαι!!! Σε μια εβδομάδα θα έχει τακτοποιηθεί κι αυτό.

"Νύφη" : Μα πως λες ότι τακτοποιήθηκε ?? Αφού η επικαρπία είναι της μητέρας σου. Δεν πρέπει να την ρωτήσεις πρώτα αν δέχεται???

Γιός : Δέχεται, δέχεται!!! Αλλά θα τη ρωτήσω!!!

Γιός : Μητέρα σε μια εβδομάδα θα έχει ληθεί το θέμα σου, αν δώσεις στην "Νύφη" την μισή επικαρπία του σπιτιού της Αθήνας. Έτσι την ψιλή κυριότητα θα έχω εγώ και η μητέρα μου και η κοπέλα μου θα έχουν η καθεμιά από μισή επικαρπία.

Μητέρα γιου : Μα τι είναι αυτά τα πράγματα !!! Εμείς είμαστε αξιοπρεπείς άνθρωποι. Δεν θα έρθει τώρα αυτή να μας αγοράσει. Άσε καλύτερα θα πάω στον αδερφό μου να ζητήσω βοήθεια!!!

Γιός : Μητέρα, μαζί με την κοπέλα βρήκαμε αγοραστή με 100.000 Ευρώ για το σπίτι της Αθήνας και είπες όχι, βρήκαμε νοικάρη με 400 Ευρώ το μήνα και είπες όχι, σου δίνουμε 30.000 για τη μισή επικαρπία ενός σπιτιού 55 Μ2, με όλα τα δικαιώματα δικά σου να κάνεις χρήση ολόκληρης της επικαρπίας, αφού εμείς μπορούμε να ζήσουμε στο σπίτι της "Νύφης" και να έχεις και τις 30.000 Ευρώ.

Μητέρα γιού: Aρκετά, φτάνει!!! Αθέτησε το λόγο της, να αγοράσει το σπίτι στο χωριό. Ποιά νομίζει ότι είναι, δεν την έχουμε ανάγκη.Άμα ενδιαφερόταν για σένα θα σε είχε παντρευτεί!!!

Γιός: Δεν αθέτησε το λόγο της, αφού ζεί στην Αθήνα ! Eξάλλου κι εσύ αθέτησες το λόγο σου στην πρόταση για την πώληση ή την ενοικίαση του σπιτιού.  Αν και εγώ θα προτιμούσα να ζεί στο χωριό!!!  Eξάλλου κι εγώ ζω εδώ με το σώμα, αλλά η ψυχή μου είναι στο χωριό!!!Και δεν θέλει να με παντρευτεί, μα ούτε κι εγώ τη θέλω για γάμο.

Μητέρα γιού: Άμα σε είχε παντρευτεί, βρε βλάκα θα ήταν υποχρεωμένη να βοηθήσει!!!

Γιός στη Νύφη :  Bρε ηλίθια, ζεις στην Ελλάδα και δεν έχεις καταλάβει των κώδικα επικοινωνίας των Ελλήνων. Είσαι ηλίθια. Στο 'πα και στο ξαναλέω: ΗΛΙΘΙΑ. Αλλά και η μάνα μου ένα Ζώον είναι.

Νύφη στο Γιό : Ποιός είναι ο κώδικας επικοινωνίας των Ελλήνων??? Μήπως η αξιοπρέπεια υποκριτικού ή φαρισαϊκού εγωισμού???  Και γιατί πρέπει να καταλάβω αυτό το εξάμβλωμα??? Θα δικαιολογούσα την μητέρα σου μόνο αν έλεγε τούτο, όταν με πρωτογνώρισε: Παιδί μου μπορείς να ζήσεις με το γιό μου στο σπίτι μου στην Αθήνα και όποτε χρειαστώ κι εγώ βοήθεια από σένα και στη ζητήσω, απλόχερα και ισότιμα να μου τη δώσεις!!! Έτσι δεν θα χρειαστούμε συμβόλαια με κυριότητες και επικαρπίες διότι ο λόγος μας  θα είναι συμβόλαιο.

Γιος : Kαλά, περίμενες η μητέρα μου να πει αυτά τα λόγια??? Ε!!! είσαι ΗΛΙΘΙΑ !!!

 

"Νύφη": H λύση του μαθηματικού αυτού προβλήματος είναι μία. Παίρνεις τα πράγματά σου από το σπίτι σου στην Αθήνα και έρχεσαι στο δικό μου σπίτι με έναν όρο. Ότι δεν θα μου ξαναπείς ότι δεν συμμετέχεις στα έξοδα του σπιτιού μου, γιατί πληρώνεις το άλλο σπίτι, διότι το σπίτι αυτό θα το αφήσεις άδειο από την παρουσία σου και τη συμμετοχή σου στα έξοδα να τα αναλάβει η  επικαρπώτρια. Στην άλλη περίπτωση θα πας όπου είναι η ψυχή σου για να είσαι ολόκληρος κάπου. Δηλαδή θα πάς στο χωριό.

Ε! Είσαι ΗΛΙΘΙΑ θα συνεχίσουμε όπως είμαστε, χωρίς να τους δώσουμε δεκάρα!!!

Νετρίνα

Τα νετρίνα, υποσωματίδια του ατόμου, με τις ασθενείς πυρηνικές αλληλεπιδράσεις και το ουδέτερο φορτίο, είναι και υποσωματίδια του φωτός, αφού το φως εκτός από κύμα, είναι και σωμάτιο. Επομένως πως είναι δυνατόν το φώς να ταξιδεύει γρηγορότερα από το φώς??? Τι σου λένε Άλμπερτ??? Μοιάζει σαν η αύρα μου να προηγείται του σώματός μου και τίποτα παραπάνω.

Θυσία

Η Θυσία είναι απαραίτητη για να βαδίσουμε τον πνευματικό δρόμο. Στην αρχή ο πνευματικός δρόμος είναι ο Αριστοτέλης, μετά όμως ο πνευματικός δρόμος καθώς συνεχίζει λέγεται Πλάτωνας και καθώς ο πνευματικός δρόμος, συνεχίζει ακόμα, λέγεται Χριστός ή Βούδας ή Αλάχ. Ναι στη Θυσία!!!, Όχι σε όποια θυσία μας σκοτώνει!!! Διότι ότι δε σε σκοτώνει, σε κάνει πιό δυνατό!!! Ίσως βέβαια να ανταμοίβεσαι ακόμα περισσότερο αν θυσιάσεις την ίδια σου τη ζωή!!! Όμως αν ξοδεύεις τη ζωή σου ανώφελα, η θυσία σου δεν θα έχει νόημα για κανέναν και δεν θα αναγνωριστεί σαν θυσία, ενώ αν χάσεις τη ζωή σου θυσιαζόμενος αλλά με νόημα, η αναγνώριση θα είναι άπειρη, και τα δώρα της ανταμοιβής σου επίσης άπειρα!!! Σκεφθήκατε ποτέ πως ο καθένας μας είναι ένα μικρό σκαλί στη ζωή κάποιου άλλου? Έτσι κι αλλιώς θυσιαζόμαστε. Δεν υπάρχει λόγος λοιπόν να αποφεύγουμε τη θυσία. Εξάλλου κι εμείς πατήσαμε στα σκαλιά  για τα οποία θυσιάστηκαν άλλοι. Τους χρωστάμε τη δική μας θυσία!!! Όμως  η θυσία μας πρέπει να μοιάζει με τη θυσία ενός πεντανόστιμου σταφυλιού. Στην ζωή του περισυνέλεξε όλες τις ουσίες από τη γη, τον αέρα, το νερό και τον ήλιο και ωρίμασε και έγινε κόκκινη φράουλα, χυμώδης και μεθυστική. Και όταν έφθασε στο τραπέζι μας, είπαμε χαλάλι και το νοσταλγήσαμε και το αναζητήσαμε. Έτσι οφείλουμε κι εμείς να γίνουμε εκλεκτός και μεθυστικός οίνος που θα ευφράνει το Θεό!!!

ΣΥΜΠΑΝ ΣΥΣΤΟΛΗ-ΔΙΑΣΤΟΛΗ

Το σύμπαν πάλλεται μέσα στην εσωτερική αναδίπλωσή του και την εξωτερική εκδίπλωσή του. Είναι η συστολή και η διαστολή του. Και η έκφραση του λόγου της αναδίπλωσης και της εκδίπλωσης  του, είναι πάντοτε ένας αριθμός από το 1 μέχρι το 10 όσες είναι και οι βιολογικές πύλες στα ζωντανά όντα. Μία είναι απενεργοποιημένη από την γέννησή του, 9 είναι ενεργές, 1 από αυτές παράγει επιπροσθέτως λόγο, και άλλη  1 βασική είσοδος και 1 έξοδος (η ίδια) παράγει νέα ζωή. Επομένως κάθε υπολόγος του Λόγου έχει την έκφρασή του σε ένα αριθμό από το 1 μέχρι το 13. Σε αυτούς τους αριθμούς θα συνταχθεί το σύμπαν στην αναδίπλωσή του και με αυτούς τους αριθμούς θα εκδιπλωθεί πάλι.Στους αριθμούς αυτούς είναι κλειδωμένο το πεπρωμένο και η μοίρα του καθενός μας. Έναν από αυτούς τους αριθμούς,σαν μια έκφραση του λόγου του, τον φέρουμε  μέσα μας πολύ πριν γνωρίσουμε αριθμητική.

