Ρώτησα κάποιον γέρο άν έχει πονέσει ποτέ και έμαθα ότι όπου γεννιέται κανείς εκεί πονάει. Ρώτησα τη μητέρα μου αν έχει πονέσει ποτέ και είπε ότι έχει πονέσει για τα παιδιά της. Ο περισσότερος κόσμος που έχει οικογένεια αυτό λέει. Ρώτησα μία μάρτυρα του Ιεχωβά και είπε ότι έχει πονέσει πολύ για το Θεό. Μια συναδελφός μου είπε ότι έχει πονέσει πολύ για τον πατέρα της. Ο φίλος μου ο Γιάννης πονάει αφάνταστα για τα βιβλία και τη γνώση. Ο ασφαλιστής μου, που είναι και χρηματοοικονομικός σύμβουλος και χρηματιστής, πονάει πολύ για το χρήμα. Η οδοντίατρος μου, που είναι παθιασμένη με τη εργασία της, πονάει για την εργασία της. Ακόμα και ένας βολεμένος καθ΄ολοκληρίαν πονάει αφάνταστα για την βόλεψή του. Ο ηλίθιος του Ντοστογιέφσκι πόνεσε πολύ για την αλήθεια. Παρατηρώ ότι όπου επενδύει κανείς συναισθηματικά επί μακρόν εκεί πονάει. Όσο περισσότερο δε επενδύει συναισθηματικά κάπου, σε κάποιον ή σε κάτι τόσο μεγαλύτερο πόνο θα δοκιμάσει από αυτά. Εγώ μέσα από αυτή την κατανόηση προσπάθησα να κάνω διασπορά στις συναισθηματικές μου επενδύσεις. Όμως αυτό που εισπράτω είναι πόνος μεγάλος από παντού και ανάλογος της μεγάλης διασποράς. Το συμπέρασμά μου είναι ότι δεν πρέπει να επενδύουμε συναισθηματικά κάπου, σε κάποιον ή σε κάτι, αλλά να είμαστε ανοιχτοί σε όλα τα ενδεχόμενα της ζωής. Μπορεί να το έχω καταλάβει, όμως μου είναι αδύνατον ακόμα να το εφαρμόσω πρακτικά γιατί τα συναισθηματικά βαρίδια των επενδύσεων που προεπέλεξα ασυνείδητα στο παρελθόν να σηκώσω, με πονούν πολύ και δεν ξέρω πως θα τα ξεφορτωθώ για να ξαλαφρώσω ψυχικά λιγάκι. Ο άνθρωπος επιλέγει τα συναισθηματικά του βαρίδια στην πιο συναισθηματική φάση της ζωής του. Συνήθως όταν είναι νέος στο φόρτε των ενδιαφερόντων του, στο φόρτε των δυνάμεών του και τότε που έχει άγνοια του βάρους των συναισθηματικών του επιλογών, τότε που νομίζει ότι τα ξέρει όλα, τότε που νομίζει ότι θα τα καταφέρει όλα, τότε που η ζωή απλόχερα του χαρίζεται χωρίς ευθύνες και σκοτούρες. Όμως οι συναισθηματικές επενδύσεις είναι αναπόφευκτες αφού ο άνθρωπος κατέχει συναισθηματικό κόσμο. Οι συναισθηματικές επενδύσεις όμως θέλουν συνέχεια φροντίδα και ο άνθρωπος με το πέρασμα του χρόνου κουράζεται από τις φθοροποιές τριβές και από την επανάληψη. Αν αμφισβητήσει τη συναισθηματική επένδυσή του και αποφύγει αισθάνεται κενό. Μοιάζει να είναι παγιδευμένος στην συναισθηματική επένδυσή του. Ποιά όμως συναισθηματική επένδυση του ανθρώπου θα του αποδόσει σύμφωνα με τις πραγματικές του ανάγκες; Μήπως αυτή η συναισθηματική επένδυση στο Δημιουργό του; Ναι !!! Αλλά όταν επενδύεις συναισθηματικά στο Δημιουργό θα πρέπει και να μάθεις να αφήνεσαι σε όλα όσα σου έρθουν διότι όλα είναι από το Δημιουργό. Όμως ο άνθρωπος είναι θωρακισμένος και του είναι αδύνατον να μάθει να αφήνεται !!! Πονάω ή αφήνομαι ; Και τα δύο ρήματα είναι παθητικά. Με το πονάω ότι ζήσεις θα είναι από τη βούλησή σου, με το αφήνομαι ότι ζήσεις θα είναι από το Θεό.
Δεν υπάρχουν σχόλια:
Δημοσίευση σχολίου