                                                      ................................................

   Το άρθρο αυτό θα επιχειρήσω να το ολοκληρώσω στο εγγύς μέλλον λόγω του ότι δεν είμαι ακόμη έτοιμη να το αποδώσω με απλό και σαφή τρόπο κι αν το επιχειρήσω θα καταπιέσω πολύ τον εαυτό μου διότι δεν θα βγεί φυσικά και αβίαστα και έστι ή θα σας μπερδέψει ή θα με παρεξηγήσετε.

Βιολογία

Κάθε έμβιο ον έχει 10 μικρές πύλες στο εξωτερικό του σώμα. Στο πρόσωπο έχει 7 (δύο τα μάτια, δύο τα αυτιά, δύο ρουθούνια, ένα στόμα).  Όλες αυτές οι πύλες είναι πύλες εισόδου.  Με αυτές προσλαμβάνει παραστάσεις,  ήχους, αναπνοή και τροφή.  Είναι δέκτες. Το στόμα είναι και πομπός δηλαδή πύλη εξόδου διότι από εκεί εκφέρουμε το λόγο.Στο υπόλοιπο σώμα έχει τρεις πύλες. Τον αφαλό που το συνέδεε κάποτε με το σύμπαν  σαν πύλη εισόδου και εξόδου και μετά την φυσική γέννηση απενεργοποιείται  και τις πύλες εξόδου των λυμάτων εκ των οποίων η μια βρίσκεται τοποθετημένη στο αναπαραγωγικό του όργανο και αποτελεί και πύλη εισόδου.  Με απλά λόγια έχουμε ένα ον  κατ΄εικόνα και ομοίωση του Θεού, άρα και του σύμπαντος με εννέα ενεργές πύλες απολύτως χρήσιμες και αναγκαίες προς χρήση για να είναι το ον λειτουργικό  και μια πύλη αρχική απενεργοποιημένη. Επίσης στους άνδρες, στα γεννητικά τους όργανα υπάρχει πύλη εξόδου σπέρματος, και στις γυναίκες στα γεννητικά τους όργανα υπάρχει πύλη εισόδου σπέρματος και εξόδου νέας μορφής ζωής. Συνολικά λοιπόν τα αρσενικά έχουν 12 πύλες εισόδου και εξόδου και τα θηλυκά έχουν 13 πύλες εισόδου και εξόδου και ένα απέραντο χημικό εργοστάσιο μέσα τους για να παράξουν ζωή. Ενώ λοιπόν όλα τα όντα λειτουργούν με αυτές τις πύλες για να συντηρήσουν τη ζωή τους, τα θηλυκά όντα είναι πιό προικισμένα γιατί μπορούν να δημιουργήσουν νέα ζωή μέσα στην κοιλιά τους!!! Από τη βιολογία λοιπόν πρέπει να διδαχθούμε  κατ΄αρχήν για τις πύλες του έμβιου όντος.

Spirit Μην ξεχνάς ποιός είσαι !

Ύμνος στην  τόλμη, στην εξερεύνηση του άγνωστου, αγάπης στα ιδανικά, στην ελευθερία, στην πνευματική ελευθερία,  στο ανανεωτικό πνεύμα, στο αδάμαστο πνεύμα, στη διακριτικότητα, στην ευγένεια, στην δύναμη, στη θέληση,  στην ακεραιότητα, στη δράση, στην αγωνιστικότητα,  στην αποφασιστικότητα, στην ευθύνη, στην πίστη και την εμπιστοσύνη στον εαυτό, στη συνέπεια με τις αξίες, στη δημιουργικότητα, στη μεγαλοψυχία, στην υγιή λογική, στην ενεργητικότητα, στο χάρισμα, στην εξυπνάδα, στην εγρήγορση, στην αισθαντικότητα, στην ευαισθησία, στην ζωτικότητα, στην εκτίμηση του κινδύνου, στην αυτάρκεια, στη λιτότητα, στην ανεξαρτησία. Ύμνος στο απρόβλεπτο!!!

Χαρακτηριστικές εκφράσεις : πρέπει να δώσω κι άλλη μάχη, δεν θα με λυγίσουν, μην με κρίνετε αφού δεν ξέρετε τι κρύβω μέσα μου, θα σας πολεμήσω, ποτέ δεν θα παραδοθώ, το κύμα δεν μπορείς να το καβαλήσεις, δεν μπορείτε να 'ρθείτε ακάλεστοι, δικός σας δεν θα γίνω, είμαι ελεύθερος, τίποτα δεν με τρομάζει, φύγετε μακριά μου, μην παίξετε μαζί μου, είμαι άγριος, δοκιμάστε αν θέλετε, ξέρετε ότι είναι παιχνίδι αυτό που κάνω....., να ξέρερε ότι εγώ το δρόμο το δικό μου θα τραβήξω, η καρδιά μου καλπάζει στον τόπο μου στον ουρανό και στο κοπάδι μου, άραγε με έχουν πεθυμήσει όπως εγώ?, θέλω να επιστρέψω στον τόπο μου, εδώ θα μείνω, άλλο δεν θα προχωρήσω, χάνω τον ευατό μου, χάνω το κουράγιο μου, θέλω να πεθάνω,  όμως κάτι μου λέει ΜΗΝ ΞΕΧΝΑΣ ΠΟΙΟΣ ΕΙΣΑΙ, θέλω να βρω τρόπο να δραπετεύσω, πρέπει να πολεμήσω για να είμαι ελεύθερος πάλι, πάντα κοντά σου θα γυρίζω, θα βρίσκω πάντα τον τρόπο...

Κρίση και Θεός

Η γενικευμένη κρίση που προκαλεί η σύγκρουση συμφερόντων παγκοσμίως και η οποία περιλαμβάνει  και γενικεύει  τη σύγκρουση των ατομικών συμφερόντων θα επιταχύνει ραγδαία τις εξελίξεις πάνω στον πλανήτη. Και η αδιαφθόρως  Θεόν Λόγον τεκούσα θα ανατείλει στους ορίζοντες και ο Θεός Λόγος θα εγκαθιθρυθεί επί της γής. Τότε ο Ιωσήφ θα δικαιωθεί για

την αμφιταλαντευόμενη πίστη του στο Θεό,  διότι δεν ενγώριζε από την αρχή το μέγεθος στο οποίο μπορεί να αναστήσει η  Θεοτόκος τον Λόγο,αλλά και για την συμπαράστασή του στην Θεοτόκον. Διότι εκ γυναικός πηγάζει το Θείον, όπως και εκ γυναικός πηγάζουν τα φαύλα  και  κάθε άνδρας οφείλει να είναι Ιωσήφ προκειμένου να γεννηθεί ο Θείος Λόγος. Ο δε Θείος Λόγος οφείλει να μην σέρνεται  σε υπολόγους, σε Λόγους μικρότερου αναστήματος.

Νόμοι

Δωρεάν λάβατε, δερεάν δώσετε.

Μοναρχία με Βασιλιά το Χριστό.

Θα το δείξει ο καιρός, είναι ο πιό δυνατός.

ΠΙΣΤΕΩΣ-ΕΛΠΙΔΟΣ- ΑΓΑΠΗΣ

Ζούσε κάποτε μια μάνα, η Κυρά Σοφία και είχε τρεις κόρες, την Πίστη την Ελπίδα και την Αγάπη. Ο νοών νοείτω... Για όσους δεν καταλαβαίνουν, δως μου δύναμη Θεέ, να τους αντέξω.......

Ηθικό δίδαγμα

Ο άνθρωπος ο άμυαλος δεν πρέπει να γεννιέται

κι αν γεννηθεί καμμιά φορά του πρέπει να πηδιέται

Η εξασφάλιση και η εγγύηση

Η μητέρα μου ήθελε να εξασφαλίσει τον εαυτό της και τις κόρες της με τον καλύτερο δυνατό τρόπο. Από μικρή με δίδαξε να γίνω ανεξάρτητη επειδή η ίδια στερήθηκε με το γάμο της την ανεξαρτησία της.Μόλις έγινα 18 μου δίδαξε να ντύνομαι με ρούχα καλά για να προσελκύσω το ενδιαφέρον σοβαρού άνδρα και τέλος μου δίδαξε ότι αν βρω άντρα, αυτός θα πρέπει να με γνωρίζει από τη μέση και κάτω, δηλαδή να μην γνωρίζει τι πιστεύω ή τι κρύβω στο μυαλό και την καρδιά μου. Το μόνο το οποίο ακολούθησα ήταν να γίνω ανεξάρτητη. Στην αρχή δεν ήξερα ότι με τον τρόπο που σκεφτόμουν θα μου συνέβαινε αυτό. Όμως σκεφτόμουν ως εξής: Θέλω πάντα να είμαι ο εαυτός μου και όχι ο παπαγάλος ενός ξένου σ΄εμένα εαυτού. Θέλω να προοδεύω με τις δυνάμεις μου και να τις ασκώ καθημερινά για να μπορώ να προοδεύω περισσότερο. Θέλω να μη φοράω  καλά ρούχα γιατί θα προσελκύσω το ενδιαφέρον υλιστών ανδρών που θα με βλέπουν σαν δώρο μέσα σε  ένα ωραίο περιτύλιγμα και αν πρόκειται να γνωρίσω άντρα και να με γνωρίζει από τη μέση και κάτω καλύτερα να μην γνωρίσω κανέναν. Η μητέρα μου, όπως και χιλιάδες άλλες γυναίκες της εποχής της τήρησαν ένα κώδικα που τις οδήγησε στο γάμο που ήταν για μένα εντελώς ανέντιμος. Δηλαδή αν κάποιος έδειχνε ενδιαφέρον προς αυτήν  πηγαίο και ανεξάντλητο περνούσε από την κρίση των εγγυήσεων. Δηλαδή αν έχει σπίτι, αν έχει εργασία, τι μισθό παίρνει, τι συστάσεις δίνει το χωριό του γι αυτόν, τι υπόσχεται να δημιουργήσει, αν η συμπεριφορά του είναι καθώς πρέπει. Με την ίδια αίσθηση για τη ζωή οδήγησε και τις κόρες της, εκτός από εμένα που ξέφευγα από τις παγίδες που μου έστηνε καθημερινά. Οι αδελφές μου έμαθαν καλά το μάθημά τους. Έμαθαν ότι αυτός ο οποίος δείχνει προτίμηση σε αυτές, αυτός τους χρωστάει ότι έχει και δεν έχει. Καμμιά δεν είναι ανεξάρτητη. Τους αρέσουν τα καλά ρούχα, τα βαμμένα μαλλιά τα μπιχλιμπίδια και αξίζει πάντα αυτός που έχει να τους προσφέρει ότι τραβάει η ψυχή τους. Η μητέρα μου νιώθει ότι επιτέλεσε το έργο της σαν μάνα με τις δύο κόρες της. Είναι πιό υπάκουες από μένα και στην μάνα τους και στον άντρα τους. Είναι πιό ώριμες να βλέπουν το συμφέρον τους και να ζητούν για κάθε προσφορά εξασφάλιση και εγγύηση. Είναι πιό γνωστικές από μένα. Αντιθέτως εγώ είμαι κακοντυμένη, παράταιρη και παρακατιανή, δεν κοιτώ το συμφέρον μου γι αυτό δεν προκόβω όπως εκείνες, δεν ξέρω να παγιδεύω τον άνδρα, δεν ξέρω να φυλάγομαι, αλλά λέω ξεδιάντροπα όλα μου τα μυστικά  αδιακρίτως παντού, χωρίς καμμιά απολύτως εξασφάλιση ή εγγύηση κατοχυρωμένη, έτσι ώστε να γίνομαι περίγελος του καθενός. Τι να πω τώρα!!! Για μένα όποιος με ξέρει πρέπει πρώτα να κοινωνήσει μαζί μου με τη σκέψη, με την ψυχή σε ότι αντιμετωπίζω και από το λόγο του θα κρίνω αν αξίζει να του ξαναμιλήσω. Είναι ομολογουμένως ένας τρόπος που μόνο εγγυήσεις δεν ζητά, αλλά μόνο εγγυήσεις δίνει μιας και δεν υπάρχει ασφάλεια και εγγύηση πουθενά, αλλά εγγύηση είναι η συνέπεια κάθε ανθρώπου στον λόγο του.Την ασφάλεια και την εξασφάλιση είναι υποχρεωμένος να την δώσει ο καθένας στον εαυτό του μόνος του για μένα. Όσον αφορά την εγγύηση πρέπει να παίρνεις και να δίνεις εγγύηση σαν αμοιβαίο κεφάλαιο και όχι μόνο να ζητάς εγγύηση. Θα το καταλάβει ποτέ η μητέρα μου και οι κλώνοι της???  Αυτές έχουν μάθει χωρίς να πιστεύουν σε τίποτα, ότι και ο ανάπηρος θα πρέπει να βρει ασφάλεια και εξασφάλιση με εγγυήσεις και μάλιστα όλα αυτά θα πρέπει κάποιος να τα αναλάβει. Με αυτόν τον τρόπο καταλαβαίνουν την αγάπη και  τις υπηρέτησα με αυτόν τον απαράδεκτο για μένα τρόπο που θέλουν. τσακίζοντας όμως αυτά τα ιδιοτελή "θέλω" τους με το λόγο εν αρχή.

Περιγράφοντας τη μορφή!

Ζει ανάμεσά μας ένας άνδρας, που είναι αυτό που είναι και κανένας δεν ξέρει τι είναι αυτό!!! Διακατέχεται από ένα απεριόριστο ενδιαφέρον να ζήσει και να καταναλώσει οτιδήποτε του προσφέρεται  με τις μικρές του  οικονομικές δυνατότητες, χωρίς να ξοδευτεί ιδιαίτερα και η κύρια κλίση του είναι το διάβασμα και η γραφή. Αγαπά πολύ την Πολιτική, την Ποίηση, την Ιστορία, τη Φιλοσοφία και μιας μορφής ανατολίτικη μουσική.  Είναι πάντοτε μάχιμος. Μελετά το κάθετί και προσπαθεί να το τοποθετήσει κάπου και να το δει από όλες τις πλευρές του. Με προθυμία το πλησιάζει και βγάζει συνεχώς συμπεράσματα, τα οποία συνεχώς τα αμφισβητεί, συνεχώς τα αναθεωρεί, συνεχώς τα διασκευάζει, συνθέτει άπειρα σενάρια, εκκρίνει άπειρη οραματίνη. Βλέπει στο μέλλον καίρια με άλογες εφορμήσεις κατά τον λοιπό κόσμο. Η άποψή του για τη ζωή, είναι να εξαγοράσει το χρόνο και να ζήσει την κάθε στιγμή με αυτοφυή περίσκεψη και δημιουργία. Ταλαντεύεται τόσο πολύ με μεταπτώσεις στην σκέψη. Δείχνει πειθαρχία μεμονωμένες στιγμές, μόνο όταν είναι ανάγκη. Έχει την εσωτερική ανάγκη να διδάξει, να κατευθύνει, να οδηγήσει τα πράγματα και να τα εγκλωβίσει στο δικό του Λόγο. Όμως, δεν έχω ανακαλύψει ποτέ ικανότερο άνθρωπο να διαλύσει οποιοδήποτε σύστημα σκέψης και να το ανακατασκευάσει από τα κομμάτια του, σε ανώτερη διάσταση. Θεωρητικά είναι ο απόλυτος εχθρός, μέσα στις συνέπειες της διάλυσης. Όμως στο βάθος, υπάρχει μια πολύ δυνατή αγάπη για την ανασύνθεση μιας νέας μορφής. Παλεύει για μια νέα μορφή, ατελείωτα, ασταμάτητα, ανελέητα. Είναι ένας Θεός, είναι ένα Κάθαρμα!!! Πολλοί  έχουν αισθανθεί κίνδυνο και τον έχουν μισήσει σε βάθος χρόνου και πολλοί τον έχουν αγαπήσει και τον έχουν αποδεχθεί και τον έχουν εγκρίνει σαν τον απόλυτο φίλο. Δεν έχει καμμιά σχέση, με τις προτιμήσεις ή τις γνωστές συνήθειες του κόσμου τούτου. Είναι κι αυτός προβληματικό άτομο με ειδικές ανάγκες, μέσα στην κοσμική "κανονικότητα". Και ο Θεός βοηθός !!!

Παραβολή *3*

Κάποτε ένας άνδρας αποφάσισε να νυμφευτεί επειδή η γυναίκα που εγνώριζε ήταν ήδη έγκυος. Εκείνη επιδιώξε αυτή την εγκυμοσύνη για να τον εξαναγκάσει σε γάμο. Είχε μεγαλύτερη εμπειρία στις σχέσεις με το άλλο φύλο σε σχέση με τον άνδρα της. Ο άντρας καταγόταν από ορφανή από πατέρα οικογένεια με πολλές αδελφές, τις οποίες βοήθησε όλες να αποκατασταθούν. Η μητέρα του δεν ήξερε ότι ασκούσε ψυχολογική βία στο  προτελευταίο παιδί της που ήταν αγόρι ζητώντας του χωρίς να το ομολογήσει την στήριξη όλης της οικογένειας και αντικαθιστώντας στο πρόσωπο του παιδιού αυτού τον αδικοχαμένο στον πόλεμο άνδρα της. Το παιδί αυτό μεγάλωνε μέσα σε πολλές γυναίκες και μέσα σε μεγάλη πίεση από όλες, οι οποίες ακόμα και όταν έφτασαν 60 ετών ζητούσαν για κάθετί τη συμβουλή και την συμπαράστασή του. Η γυναίκα του ήταν διαφορετική από αυτές, άρα ήταν φυσικό να αποτελέσει ένα ερωτικό ζητούμενο για τον άνδρα αυτό. Όμως η γυναίκα αυτή αναγνωρίζοντας την ευγένεια, την καλοσύνη και το φιλότιμο του άνδρα αυτού σχημάτισε την εικόνα του ιδανικού συζύγου και τον πολιόρκησε μέχρι που από ενοχές για την εγκυμοσύνη της την παντρεύτηκε. Από το γάμο άρχισε ο Γολγοθάς.Ενώ ντύθηκε νύφη στο δικό του σπίτι απελπισμένη για το ότι δεν έχει κανένα συγγενή, στο γάμο κάλεσε 50 άτομα για συγγενείς και φίλους. Μέσα σε λιγότερο από 24 μήνες από το γάμο απέκτησε μαζί της 3 παιδιά τα οποία εκείνη ήθελε να ζήσουν σαν πριγκηπόπουλα και όπως είναι φυσικό σταμάτησε να εργάζεται. Ο άνδρας ήταν απόφοιτος της Σιβιτανιδείου σχολής και μισοαπόφοιτος της Βιομηχανικής Πειραιά. Εργαζόταν σε εργοστάσιο κλωστουφαντουργίας στο οποίο δεν άργησε πολύ να  γίνει διευθυντής. Η γυναίκα του συνεχώς τον παρακινούσε για μια πολυέξοδη κοινωνική ζωή με πλούσια τα ελέη. Γίναν κουμπάροι σε γάμους και βαφτίσια περισσότερο από 50 φορές με παράγοντες του τόπου της επαρχίας όπου ζούσαν. Ζούσαν σε ένα ρετιρέ 200 Μ2 με τεράστια μπαλκόνια και τα μπάρμπεκιου ήταν σχεδόν καθημερινό χόμπυ. Γιορτές, πάρτι για τα παιδιά, ανεξέλεγκτη κοινωνικότητα και όλα αυτά με τις προσπάθειες του συζύγου που κατάντησε να εργάζεται νύχτα με νύχτα για να εξοφλεί τις υποχρεώσεις. Τα παιδιά μεγάλωναν και οι απαιτήσεις τους γίνονταν οικονομικά δυσβάσταχτες για το μισθό του διευθυντή. Σε όλο αυτό το διάστημα η σύζυγος γίνονταν όλο και πιό σπάταλη, όλο και πιό προκλητική. Που είναι το μοίρασμα της αγωνίας, των φόβων, της ανησυχίας, της κούρασης, της συνενόησης με τον άνδρα της???Που είναι η πνευματική ένωση και η πνευματική ανάταση αυτού του γάμου???  Που είναι το όριο του συζύγου προς τη σύζυγο όσον αφορά τον τρόπο ζωής?? Που πήγαν το μέτρο και οι αρχές του??  Που είναι ο σεβασμός και η εκτίμηση??? Ο γάμος αυτός είναι ολοφάνερο πως ιδρύθηκε και κινήθηκε γύρω από ένα σκοπό. Ένα σκοπό σκόπιμο και ετσιθελικό για χάριν της κοινωνικής αναγνώρισης. Ο άντρας προφανώς έπεσε θύμα της αναπλήρωσης που έκανε με αυτή την ερωτική επιλογή του στην ανέχεια της πατρικής του οικογένειας. Η τραγωδία στο τέλος όμως, έδειξε ότι η αρρώστια δεν εξυπηρετήθηκε από την κοινωνική αναγνώριση. Όλο το πνεύμα τους υπηρέτησε μια χλιδάτη  κοσμική ζωή με πολλά μπιχλιμπίδια, αλλά χωρίς ιδιαίτερο εσωτερικό περιεχόμενο. Ο άντρας δεν άντεξε. Λίγο πριν τα 55 παρουσίασε καρκίνο από τον οποίο κατέληξε σε ηλικία 63 ετών. Τα παιδιά μεγάλωσαν σαν πριγκηπόπουλα αλλά η σύνταξη δεν έφτανε να κάνουν όλοι μαζί τις συνήθειές τους. Παντρεύτηκαν λοιπόν σε μικρή ηλικία και απέκτησαν από τρία παιδιά το καθένα. Τώρα τη μητέρα δεν την φτάνει η σύνταξη ούτε για  να περιφέρεται από σπίτι σε σπίτι για να μεγαλώσει τα 9 εγγόνια και τα παιδιά έχουν αναπτύξει μωροφιλόδοξη συμπεριφορά με απωθημένα για την οικονομική στενότητα με την οποία είναι υποχρεωμένα να συμβιβάσουν τη  ζωή τους με τις υποχρεώσεις τους,αφού κανένα δεν είναι σε θέση να γίνει κι αυτό διευθυντής εργοστασίου, διότι από ανάλογες τέτοιες και άλλες συμπεριφορές η χώρα μας δεν έχει εργοστάσια.

Πατέρας-Μητέρα - Παιδί

Μητέρα και παιδί είναι η απόλυτα Ερωτική Πνευματική σχέση. Είναι η ύψιστη έκφραση της Αγάπης της Θυσίας και της Προσφοράς. Η τελειότερη σχέση. Από τη γέννηση όπου το παιδί βγαίνει μέσα από τη μητέρα, και την κάνει να αισθάνεται ότι δημιούργησε το τελειότερο έργο, από το θηλασμό και την μητέρα τροφό, η μητέρα είναι η απόλυτη παραστάτιδα του παιδιού της, η απόλυτη δασκάλα, η απόλυτη εξάρτηση του νηπίου από τον κόσμο, το απόλυτο δόσιμο της μητέρας προς το παιδί, όπου θυσιάζει κάθε επιθυμία της, κάθε αξίωσή της από τη ζωή, κάθε μέλλον της  στην ανατροφή και στην πρόοδο του μικρού της.Αυτό πρέπει να την κάνει να νιώθει πληρότητα, ευτυχία, εκπλήρωση του σκοπού της ύπαρξής της. Αν και δεν υπήρξα ποτέ μητέρα καταλαβαίνω την απόλυτη αφοσίωση, το απόλυτο ενδιαφέρον και την απόλυτη προσπάθεια και συμπαράσταση, την απόλυτη ταύτιση που επιδιώκει η μητέρα με το παιδί της. Πρέπει δε αυτά να είναι τόσο έντονα με την γέννηση, που σημαδεύουν την μητέρα μέχρι το θάνατό της απέναντι στο παιδί της.Η τέλεια τριγωνική σχέση είναι η απόλυτη αγάπη της μητέρας προς το παιδί και η απόλυτη αγάπη του άντρα προς τη γυναίκα του και η αγάπη του παιδιού προς τους δύο γονείς. Από τη μητέρα το παιδί μαθαίνει ότι είναι αγαπητό, μαθαίνει να αγαπά τον εαυτό του μαθαίνει να αγαπάει  τους άλλους και από τον πατέρα μαθαίνει μια ανώτερη αγάπη. Την αγάπη προς το Θεό. Η σωστή μητέρα θυσιάζει το δικαίωμά της στην κοσμική εργασία  προς χάριν του παιδιού της. Και ο σωστός πατέρας είναι ο απόλυτος στυλοβάτης της τέλειας αυτής Αγάπης. Εάν νομίζετε ότι δεν πληρείτε αυτές τις προυποθέσεις καλύτερα θα ήταν να μην πειραματιστείτε με τη δημιουργία οικογένειας. Διότι για να υπάρξει οικογένεια ορόσημο θα πρέπει η σχέση του ζευγαριού να είναι σχέση έμπνευσης προς την πνευματική ζωή ώστε το παιδί να γαλουχηθεί με τον τέλειο λόγο και να έχει υψηλού επιπέδου εκκίνηση στην ζωή του και εγχάραξη του λόγου του Θεού μέσα του, και άσκηση για την εφαρμογή του, από τους ίδιους του τους γονείς.

Κανονικότητα και αποκλίσεις

Χρόνια τώρα μελετώ τους ανύμφευτους και τις ανύπανδρες. Είναι τόσο ασυμβίβαστοι με την πειθαρχία του γάμου όσο τα άτομα με ειδικές ανάγκες είναι ασυμβίβαστα με την πειθαρχία της λογικής και της νοησιαρχίας. Χρόνια τώρα αναρωτιέμαι γιατί άραγε? Κι εγώ ανήκω σ΄αυτούς και γι αυτό έφτιαξα τόπο και χρόνο σε τούτο εδώ το μπλόγκ για να μείνω μαζί σας γιατί κάπου πρέπει να βρίσκομαι. Η απάντηση είναι ότι ο γάμος όπως έχει καταντήσει  σήμερα  δεν εγγυάται τίποτα εκτός από μια επαναληπτική ρουτίνα κούφιων υποχρεώσεων και παρωχημένων δικαιωμάτων. Έχει χαθεί κάθε ίχνος πνευματικότητας ακόμα και στις σχέσεις των ανθρώπων, φανταστείτε στο γάμο. Είναι πολύ σπάνιο φαινόμενο οι πνευματικοί δεσμοί. Το πνευματικό "γαμήσι" όμως είναι πολύ ανώτερο από το σαρκικό "γαμήσι".Για τα άτομα με ειδικές ανάγκες η απάντηση είναι ένα καλά κρυμμένο μυστικό που έχω παρατηρήσει. Αν και η συνειδητότητά τους  είναι κλειδωμένη  σε κάποιο επίπεδο μη συγκρίσιμο με του κανονικού ανθρώπου φαίνεται να εξελίσσονται όταν βρούν αγάπη και φαίνεται ότι κατέχουν ηθικό κώδικα εγγεγραμμένο μέσα τους, αντιλαμβάνονται περισσότερο  με την καρδιά τους τον κόσμο ως ένα θέατρο του παραλόγου και άμετρης νοησιαρχίας, περιφρονούν τον κόσμο ανταποδίδοντας την περιφρόνηση που εισπράτουν από αυτόν  και παρουσιάζουν αντίδραση σε διαφορετικό χιούμορ.Η ύπαρξή τους όμως στον κόσμο είναι μια ισχυρότατη δοκιμασία για τους λοιπούς. Η προσπάθεια αποκατάστασης ενός αναπήρου και της ημιαυτόνομης διαβίωσής του έχει υλικό και ψυχολογικό κόστος ατελείωτο μέχρι οριστικής εξαντλήσεως των δυνάμεων του "κανονικού ανθρώπου". Αξίζει εδώ να αναφέρω ότι άτομο με νοητική στέρηση που παρακολουθεί μαζί μου το πολιτικό παρασκήνιο στην τηλεόραση σε ερώτησή μου τι κατάλαβε από τη συζήτηση απάντησε" Τι να καταλάβω, ότι τρώγονται σαν τα σκυλιά??" και ξέσπασε σε πηγαίο γέλιο, ή επίσης μια χαρακτηριστική φράση που ακούω όταν πάω στην δουλειά είναι η εξής "ευτυχώς εγώ που δεν είμαι κορόιδο", κάτι που με κάνει να πιστεύω ότι πρέπει να αλλάξουμε τον κόσμο και τον ντουνιά όλοι μαζί για να γίνουν καλά αυτά τα άτομα. Να μοιραστούμε τη διαφορά βρε αδερφέ!!!Να γίνουμε εμείς λίγο "μη κανονικοί" να γίνουν και οι διανοητικά υστερούντες λίγο πιό "κανονικοί".Καλώ λοιπόν όλους ανύπανδρες και ανύμφευτους να αλλάξουμε τον κόσμο και περιμένω τις προτάσεις τους. Οι ανύμφευτοι και οι ανύπανδρες είναι απολίνουσες προσωπικότητες όσον αφορά το θεσμό του γάμου. Άλλοι γιατί δεν έχουν βρεί το ταίρι που θα τους εμπνεύσει και θα τους πείσει ότι αξίζει να κάνουν τον κόπο και άλλοι επειδή αμφισβητούν σε κάθε περίπτωση το θεσμό. Πάντως η διαταραχή τους έχει σχέση με την απόκλισή τους από την πνευματική ζωή και κάποια στιγμή καθώς θα ωριμάζουν οι σκέψεις τους, με πνευματική καθοδήγηση και ψυχολογική υποστήριξη  θα ανακαλύψουν αυτό το μυστικό και θα ερμηνεύσουν με απόλυτο τρόπο την προηγούμενη στάση και συμπεριφορά τους. Στην κορυφή της διαταραχής αυτής κάθονται οι νοητικά νοσούντες, αυτοί που δεν έχουν μια μόνο απόκλιση από την πνευματική ζωή αλλά την τέλεια απόκλιση από αυτήν. Δεν είναι καιρός να δράσουμε προς την πνευματική ζωή???

Γράμμα στο Γεώργιο Παπανδρέου

Η Ελλάδα για να αναπτυχθεί έχει θεμελίωση σε τρεις τομείς. Γεωργία, Τουρισμός, Ναυτιλία. Ας ξεκινήσουμε μ΄αυτούς τους τομείς την ανάπτυξή της και από το πλεόνασμα που θα φέρουν αυτοί ας πάμε στην πράσινη ενέργεια (φωτοβολταικά, ανεμογεννήτριες) Έχουμε δρόμο ακόμα για να εξάγουμε ήλιο και άνεμο. Το Δημόσιο ας καταστραφεί και όλοι ας βρουν τη μοίρα τους ή στη Γεωργία ή στον Τουρισμό ή στη Ναυτιλία αρχικά. Όσο συντηρούμε το Δημόσιο τόσο θα χρειαζόμαστε νέο δάνειο. Και δεν θα ησυχάσουμε ποτέ!!!

Γράμμα στον Γεώργιο Παπανδρέου

Αν οι Έλληνες είχαν την παραμικρή ευκαιρία να δουν το συλλογικό τους συμφέρον, και το συμφέρον της πατρίδας τους, τότε ομόφωνα θα αποφάσιζαν να ζητήσουν διαγραφή των τοκοχρεωλυσίων ή μεγάλου μέρους αυτών των τόκων που κάνουν το χρέος πολύ βαρύ και το υπόλοιπο χρέος να το διαιρέσουν δια του πληθυσμού που προέκυψε στην απογραφή και να το εξωφλήσουν άμμεσα κάνοντας επανεκίνηση της ελληνικής οικονομίας σε νέα βάση με ανώτερη επίγνωση και καλύτερη πρόθεση μετανιώνοντας για τα λάθη τους. Κατά αυτό τον τρόπο θα πλήρωνε καθένας τους 25.000 ευρώ. Όμως αδυνατούν και έτσι δίνουν για άλλη μια φορά την ευκαιρία στα ξένα κέντρα εξουσιών να εκμεταλλευτούν μακροχρόνια και ένας Θεός ξέρει για πόσο, όλα τα επίπεδα της ποιότητας της ζωής τους  αφού έχουν σοβαρές απώλειες μισθού, ξεριζώνονται εργασιακά, τα ακίνητά τους ούτε ενοικιάζονται, ούτε πωλούνται και είναι αντικείμενα σκληρής φορολογίας, οι καταθέσεις τους κινδυνεύουν και μονίμως θα είναι χρεωμένοι όσο κι αν πληρώσουν, και πιστέψτε με σε βάθος χρόνου θα πληρώσουν πολύ περισσότερα από 250.000 ευρώ έκαστος και  μονίμως θα είναι εξευτελισμένοι διότι είναι εντελώς ανεύθυνοι και παντελώς γελοίοι. Επομένως ότι πάθουν τους αξίζει. Εξάλλου κανείς δεν δέχεται να πληρώσει διότι όπως λένε δεν τα έφαγαν αυτοί. Αλλά και κανείς δεν ομολογεί ποιός τα έφαγε. Έτσι είναι το "ποιοτικό" συμφέρον. Όταν κλέβουν οι άλλοι, κάνεις τα στραβά μάτια, για να μπορείς να κλέβεις κι εσύ και όταν ξεσπάσει το πρόβλημα λες ότι δεν σου αναλογεί καμμία ευθύνη διότι άλλοι έκλεψαν. Αφού λοιπόν Γεώργιε Παπανδρέου ο λαός που αδυνατεί να αναλάβει τις ευθύνες του, εψήφιζε τόσα χρόνια, τους ίδιους και τους ίδιους διεφθαρμένους πολιτικούς  και δεν κατάλαβε το λάθος του, αφού χρεώθηκε 400 δις και δεν κατάλαβε το λάθος του, αφού δεν έσπευσε να εξωφλήσει έντρομος τα χρέη του, γιατί πάλι δεν κατάλαβε το λάθος του, αφού του αρέσει να σέρνεται στην υποτέλεια διότι δεν έχει συλλογική συνείδηση αφού δεν έχει καν ατομική συνείδηση, αφού αρέσκεται στην αποποίηση των ευθυνών του, έχετε κάθε δικαίωμα να του φερθείτε ανάλογα. Διότι το συλλογικό συμφέρον έχει σαν προυπόθεση την συλλογική συνείδηση, η οποία έχει σαν στοιχειώδη προυπόθεση την ατομική συνείδηση. Τι φταίνε όμως κι αυτοί που την έχουν αυτή τη συνείδηση? Γι αυτούς θα είσαστε λυτρωτής ή δήμιος? Όλα αυτά τα χρόνια υπήρχαν άτομα που υπέφεραν μέσα σ΄αυτή την άρρωστη Ελλάδα Υπήρχαν ευσυνείδητοι πολίτες που καλούνταν να πληρώσουν όλη τη διαφθορά σε όλα τα επίπεδα της ζωής τους, που εξαπέλυσαν στην χώρα μας οι  φαύλοι πολιτικοί  που παρέσυραν ένα ολόκληρο λαό με ανταλλαγή ατομικών συμφερόντων. Αργά το θυμήθηκε η πολιτική να σας διορίσει ποιμένα. Για αυτό διατηρώ επιφυλάξεις για το πόσο τελικά θα μας χρεώσετε. Αν είσασταν έντιμοι έστω και τώρα θα παγώνατε το χρέος ανά οφειλέτη στις 25.000 ευρώ έκαστος και θα ρυθμίζατε την χρονική αποπληρωμή του. Μόνο από την ετήσια απώλεια του μισθού μας πόσο θα πληρώσει τελικά ο καθένας και μέχρι πότε??? Καλά κάνετε όμως όλοι εσείς, αφού βρίσκετε και κάνετε...........Να γνωρίζετε όμως ότι χρεώνεστε με μια άνευ προηγουμένου αδικία για όσους ήταν ευσυνείδητοι πάντοτε και είστε υπόλογοι απέναντί τους σε αυτή τη ζωή και την άλλη. Εδώ θα ήθελα να πώ ότι φαίνεται άδικο να πληρώσουν όλοι 25.000 ευρώ έκαστος τη στιγμή που άλλοι είχαν μισθό 80.000 ευρώ ετησίως και άλλοι είχαν μισθό 5.000 ευρώ ετησίως. Όμως δεν γίνεται να κάνουμε ομελέτα αν δεν σπάσουμε αυγά. Η ανισότητα αυτή που γέννησε η εξουσία δεν μπορεί να διευθετηθεί σε μια μέρα. Όμως είναι ανάγκη η σωτηρία του πλοίου που πάει να βυθιστεί.Όσοι λοιπόν είχαν μισθό από 30000 ευρώ και πάνω θα πλήρωναν αυτοστιγμής με όλα τα μέτρα πίεσης και όσοι είχαν μισθό 5000 ευρώ θα είχαν την υποχρέωση να εξοφλήσουν τις 25.000 ευρώ σε βάθος χρόνου 10 ετίας. Και μετά θα κάνατε οποιαδήποτε άλλη μεταρύθμιση και αναδιάρθρωση χρειαζόμαστε. Όταν ο ασθενής είναι στο χειρουργείο το πρώτο που κοιτάς να έχεις διαθέσιμο είναι το αίμα !!! Το αίμα στην περίπτωση της οικονομίας είναι το χρήμα. Ξεκινήστε λοιπόν με αυτούς που έχουν χρήμα. Είναι υποχρεωμένοι να δώσουν πρώτοι αίμα!!

Το επιβαλλόμενο συμφέρον

Το συμφέρον που δεν μπορεί να ομολογηθεί είναι το συμφέρον που φιλοδοξεί να επιβληθεί κατά κάποιον τρόπο εκ του πονηρού. Ο Γεώργιος Παπανδρέου μιλά για την κυβέρνησή του ως υπηρέτης του συλλογικού συμφέροντος. Η ερώτησή μου στον Γεώργιο Παπανδρέου είναι γιατί να υπηρετήσει το συλλογικό συμφέρον πολιτών που δεν ομολογούν ότι θέλουν παντοιοτρόπως να επιβάλλουν το ατομικό τους συμφέρον ως προεξέχον ζητούμενο. Και την απάντηση θα τη δώσω στην ερώτησή μου μόνη μου και είναι η εξής: Όλως παραδόξως τα άτομα που θα υποκρύπτουν το ατομικό τους συμφέρον αναζητώντας ευκαιρία να το επιβάλλουν θα είναι αδρανή ή ενάντια στην προσπάθεια αποκατάστασης του συλλογικού συμφέροντος. Η Ελλάδα μπορεί να σωθεί αν εξυπηρετηθεί το συλλογικό συμφέρον των Ελλήνων. Οι Έλληνες που θα εργαστούν για το συλλογικό συμφέρον θα γιγαντώσουν το συλλογικό συμφέρον το οποίο με τη σειρά του, θα σαρώσει στα απόβλητα όλα τα απόκρυφα και κοντόφθαλμα ατομικά συμφέροντα και όλες τις ευκαιρίες που είχαν να επιβληθούν καταδυναστεύοντας κάθε υγιή σκέψη και ενέργεια. Μερικές φορές πιστεύω ότι ο Γεώργιος Παπανδρέου είναι Βιβλικό πρόσωπο, ένας ποιμένας,  ένα σπάνιο ή εξαφανισμένο  είδος πολιτικού και του απευθύνω ένα χαιρετισμό συμπαράστασης και επιβράβευσης και του εύχομαι κάθε επιτυχία στο έργο του. Πόσοι όμως είναι οι Έλληνες που ενδιαφέρονται για το συλλογικό συμφέρον???  Από εδώ ξεκινά μια ιστορία που είναι στο χέρι των Ελλήνων. Αν οι Έλληνες που ενδιαφέρονται για το συλλογικό συμφέρον είναι όλοι οι Έλληνες τότε σωθήκαμε. Άν όμως οι Έλληνες που ενδιαφέρονται για το συλλογικό συμφέρον είναι ο Γεώργιος Παπανδρέου και μερικοί  "αφελείς" θαυμαστές του, καλή ώρα όπως εγώ, τότε στην Ελλάδα δεν θα κατοικούν σε λίγο Έλληνες διότι ή θα καταστραφούν ή θα φύγουν. Μια ωραία λύση είναι να εξαναγκαστούν να γίνουν "ΕΛΛΗΝΕΣ" με ότι σήμαινε αυτό τις καλές εποχές των ΕΛΛΗΝΩΝ.

Γονείς και παιδιά- Δικαιώματα και Υποχρεώσεις

Το ζευγάρι έχει δικαίωμα να αποκτήσει παιδί. Μόλις το αποκτήσει έχει την υποχρέωση να το μεγαλώσει και να ασχοληθεί μαζί του, έτσι ώστε το παιδί αυτό να έχει τα απαιτούμενα εφόδια για να μπορέσει να σταθεί στα πόδια του και να ανοίξει τα φτερά του στη ζωή. Πρέπει να γνωρίζει τα όριά του, πρέπει να έχει προσανατολισμό, πρέπει να έχει γνωσιακά εφόδια, πρέπει να έχει καλή υγεία, πρέπει να έχει ηθικό κώδικα χαραγμένο μέσα του. Όλα αυτά αποτελούν την υποχρέωση του γονέα για το δικαίωμα που του δόθηκε να αποκτήσει παιδί. Το παιδί με τη σειρά του έχει υποχρέωση να εργαστεί σκληρά με τον εαυτό του και με ότι του δοθεί από τους γονείς, συγγενείς, φίλους και δασκάλους για να κατακτήσει επάξια την επίγνωση του εαυτού του και να βγεί άφοβα στη ζωή. Το παιδί οφείλει λοιπόν στον εαυτό του να μάθει να ζει χωρίς την προστατευτική φτερούγα του γονέα. Πρέπει να ασκείται καθημερινά προς αυτή την κατεύθυνση από τη γέννησή του μέχρι να την κατακτήσει. Μετά, κι εκείνο με τη σειρά του καλείται να επιλέξει σύντροφο.Ο σύντροφος που θα επιλέξει θα είναι κάποιος που μαζί με αυτόν θα συνδιαμορφώσει όρια, προσανατολισμό, υγεία και ηθικό κώδικα προκειμένου να οικοδομήσουν μαζί μια σχέση γάμου και να επαναλάβουν διαμέσου της γεννετήσιας ορμής την παράδοση της σκυτάλης στο παιδί τους. Και όλα αυτά επ' αγαθό της κοινωνίας.... βεβαίως.

Σ΄αυτή τη ζωή το δικαίωμά σου να ζείς με φροντίδα και υποστήριξη από τους γονείς σου μέχρι να ενηλικιωθείς γεννά και υποχρέωση για σένα. Το επιτάσσει ο ηθικός κώδικας. Η υποχρέωση λοιπόν είναι να σταθείς γερά στα πόδια σου και να προσφέρεις κι εσύ επ' αγαθώ της κοινωνίας βεβαίως. Έτσι μόνο θα ωφελήσεις κατ΄αρχήν τον εαυτό σου και μετά όλους τους άλλους, διότι αν δεν μπορείς να ωφελήσεις τον εαυτό σου, δεν μπορείς να ωφελήσεις κανένα. Ο γονέας όταν γεράσει και αρχίσει να παρουσιάζει έκπτωση στις λειτουργίες του, οφείλει να πάει στα παιδιά του, όπως και όπου επέλεξαν αυτά να είναι. Έχει δηλαδή την υποχρέωση να ακολουθήσει τα παιδιά του. Μέσα εκεί θα δει τους κόπους του να νοηματοδοτούνται ή θα πληρώσει τα λάθη του. Ο γονέας στα γεράματά του οφείλει από τον ηθικό κώδικα να ακολουθήσει τα παιδιά του. Αν, και μόνο αν, τα παιδιά του δεν τον θέλουν, τότε θα στραφεί αλλού, ακόμα και στο γηροκομείο. Αν όμως αυτός επιλέγει να μην ακολουθήσει τα παιδιά του, τότε ο ηθικός κώδικας βαρύνει αποκλειστικά αυτόν. Οφείλει στον εαυτό του, να διδαχθεί από τα παιδιά του, την εξέλιξη στην κοινωνία και στον άνθρωπο που αυτά έχουν κατακτήσει. Εξάλλου αυτό θα είναι ένα μεγάλο δώρο που θα του προσφέρει η ζωή. Τα παιδιά έχουν υποχρέωση να προσφέρουν αυτή την ανταμοιβή στους γονείς τους. Έαν βρίσκουν δυσκολία, θα πρέπει να διαχειριστούν αυτή τη δυσκολία, έτσι ώστε να εκπληρώσουν τον ηθικό άγραφο αυτό κώδικα των δικαιωμάτων και υποχρεώσεών τους. Αν διαπιστώσουν ότι το ταίρι τους δεν είναι ανεκτικό και παρεμποδίζει την εκπλήρωση του κώδικα να μην παντρεύονται ποτέ ή να χωρίζουν, διότι πάνω από κάθε συμφέρον, πάνω από κάθε λογική, πάνω από κάθε ψυχολογία, ΕΙΝΑΙ Η ΗΘΙΚΗ ΤΩΝ ΔΙΚΑΙΩΜΑΤΩΝ ΚΑΙ ΤΩΝ ΥΠΟΧΡΕΩΣΕΩΝ, η οποία αν παραβιαστεί τιμωρεί αλύπητα.

Διατριβή πάνω στη Μαθηματική διατριβή της Υπατίας της φιλοσόφου

O Λόγος γεννά τα πάντα. Στον Λόγο καταλήγουν όλα.Ο Λόγος παράγει το Νόμο κάθε Νομοτέλειας.Ο Λόγος δίνει τη σκυτάλη από την θεωρία στην πράξη και από την πράξη στην θεωρία.Ο Λόγος παραμένει στον μαυροπίνακα του Χρόνου μέχρι την πλήρωσή του. Ο Λόγος παράγει το Χώρο. Ο Χώρος παράγει το Χρόνο. Δια του Λόγου διαστέλλεται και συστέλλεται το Σύμπαν.Ο Λόγος βρίσκει πάντα τον εκφραστή του μέσα στο σύμπαν. Ο εκφραστής του θα είναι αυτός που θα συντονιστεί με το συγκεκριμένο Λόγο. Όλος ο Λόγος διακατέχει και κυβερνά το σύνολο των οντοτήτων στο σύμπαν (από μυρμήγκια, μέχρι ανθρώπους, μέχρι πλανήτες, αστέρια και γαλαξίες). Όλος ο Λόγος,  με τα επιμέρους μέρη του, κατευθύνεται από το Λόγο που έχει τη μεγαλύτερη Δύναμη. Αυτός είναι ο επικρατέστερος όλων.Ο δυνατότερος επιμέρους Λόγος κυβερνά περιοχή του Σύμπαντος. Ο πλέον δυνατός  Λόγος όλων αυτών των περιοχών του Σύμπαντος,  στροβιλίζει τα σύμπαντα. Δια του Λόγου μεταμορφώνονται οι οντότητες από το μικρόκοσμο στο μακρόκοσμο μέσα από μια μυστηριακή μαθηματική αναλογία του Λόγου. Δια του Λόγου εξελίσσεται ο Θεός  μέσα στα σύμπαντα. Δια του Λόγου αναπτύσσεται η συνείδηση. Δια του Λόγου επέρχεται η κρίση της συνειδήσεως. Δια του Λόγου αποκαλύπτονται τα μυστήρια. Όταν έχεις Λόγο που δεν εννοείς, τότε είσαι υποχρεωμένος να πείς: "Ας Τον να υπάρχει....."  Τότε θα υπάρχει μέσα σου  ο Λόγος αυτός,σαν η δεύτερη εστία της κωνικής τομής της ελλείψεως στα μαθηματικά, όπως την ανακάλυψε η Υπατία η φιλόσοφος, που θέτει τους πλανήτες σε τροχιά όχι κυκλική με ένα κέντρο στον κύκλο, αλλά ελλειπτική με δύο εστίες. Η μια εστία είναι το κέντρο της βαρυτικής έλξης και έχει να κάνει με την υλική υπόσταση και τη φυσική νομοτέλεια και η άλλη εστία είναι ο Λόγος ή επιμέρους μέρος Του. Οι δύο αυτές εστίες εναλλάσσουν την δυναμική τους διότι ο Λόγος είναι η ριζική εκπόρευση της δυναμικής αυτής και η εστία του Λόγου διαποτίζει και υπερκερνάει την εστία κάθε φυσικής νομοτέλειας.

Κρίση

Δεν περιμένουμε τη Σταύρωση του Μεσσία, αλλά την Κρίση ζώντων και νεκρών. Η κρίση που ζούμε είναι πνευματική κρίση. Γι αυτό μην αισθάνεστε καμμιά ενοχή εάν χρησιμοποιείτε την ευγενή πνευματική διάκρισή σας, για να κρίνετε, ότι πρέπει να  κριθεί,  ότι δηλαδή επιφέρει ηθική βλάβη στον άνθρωπο. Μην κάθεστε με σταυρωμένα τα χέρια και τα πόδια. Αντιθέτως,φωνάξτε με όλη σας τη δύναμη προς τα έξω, "ας έρθει η κρίση εδώ και τώρα", για να ξεκαθαρίσει τον άνθρωπο από τον απάνθρωπο.  Μην αισθανθείτε λεπτό ότι αυτό είναι έργο του Θεού και άρα θα το αφήσουμε στα χέρια Του.Αυτή την πνευματική θυσία απαιτεί ο Θεός και όχι τη σταύρωσή μας.Τσακίστε  με το λόγο σας την απρέπεια, την ασυνέπεια, την αμετροέπεια και την αυθάδεια που εξαφάνισε το Θεό και έκανε τον άνθρωπο επαίσχυντο ηθικά και όργανο του Διαβόλου. Το χρήμα είναι υπηρέτης μας και όχι εμείς υπηρέτες του χρήματος. Ο Θεός παρουσιάζεται σε όποιον τον Θέλει και σε όποιον Μάχεται γι΄αυτόν προκειμένου να οικοδομήσει σχέση μαζί Του. Η παρουσία  του Θεού μέσα σας θα σας οπλίσει με τη Δύναμη που χρειάζεστε. Με αυτό τον τρόπο θα στηριχθούν από εσάς και τα πνευματικά σας αδέλφια και θα καταφέρουν να επιζήσουν στην κρίση αυτή. Ζητήστε τα πνευματικά σας αδέλφια. Τα έχετε και σας έχουν ανάγκη!!! Έτσι μόνο όπως λέει και ο ποιητής Αγγ. Σικελιανός "Τον Έρωτά σου, ο Έρωτας ακέριο τον προσμένει"!!!

Το συμφέρον

Φίλοι μου, είναι αδύνατον κάθε έμβιο ον, από το μυρμήγκι μέχρι τον άνθρωπο, να μπορέσει να ζήσει έξω από την έννοια του συμφέροντος.Το συμφέρον είναι κάτι που καθορίζει κάθε ατομική φύση. Το πρόβλημα με το συμφέρον δεν είναι η εννοιά του αυτή καθεαυτή, αλλά το που τοποθετεί κανείς την έννοια αυτή. Π.χ κάποιος πιστεύει ότι το συμφέρον του είναι να σπουδάσει, άλλος πιστεύει ότι το συμφέρον του είναι να κάνει πλούσιο γάμο και τρία παιδιά, άλλος πιστεύει ότι το συμφέρον του είναι να είναι ανεξάρτητος, άλλος πιστεύει ότι το συμφέρον του είναι να γυρίσει όλη τη γη με ταξίδια, άλλος πιστεύει ότι το συμφέρον του είναι να προσκολληθεί κάπου για να βολευτεί χωρίς να εργάζεται, άλλος πιστεύει ότι το συμφέρον του είναι να ζήσει στο χωριό και όχι στην πόλη κτλ. Υπάρχουν άπειρα συμφέροντα, τόσα πολλά όσα είναι και τα όντα. Δεν νοείται ύπαρξη που να μην καίει μέσα της η φλόγα ενός συμφέροντος  που πηγάζει από ένα πιστεύω. Το παράδοξο είναι ότι τα συμφέροντα αυτά δεν αλληλοκατανοούνται. Καθένα από αυτά θεωρεί τον εαυτό του "το ιδανικό συμφέρον" και εξαπολύει μύδρους απέναντι στα άλλα συμφέροντα. Συνήθως ο άνθρωπος θυσιάζει τη ζωή του στο βωμό ενός συμφέροντος, ή ενός συμπλέγματος συμφερόντων που είναι κοινωνικά αποδεκτά διότι είναι πλειοψηφικά αποδεκτά. Το μυστικό για να δεις Θεό είναι να μπορέσεις να δεις καταρχήν το συμφέρον του διπλανού σου. Δεν λέω να το ασπαστείς αλλά να το καταλάβεις. Είναι το πιό δύσκολο πράγμα ειδικά αν αντίκειται στο δικό σου συμφέρον. Ο Θεός τώρα, ο δικός σου και του διπλανού σου είναι αυτό που θα προκύψει από τη σύνθεση των συμφερόντων των δύο. Κάθε φορά που θα προστίθεται τρίτος στην ομάδα αυτή θα πρέπει να εκπληρώνονται και τα δικά του συμφέροντα. Ο Θεός που θα προκύψει από τη σύνθεση των συμφερόντων των τριών είναι ανώτερος από το Θεό που εξυπηρετούσε τα συμφέροντα των δύο. Είναι ένας θεός πιό δυνατός. Πάρα πολλοί άνθρωποι που μου έχουν ζητήσει  βοήθεια  και την έχω δώσει απλόχερα με το δικό μου τρόπο, με έχουν ρωτήσει γιατί δεν κοιτάζω το συμφέρον μου. Κάθε φορά που ασχολούμαι μαζί τους, με ρωτούν γιατί δεν κοιτάζω το δικό μου συμφέρον. Η απάντησή μου είναι ότι το συμφέρον μου είναι η συνισταμένη δύναμη όλων των συμφερόντων τους. Δεν καταλαβαίνουν τίποτε και τότε τους ρωτώ εγώ "Ποιό είναι το συμφέρον μου?" και ο καθένας μου αποκαλύπτει ότι το δικό μου συμφέρον θα έπρεπε να είναι το προεπιλεγμένο δικό του συμφέρον. Ας μην ζητούν λοιπόν βοήθεια από εμένα που δεν γνωρίζω το συμφέρον μου, αλλά από το συμφέρον τους που τόσο καλά το ξέρουν και τόσο καλά το πιστεύουν. Ο άνθρωπος που δεν αναθεωρεί το συμφέρον του προς την κατεύθυνση της εξυπηρέτησης και των συμφερόντων των άλλων δεν είναι άνθρωπος!!! Πολύ δε περισσότερο, άνθρωπος δεν είναι αυτός ο οποίος για να εξυπηρετήσει το δικό του συμφέρον βλάπτει το συμφέρον κάποιων άλλων. Βασική όμως κίνηση που προυποθέτει την εξυπηρέτηση των συμφερόντων είναι να ομολογήσει καθένας δυνατά και προς όλες τις κατευθύνσεις το δικό του συμφέρον. Τότε δημιουργείται αυτομάτως η υποχρέωση από όλους να το σεβαστούν κατ΄αρχήν και αν αξίξει τον κόπο να το ακολουθήσουν κιόλας.

ΣΤΑΥΡΩΣΗ

Βασική ερώτηση όλων των ανθρώπων, είναι αν ένας ψυχιατρικά διεγνωσμένος τύπος ανθρώπου με συμπτώματα έκπτωσης λειτουργιών και αντιπαραγωγικός ή έχων αποκλίνουσα συμπεριφορά, αξίζει να αμοίβεται μισθολογικά όσο οι υπόλοιποι συνάδελφοί του, οι αποκαλούμενοι "υγιείς", παραγωγικοί και λειτουργικοί. Εκ πρώτης όψεως, θα έλεγε κανείς, ότι οι άνθρωποι αυτοί θα έπρεπε να στιγματιστούν κοινωνικά σαν απόβλητοι, να εγκλειστούν σε ιδρύματα ημιαυτόνομης διαβίωσης, να αμοίβονται με σύνταξη αναπηρική έτσι ώστε να καλύπτουν τις ανάγκες τους τσίμα τσίμα.Αυτή είναι μια νεοναζιστική άποψη, η οποία υπάρχει, διότι είναι δημοφιλέστερη, αφού ο άνθρωπος έχει ως κύριο μέλημά του την κατασκευή ενός αποδιοπομπαίου τράγου για να εξιλεώνεται ο ίδιος κάθε φορά που θα συγκρίνεται μαζί του. Έχει ενδιαφέρον να συγκρίνεσαι με έναν ανυπόληπτο άνθρωπο που έχει περάσει στην αντίπερα όχθη, είναι αλλούτερος και δεν τηρεί τις κατεστημένες κοινωνικές συμβάσεις ή τουλάχιστον δεν προσποιείται ή δεν υποκρίνεται ότι τις τηρεί. Όμως φίλοι μου τα πράγματα δεν είναι καθόλου έτσι!!! Πρέπει να ερευνηθεί κατά πόσον ένας άνθρωπος που παρουσιάζει αυτήν την έκπτωση λειτουργικότητας, παραγωγικότητας και υγείας έχει απωλέσει την ψυχή του με δική του υπαιτιότητα ή έχει υποστεί ανήκεστο ηθική βλάβη και εξετράπει των φυσιολογικών του ορίων μη μπορώντας να συλλάβει όταν υπέφερε την πηγή και την αφορμή των προβλημάτων του και να δώσει τη λύση. Μια τέτοια ηθική βλάβη είναι η υπερφόρτωση η εργασιακή υπέρ του δέοντος, η διανοητική εξάντληση μετά από σκληρή προσπάθεια, η ερωτική απογοήτευση μετά από ένα μεγάλο έρωτα, ο σεξουαλικός βιασμός ως εσχάτη παραβίαση του δικαιώματος του ανθρώπου, η συνεχής απόρριψη σε βαθμό που το άτομο μαθαίνει την αυτουποτίμηση και τα κομπλεξ κατωτερότητας σαν πρώτο είδος προς κατανάλωση στην καθημερινότητά του.Ένα τέτοιο άτομο, που όμως υπομένει και αγωνίζεται να επανέλθει και είναι άκακο και αβλαβές για τον κοινωνικό του περίγυρο, μέσα από αυτή την τραγική εμπειρία του ψυχιατρείου, που αντιστοιχεί στην σταύρωση, αναστένεται δυνατότερο και εξαγιάζεται μέσα σ΄αυτή την οδυνηρή θυσία. Ένα άτομο όμως, που πήρε όλες τις βοήθειες που υπάρχουν στην κοινωνία για να βαδίσει σωστά και επιλέγει την αντικοινωνική διαταραχή της προσωπικότητας που σημαίνει περιφρόνηση και παραβίαση των δικαιωμάτων των άλλων, αδυναμία συμμόρφωσης με τις κοινωνικές σταθερές, εξαπάτηση από επανειλημμένα ψέματα, ή εξαπάτηση άλλων ατόμων για προσωπικό κέρδος ή ευχαρίστηση, ευερεθιστότητα και επιθετικότητα, απερίσκεπτη περιφρόνηση της ασφάλειας του εαυτού ή των άλλων, σταθερή ασυνέπεια στην εργασιακή του συμπεριφορά ή στην εκπλήρωση υποχρεώσεων και έλλειψη τύψεων, αδιαφορία, κακομεταχείριση του άλλου ή κλοπή του άλλου ή εκλογίκευση των πληγών που του προξένησε, είναι ένα άτομο που καταλήγει στην σταύρωση του ψυχιατρείου γιατί έχει απωλέσει την ψυχή του.Στην πρώτη περίπτωση, το άτομο μέσα από επανεκπαίδευση και κοινωνική δραστηριότητα, ανακαλύπτει την ψυχή του εκ νέου και αρχίζει να αναζητά το ενδιαφέρον και την ευχαρίστησή του και να δημιουργεί σε ανώτερο επίπεδο, σύμφωνα με τις ιδιαίτερες κλίσεις του, έξω από το ψυχιατρείο και μάλιστα, με υπερβάλοντα ζήλο προσπαθεί να αποκαταστήσει και να απαλλείψει  το κοινωνικό στίγμα που το χαρακτηρίζει, ενώ στην δεύτερη περίπτωση το άτομο εξελίσσεται σε τρόφιμος του ψυχιατρείου, που δεν επιδέχεται παρέμβαση θετική για την περαιτέρω εξέλιξή του και επανακοινωνικοποίησή του. Υπάρχουν περιπτώσεις τροφίμων ψυχιατρείου που δίνουν μαθήματα αγωγής σε ψυχιάτρους, αλλά οι ψυχίατροι αδυνατούν να εννοήσουν ότι αξίζουν καν αυτοί οι άνθρωποι για δάσκαλοί τους. Το παράδειγμα το αντλώ από την σταύρωση του Χριστού μαζί με ληστές και εγκληματίες. Η κοινωνία μας ουδέποτε καθώς ανατρεφόμαστε δεν έδειξε την απαιτούμενη εγρήγορση στις κλίσεις μας και τα ενδιαφέροντα που μας ευχαριστούν. Δημιούργησε φόρμες κατεστημένες για να οδηγήσει τα άτομα σε ένα μαζικό κοινωνικό εγκλεισμό ιδρυματοποιώντας ολόκληρη την κοινωνία και πετυχαίνοντας την μη ευχαρίστηση κανενός. Όμως μόνο όταν κάποιος είναι ευχαριστημένος μπορεί να είναι και ουσιαστικά δημιουργικός.